NOWOŚCI NURKOWE
Nurkowie znajdują wymarłe ssaki w Czarnej Dziurze
Nurkowie jaskiniowi odkryli czaszki i kości wymarłych niedźwiedzi i zwierząt wilczopodobnych na półwyspie Jukatan w Meksyku, a odkrycie zostało uznane przez paleontologów za przełomowe.
Ekspert Blaine Schubert z East Tennessee State University wezwał zawodowych nurków, aby pomogli swojemu zespołowi odzyskać skamieniałe szczątki z jaskini Hoyo Negro (Czarna Dziura), zalanej jamy w kształcie dzwonu, mającej około 60 m średnicy i 55 m poniżej poziomu morza.
Jaskinia wyznacza punkt przecięcia trzech przejść, tworząc naturalną pułapkę dla zwierząt. Topniejąca woda z lodowca zalewająca jaskinię po ich śmierci pomogłaby zachować ich kości.
7 maja 2019
Nurkowie znaleźli skamieniałości siedmiu pojedynczych niedźwiedzi tego gatunku Arctotherium wingei, co było spokrewnione z prehistorycznym niedźwiedziem o krótkiej twarzy, uważanym za największego, jaki kiedykolwiek żył. Kolagen zakonserwowany w zębie umożliwił zespołowi datowanie szczątków na około 11,000 XNUMX lat temu, pod koniec okresu plejstocenu.
Znaleziono także skamieniałości innego dużego mięsożernego ssaka, Troglodyci protocyonów, wymarłe stworzenie podobne do wilka.
W ciągu ostatnich 12 lat w jaskiniach Hoyo Negro dokonano wielu prehistorycznych odkryć szkieletów zwierząt, a także ludzi, sięgających aż 40,000 XNUMX lat wstecz, ale najnowsze znalezisko jest szczególnie istotne dla paleontologów.
Przed wyprawą nie wiedziano o występowaniu żadnego gatunku na północ od Ameryki Południowej. Ze względu na klimat tropikalny, Ameryka Środkowa i południowo-wschodni Meksyk mają ubogie zapisy kopalne z prehistorycznego wydarzenia zwanego „Wielką Amerykańską Wymianą Biotyczną”.
Miało to miejsce po podniesieniu się przesmyku panamskiego i utworzeniu mostu lądowego między Ameryką Północną i Południową około 3 milionów lat temu, umożliwiając migracje w obu kierunkach. Wyglądało na to, że oba znalezione ssaki pochodzą od gatunków północnoamerykańskich, które na długo przedtem przeniosły się na południe, a potem wróciły na północ.
Odkrycie, które obecnie rozszerzyło ich znane występowanie na ponad 1200 km na północ od Ameryki Południowej, opisano w Royal Society Biology Letters.
