NOWOŚCI NURKOWE
Zdjęcia nurków ujawniają sekrety mant
Zdjęcie: Asia Armstrong
Według dowodów dostarczonych badaczom z Australii przez nurków manty rafowe mają znacznie większy zasięg występowania, niż wcześniej sądzono.
Zarejestrowano, jak promienie przemierzały „rekordową” odległość ponad 700 km wzdłuż wybrzeża Queensland – od wyspy North Stradbroke do wraku statku Yongala w pobliżu Townsville.
Odkrycia powstały w wyniku inicjatywy nauki obywatelskiej Project Manta, w ramach której wykorzystano zdjęcia i wideo materiał filmowy przesłany przez płetwonurków i snorkelerów.
Sierpnia 7 2019
Badanie, prowadzone przez doktorantkę i nurka Asię Armstrong z Uniwersytetu w Queensland, ma pomóc w zarządzaniu ochroną przyrody Mobula Alfredi, który jest wymieniony jako gatunek wrażliwy.
„Polegaliśmy na aparatach i oczach zarówno przeszkolonych badaczy, jak i wolontariuszy, którzy pomogli nam stworzyć katalog ponad 1300 pojedynczych mant rafowych na podstawie ponad 7000 obserwacji” – powiedział Armstrong.
Obrazy przeanalizowano w celu wyodrębnienia odległości pokonywanych przez poszczególne promienie, zidentyfikowanych na podstawie ich unikalnych wzorów plam.
„Za każdym razem, gdy fotografowane jest zwierzę, rejestrujemy datę, godzinę i miejsce obserwacji, a także wszelkie dodatkowe informacje, takie jak płeć, stopień dojrzałości, obrażenia i zachowanie” – powiedział Armstrong. „Po dopasowaniu obserwacji do istniejącego zapisu uzyskujemy wgląd w ruchy promienia i dynamikę populacji”.
Na temat dłuższych podróży przybrzeżnych powiedziała: „To rekordowy ruch manty rafowej z punktu do punktu, poprawiający naszą wiedzę na temat potencjalnego zasięgu występowania tego gatunku”. Przebyty dystans był ponad dwukrotnie większy niż odnotowany w poprzednich badaniach.
„Teraz ważne jest, aby nawiązać kontakt z regionalnymi grupami badawczymi, abyśmy mogli porównać katalogi, które mogą ujawnić ruchy na większe odległości niż te, które odkryliśmy” – stwierdziła, dodając, że potrzebnych jest więcej informacji na temat mant przemieszczających się między wodami różnych krajów.
„Dzięki pomocy międzynarodowych badaczy, a także zaangażowanych naukowców-obywateli i ekologów możemy naprawdę zwiększyć długoterminowe szanse tego niesamowitego gatunku”.
