NOWOŚCI NURKOWE
Nurkowie odkrywają tajemnice największej płaszczki
Zdjęcie: Andrea Marshall, Fundacja Morskiej Megafauny.
Elusive smalleye sting rays are the biggest marine sting rays on record, growing as wide as 2.2m. But little had been known about them before ID was used for the first time recently to study them in Mozambique waters.
„Zgłosiliśmy pierwsze obserwacje płaszczek drobnookich w 2004 roku i od tego czasu ścigamy się z czasem, aby dowiedzieć się więcej o ich ekologii, zanim będzie za późno” – powiedziała dr Andrea Marshall, współzałożycielka i główny naukowiec Marine Megafauna Foundation (MMF ).
Chociaż 31% rekinów i płaszczek na świecie znajduje się na liście IUCN jako zagrożone wyginięciem, status płaszczek drobnookich (Mikropy megatrygonu) nie została ustalona ze względu na brak danych. Uważa się jednak, że znajdują się pod presją połowów.
„Uważa się, że te tajemnicze olbrzymy są rozmieszczone nieregularnie na Oceanie Indyjskim i zachodnim Pacyfiku, ale południowy Mozambik jest prawdopodobnie najlepszym miejscem do spotkania ich na przybrzeżnych rafach” – powiedział Marshall.
23 czerwca 2019
Keen to know whether the rays’ white dorsal spots could be used to distinguish and track individuals over long periods, the marine biologists went through local dive-centres to collect images taken by visiting divers.
„Na szczęście dla nas południowy Mozambik i jego bogate życie morskie przyciągają wielu zapalonych nurków” – powiedziała wolontariuszka Atlantine Boggio-Pasqua, dodając, że większość nurków posiadała aparaty fotograficzne i chętnie udostępniała zdjęcia i nagrania.
„Ich wkład okazał się niezwykle cenny” – stwierdziła. „Udało nam się zebrać ponad 140 zdjęć nadających się do porównania i identyfikacji, a niektóre pochodzą nawet z 2003 roku”.
Seventy individuals were identified, including 15 seen more than once in the area. Comparing their spot patterns over time, the markings appeared to be permanent, as on manta rays.
“Smalleye stingrays may look intimidating at first glance with their large, razor-sharp tail spines but they’re actually really charismatic and easy to approach,” said Boggio-Pasqua. “We hope to receive many i wideo wkładów naukowców-obywateli w przyszłości. Mogliby nam powiedzieć więcej o preferencjach siedliskowych gatunku, a także o zachowaniach związanych z karmieniem i czyszczeniem”.
Płaszcze często widywano na stanowiskach czyszczących, w obecności banerów i innych małych ryb.
Okazało się, że niektóre płaszczki przebyły znaczne odległości wzdłuż wybrzeża, w tym jedna ciężarna samica, która przed podróżą powrotną pokonała 125 km w co najmniej 102 dni, wydając w trakcie podróży młode. Była to najdłuższa odległość w linii prostej, jaką kiedykolwiek zarejestrowano dla któregokolwiek z 80 gatunków płaszczek whiptail.
Rzadko widywano drobnooczki odpoczywające na dnie morskim i w przeciwieństwie do innych płaszczek uważa się je za półpelagiczne, ale Marshall stwierdził, że wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi: „Gdzie żyją, jak szybko dojrzewają i jak się rozmnażają? Wypełnienie tych luk w wiedzy ma kluczowe znaczenie dla ustalenia, jak właściwie je chronić w Mozambiku i innych częściach Oceanu Indyjskiego”.
