Platformie streamingowej Netflix i producentom filmu o freedivingu wniesiono pozew o zniesławienie No Limit autorstwa byłego rekordzisty nurka Francisco „Pipina” Ferrerasa.
61-latek twierdzi, że film sugeruje, że celowo spowodował śmierć swojej żony Audrey Mestre, która 21 lat temu nie przeżyła rekordowej licytacji na głębokim wstrzymaniu oddechu, w wyniku czego padł ofiarą przemocy w Internecie .
Przeczytaj także: Dive Odyssey: Za kulisami
Francuskojęzyczny film miał swoją premierę we wrześniu ubiegłego roku i przez pewien czas stał się najpopularniejszym filmem nieanglojęzycznym w serwisie Netflix. Został on zrecenzowany w ramach Divernetfunkcja 20 tytułów dla nurków dostępnych strumieniowo w serwisie Netflix.
Chociaż film zawiera standardowe zastrzeżenia dotyczące przypadkowego podobieństwa do żywych ludzi, twierdzi się, że został „zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami”. Kończy się słowami „Pamięci Audrey Mestre, 1974-2002” obok zdjęcia zmarłej freediverki i krótkiej relacji o jej śmierci.
Pozew, w którym domaga się odszkodowania za zniesławienie i naruszenie prywatności, został złożony 29 marca przez amerykańskiego przedstawiciela prawnego Ferreras, Alexandra Rufusa-Isaacsa. Cytuje Netflix, producenta filmu Nolita Cinema, scenarzystę i reżysera Davida M. Rosenthala oraz anonimowe podmioty zaangażowane w realizację No Limit.
W pozwie film opisano jako „słabo zawoalowaną relację” z wydarzeń związanych ze śmiercią Mestre, z czasów, gdy ona i Ferreras byli „dwoma najsłynniejszymi freediverami „No Limit” na świecie”.
„Istnieje wiele uderzających podobieństw między faktami przedstawionymi w filmie a faktami z życia codziennego (poza oczywiście zniesławiającym oskarżeniem, że Ferreras umyślnie zabił Audrey)” – stwierdzono w pozwie, opisując dalej „burzę nienawiści” nadużycia w Internecie” skierowanej pod adresem Ferrary przez widzów filmu, którzy wierzyli, że to on zamordował Mestre.
Śmierć Mestre’a
W dyscyplinie No Limit freediver schodzi po linie na obciążonych saniach, po osiągnięciu docelowej głębokości zrzuca ciężary i otwiera zawór na zbiorniku powietrza, aby napompować worek podnoszący przed wynurzeniem.
Po tym, jak amerykańska freediverka Tanya Streeter ustanowiła rekord w tej dyscyplinie wynoszący 160 m w sierpniu 2002 roku, Ferreras zaproponował Mestre, aby spróbowała go poprawić. W dniu zamachu, czyli 4 października, dokonał ostatecznej kontroli jej wyposażenia, lecz nie użył manometru do sprawdzenia poziomu powietrza w zbiorniku.
Płetwonurek stacjonujący na głębokości 171 m widział, jak Mestre próbowała otworzyć zawór, ale jej sanki nie podniosły się. Próbował wynieść ją na powierzchnię, ale Ferreras zanurkował, aby przejąć kontrolę. Na łodzi nurkowej nie było lekarza, a po 8.5 minutach przebywania pod wodą stwierdzono zgon w szpitalu.
Z kolejnych raportów władz Republiki Dominikany i Międzynarodowego Stowarzyszenia Nurków Wolnych (IAFD) wynikało, że śmierć Mestre była przypadkowa. Ferreras sam założył IAFD, rywalizującą z organem zarządzającym AIDA, i stał na czele organizacji, która została zamknięta w 2004 roku.
W filmie No Limit freediver Pascal Gautier, powstrzymywany przez powtarzające się podwodne przerwy w dostawie prądu (podobnie jak Ferreras mniej więcej w czasie śmierci Mestre), zostaje mentorem Roxane Aubrey, ale okazuje się, że jest agresywny i zazdrosny o jej sukces.
Aubrey ustanowiła rekord w biegu na 180 m w trybie No Limit w Porquerolles we Francji w 2016 r., a z kontroli Gautiera przeprowadzonej w ostatniej chwili – choć nie zostało to pokazane – wynika, że był on świadomy, że zbiornik powietrza, który miał być użyty do napędzania jej sań, był pusty.
Miłość i obsesja
Ferreras jest obywatelem USA i Kuby, który obecnie mieszka na Kubie. Ustanowił serię 21 rekordów świata we freedivingu, a rok po śmierci Mestre w nurkowaniu No Limit osiągnął 171 m – taką głębokość osiągnęła jego żona podczas swojego śmiertelnego nurkowania.
Jego autobiografia z 2005 roku Nurkowanie: historia miłości i obsesji za śmierć Mestre’a obwiniał różne czynniki techniczne, takie jak cienki kabel, sztormowa pogoda, kamera na sankach i uszkodzona tuleja przeciwcierna.
W następnym roku Carlos Serra wydał własną książkę Ostatnia próba, który wprost oskarżył o śmierć Mestre jego byłego partnera biznesowego Ferrerasa. Obaj mężczyźni pokłócili się co do tego, czy należało przeprowadzić niezależne dochodzenie w sprawie incydentu.
W pozwie stwierdza się, że: „Prawda nie była wystarczająco dramatyczna dla oskarżonych, którzy fałszywie przedstawiali małżeństwo jako głęboko niespokojne, a Ferreras jako podłego, narcystycznego mężczyznę, który zdradzał żonę i zamordował ją, ponieważ groziła, że go opuści…
„Chociaż Ferreras był krytykowany za niezastosowanie wystarczających środków ostrożności, aby zapobiec śmierci Audrey, nikt nigdy nie zasugerował, że celowo opróżnił zbiornik powietrza Audrey przed jej ostatnim nurkowaniem”.
Rosenthal powiedział Odmiana że jego film został wcześniej sprawdzony przez prawników i że jego zdaniem Ferreras nie miał uzasadnionych podstaw, ale „próbował zarobić”, pozywając Netflix. Jak to często bywa w takich przypadkach, podjęcie kroków prawnych prawdopodobnie ponownie rozbudzi zainteresowanie opinii publicznej tematem, jakim jest film No Limit.
