NOWOŚCI NURKOWE
Galaretkowy król głębin: złowiony rzadki ślimak
Zdjęcie: Uniwersytet w Newcastle
Naukowcy badający głębokie obszary Pacyfiku u wybrzeży Peru i Chile uchwycili materiał filmowy i okazy trzech nieznanych wcześniej gatunków nieuchwytnego ślimaka.
Zespół 40 naukowców z 17 krajów badał głęboki na 11 km rów Atakama, który rozciąga się na długości 3700 mil wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej. Na głębokości 7.5 km natknęli się na coś, co tymczasowo nazwali „różowym, niebieskim i fioletowym ślimakiem Atacama”.
15 września 2018
Należące do rodziny Liparidae ślimaki są doskonale przystosowane do życia w ekstremalnych warunkach presji, twierdzą badacze, a jednocześnie podważają stereotypowy obraz ryby głębinowej. Zamiast ogromnych zębów i groźnej ramy są małe, półprzezroczyste i pozbawione łusek.
„Poza zasięgiem innych ryb są one wolne od konkurentów i drapieżników” – powiedział dr Thomas Linley z Uniwersytetu w Newcastle.
„Jak wyraźnie widać na materiale filmowym, na dole żyje mnóstwo bezkręgowców, a głównym drapieżnikiem są ślimaki. Wydają się być dość aktywne i wyglądają na bardzo dobrze odżywione”.
Dr Linley wyjaśniła, że to galaretowata budowa ślimaków tak dobrze przystosowała je do życia pod ekstremalnym ciśnieniem, a najtwardszymi strukturami ich ciała są kości ucha wewnętrznego, służące do utrzymywania równowagi, oraz zęby.
„Bez ekstremalnego ciśnienia i zimna, które wspierają ich ciała, są niezwykle delikatne i szybko topią się po wydobyciu na powierzchnię” – powiedział.
Uniwersytet w Newcastle jest pionierem technologii wykorzystywanej do badania bardzo głębokich środowisk i twierdzi, że w ciągu ostatnich pięciu lat wykonał prawie 250 wdrożeń ze swoimi „lądownikami”, wyposażonymi w kamery HD i pułapki z przynętą, które wykorzystano podczas wyprawy.
Lądownikowi udało się złowić jednego ze ślimaków, który jest obecnie poddawany analizie.
Uchwycono także rzadki materiał filmowy przedstawiający równonogi Munnopsid, skorupiaki o małych ciałach i bardzo długich nogach, które używają „wioseł” do pływania do tyłu i w pozycji odwróconej, a następnie ustawiają się na dnie morskim i rozkładają nogi niczym pająk, aby przełączyć się w tryb chodzenia.
