NOWOŚCI NURKOWE
Wrak XIX-wiecznego parowca wiosłowego Lelia, opisany jako jeden z najważniejszych w historii wraków w północno-zachodniej Anglii, uzyskał status obiektu objętego ochroną dziedzictwa kulturowego.
Specjalnie zbudowany 77-metrowy łącznik blokujący odbył skazaną na niepowodzenie misję przemytu broni i zaopatrzenia dla sił Konfederacji walczących w ostatnim roku wojny secesyjnej.
Przeczytaj także: Najstarsze dżinsy świata rozbiły się i teraz zostały sprzedane
Zaawansowany technicznie statek został zamówiony w tajemnicy w imieniu rządu Konfederacji Południowej w stoczni Millers w Liverpoolu, ale podczas swojego dziewiczego rejsu na Bermudy 14 stycznia 1865 roku nie dopłynął daleko.
Zatonęła podczas burzy w zatoce Liverpool, powodując śmierć 47 osób, kończąc na 10 mil na północny zachód od Hilbre Point w Wirral.
Ochrona została udzielona przez Departament ds Cyfrowy, Kultura, Media i Sport za radą Historycznej Anglii (HE). Częściowo zasypany wrak zawiera pozostałości jednego z kół łopatkowych, maszynowni i kotłowni, gorzej zachowane przestrzenie ładunkowe oraz odłączoną wyciągarkę parową.
Pokład i jego konstrukcje zniknęły, chociaż w dnie morskim pozostało około 2 m kadłuba, w którym mogła się zachować brytyjska amunicja i maszyny.
Miejscowy płetwonurek zidentyfikował wrak na początku lat 1990. XX wieku, odnajdując dzwon z napisem „Lelia 1864”. W 2017 r. HE zlecił ocenę w ramach krajowego przeglądu statków o kadłubach z wczesnego żelaza i kompozytów.
Millers przeprowadzał wczesne eksperymenty dotyczące wykorzystania stali w swoich statkach. Lżejszy od żelaza, pozwalał na większą prędkość i ładowność.
W Ameryce Unia nałożyła blokadę morską głównych portów południowych na początku wojny domowej w 1861 r. W rezultacie niedostatecznie uprzemysłowiona Konfederacja polegała na szybkości i ukryciu, aby eksportować swoje plony do Europy, aby zapłacić za broń, amunicję i szybkie statki parowe , głównie parowce wiosłowe.
"The Lelia to jeden z małej grupy brytyjskich statków zaangażowanych w dostarczanie broni i amunicji Konfederatom” – powiedział dyrektor generalny HE Duncan Wilson.
„Chociaż Wielka Brytania pozostała oficjalnie neutralna przez całą wojnę secesyjną,… Lelia zawiera dowody na brytyjskie finansowanie biegaczy blokad, którzy wysyłali amunicję i towary luksusowe do portów Konfederacji w zamian za bawełnę i tytoń. Jako taki jest bardzo istotny jako dowód historyczny.”
Połączenia Iona II wrak w pobliżu Lundy na Kanale Bristolskim to jedyny inny XIX-wieczny parowiec wiosłowy w Anglii, któremu przyznano ochronę. Uważa się również, że był to biegacz blokad, ale on również zatonął na początku swojego pierwszego rejsu transatlantyckiego, we mgle w 19 roku.
