NOWOŚCI NURKOWE
Nowe światło na wzloty i upadki Baskerów
Zdjęcie: P. Docherty.
Jak wynika z nowego badania zwierząt żyjących w wodach Szkocji przeprowadzonego przez brytyjskich naukowców, rekiny olbrzymie przemieszczają się na różne głębokości w zależności od pory roku i pory dnia.
Wzorce zachowania drugiego co do wielkości gatunku rekinów na świecie od dawna pozostają tajemnicą, ale naukowcy twierdzą, że po raz pierwszy ustalili, że rekiny spędzają większość letnich miesięcy na powierzchni oceanu, a zimą nurkują głębiej.
Wierzą, że mogliby badać różne części oceanu, aby poradzić sobie ze zmianami w obfitości pożywienia.
Pod koniec zimy i wczesną wiosną rekiny olbrzymie wykonywały także „nurkowania z efektem jojo” – szybkie, powtarzające się przejścia między wodami głębokimi i płytkimi. Kilka spośród badanych rekinów zanurkowało na głębokość ponad 1000 m, a dwa wytropiono na głębokość nawet 1500 m.
„Mogą pobierać próbki ze słupa wody, próbując wykryć ofiarę lub próbując zmienić orientację w celach nawigacyjnych” – powiedział główny autor badania, dr Phil Doherty z Uniwersytetu w Exeter.
Jego zespół współpracował ze Scottish Natural Heritage, MarAlliance, Manx Basking Shark Watch i Wave Action w celu monitorowania ruchów 32 rekinów olbrzymich oznaczonych satelitami.
Tagi zbierały dane na temat głębokości, temperatury i poziomu oświetlenia otoczenia.
„Odkryliśmy, że rekiny spędzają większość lata w pobliżu powierzchni wody, zajmując kilka górnych metrów w ciągu dnia, a w nocy schodząc na głębokość 10–25 m” – powiedział dr Doherty. Taką „odwróconą migrację pionową diela” zaobserwowano wcześniej u innych dużych żywiących się planktonem rekinów wielorybich i wielkogębowych.
30 września 2019
Dr Doherty powiedział, że zimą rekiny olbrzymie „postępowały odwrotnie, spędzając większość czasu na głębokości od 50 do 250 m, ale w nocy częściej płytsze”. Plankton ma tendencję do pozostawania blisko powierzchni w miesiącach letnich, ale zimą przemieszcza się głębiej.
Naukowcy mają nadzieję wykorzystać wyniki badania do zidentyfikowania „głównych punktów aktywnych” aktywności rekinów olbrzymich.
Rekiny są uważane za gatunek „zagrożony”, a populacja północno-wschodniego Atlantyku „zagrożona”, więc zrozumienie ich zachowań nurkowych i preferowanych głębokości może pomóc zmniejszyć ryzyko przyłowów w rybołówstwie komercyjnym i stanowić podstawę wprowadzenia środków ochronnych.
