NOWOŚCI NURKOWE
Wykryto szepty wieloryba biskajskiego
Zdjęcie: Lauren Packard, NOAA.
Matki wielorybów biskajskich z północnego Atlantyku ściszają swoje normalne, głośne okrzyki podczas komunikowania się ze swoimi cielętami, aby uniknąć przyciągania drapieżników. Odkrycia dokonał amerykański zespół badawczy pracujący na terenach wycieleń wielorybów u wybrzeży Florydy i Gruzji.
Wieloryby biskajskie mają niewiele drapieżników, ale choć są małe, ich cielęta mogą być podatne na ataki orków i rekinów. Matki mogą skutecznie ukryć swoje młode w mętnej wodzie, ale wtedy drapieżniki mogą polować na nie za pomocą dźwięku.
W skład zespołu kierowanego przez Susan Parks z Uniwersytetu Syracuse weszli naukowcy z National Oceanic & Atmospheric Administration (NOAA) Fisheries i Duke University. Parks bada bioakustykę wielorybów od ponad 20 lat.
Do wielorybów przymocowano znaczniki rejestrujące dźwięk za pomocą przyssawek. Dla porównania zebrano dane nie tylko od par matka-cielę, ale także od starszych młodych osobników i ciężarnych wielorybów.
Stwierdzono, że matki z młodymi cielętami drastycznie ograniczają zwykłe głośne sygnały na odległość używane do komunikowania się z innymi dorosłymi, wytwarzając zamiast tego bardzo ciche, krótkie pomrukiwania słyszalne tylko między parami. Czułe urządzenia rejestrujące po raz pierwszy sprawiły, że dźwięki były słyszalne.
„Te dźwięki można traktować niemal jak ludzki szept” – powiedział Parks. „Pozwalają matce i cielęciu pozostać ze sobą w kontakcie, nie informując o swojej obecności potencjalnych drapieżników w okolicy”.
Październik 20 2019
Wieloryby biskajskie z północnego Atlantyku należą do najbardziej zagrożonych gatunków wielorybów, a ich liczebność sięga około 420. Mają niski wskaźnik urodzeń i poza atakami orków i rekinów na młode są narażone na ryzyko kolizji z dużymi statkami i sprzętem rybackim splątanie.
Jedna samica rozrodcza, którą Parks badał wcześniej, została znaleziona martwa w czerwcu w ruchliwej Zatoce Świętego Wawrzyńca, a zespół ma nadzieję, że ich raport: opublikowane w czasopiśmie Royal Society Biology Letters, pomoże w usprawnieniu działań ochronnych.
