NOWOŚCI NURKOWE
Plany bezpieczeństwa dla nurków-opiekunów wrakowych
Zdjęcie: PWA.
Według morskiej grupy archeologów Protected Wreck Association podwodne wraki zbyt często są poza zasięgiem wzroku lub umysłu, ale teraz PWA wdraża nową broń, aby zapobiec kradzieży lub wandalizmowi artefaktów wrakowych, w formie planów bezpieczeństwa miejsca .
Miejscami o znaczeniu historycznym, artystycznym i archeologicznym wyznaczonymi na mocy ustawy o ochronie wraków z 1973 r. zarządza firma Historic England (HE) w imieniu rządu Wielkiej Brytanii z pomocą zespołu licencjobiorców.
Gdyby nie wysiłki licencjobiorców i ich zespołów ochotniczych nurków, „wiele miejsc byłoby nadal nieznanych, a o wielu istniejących miejscach mielibyśmy bardzo niewielką wiedzę” – twierdzi PWA. „Ich obecność na stronach działa odstraszająco na każdego, kto myśli o nielegalnym wejściu na te strony, a ich monitorowanie zapewnia, że strony są rozumiane i lubiane przez wiele osób”.
Plany bezpieczeństwa miejsca dla chronionych miejsc wraków zostały opracowane w ramach projektu partnerskiego pomiędzy PWA i wykonawcą MSDS Marine, finansowanym przez HE. Każdy plan wynika z indywidualnej oceny bezpieczeństwa obiektu, dokonywanej poprzez wypełnienie dwóch formularzy. Następnie obiekt otrzymuje własnego mistrza ds. bezpieczeństwa obiektu i przydzielonego funkcjonariusza policji ds. przestępstw związanych z dziedzictwem kulturowym.
Ocenia się poziom ryzyka, aby umożliwić ukierunkowanie zasobów i rozważa się podejścia ograniczające ryzyko. Licencjobiorcy muszą przestrzegać protokołu przy każdym wejściu na miejsce wraku. Wydawana jest odblaskowa kamizelka umożliwiająca identyfikację Mistrza Bezpieczeństwa Miejsca wraz z kartami zawierającymi wskazówki dotyczące zgłaszania przestępstw związanych z dziedzictwem kulturowym.
15 maja 2021
Zespół projektowy twierdzi, że będzie wspierać licencjobiorców w wypełnianiu planów bezpieczeństwa obiektu i ocenie ryzyka dla każdego obiektu formularze dostępne są tutaj.
„Spędziłem 10 lat pracując w Historic England, zarządzając chronionymi wrakami w Anglii i czasami byłem niesamowicie sfrustrowany faktem, że nie mogłem „nadzorować” tych miejsc” – skomentowała Alison James, kierownik projektu MSDS Marine.
„Opracowany przez nas model opiera się na bardzo udanym modelu opracowanym przez SWMAG [licencjobiorcę zakładów w Salcombe Cannon i Moor Sands], który okazał się skuteczny przy wielu okazjach. Mamy nadzieję, że będzie to miało realne znaczenie dla witryn i zespołów, które nad nimi pracują”.
„Jesteśmy zachwyceni i wdzięczni, że ON sfinansował ten projekt” – powiedział przewodniczący PWA, prof. Mike Williams. „Umożliwi nam to podjęcie cennej pracy na rzecz wsparcia naszych członków, którzy są oddanymi wolontariuszami chroniącymi nasze morskie dziedzictwo”.
