NOWOŚCI NURKOWE
Hiszpańscy nurkowie odkrywają rzymskie złote monety
Zdjęcie: Uniwersytet w Walencji.
W sumie 53 doskonale zachowane rzymskie złote monety znaleziono na dnie morskim u wybrzeży hiszpańskiej wyspy Portitxol na wschód od Walencji, po przypadkowym odkryciu pierwszych ośmiu przez dwóch rekreacyjnych freediverów.
Znalezisko Luisa Lensa i Cesara Gimeno zapoczątkowało podwodne wykopaliska prowadzone przez archeologów z Uniwersytetu w Alicante, którzy twierdzą, że to, co odkryli, stanowi jeden z największych skarbów tego typu monet, jakie kiedykolwiek odnaleziono w Europie.
Razem z archeologami nurkowali członkowie Specjalnej Podwodnej Brygady Hiszpańskiej Gwardii Cywilnej. Oprócz monet płetwonurkowie znaleźli trzy gwoździe, prawdopodobnie miedziane, oraz poważnie zniszczone pozostałości ołowiu, które mogły pochodzić ze skrzyni morskiej.
Monety zostały datowane na późny okres rzymski, od końca IV do początku V wieku naszej ery, przez naukowców z uniwersyteckiego Instytutu Badawczego Archeologii i Dziedzictwa Historycznego.
Monety były tak dobrze zachowane, że ich inskrypcje były czytelne. Pochodzą one z okresów rządów pięciu cesarzy: Walentyniana I (trzy monety), Walentyniana II (siedem), Teodozjusza I (15), Arkadiusza (17) i Honoriusza (10). Tylko jedna moneta miała nieczytelny napis.
24 września 2021
Zespołem kierował profesor historii starożytnej Jaime Molina z uniwersytetu, który określił zdobycz jako „wyjątkowe znalezisko archeologiczne i historyczne”.
Uważa się, że monety zostały celowo ukryte, aby chronić je przed najeżdżającymi barbarzyńcami. Od roku 409 n.e. rozpoczął się upadek zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, gdy ludy takie jak Alowie, Wandale i Suevi nacierały i plądrowały Półwysep Iberyjski.
Monety mają zostać odrestaurowane i przeznaczone na wystawę w Muzeum Archeologiczno-Etnograficznym Soler Blasco w Xabia, a rząd Walencji przeznaczył fundusze na kontynuację podwodnych wykopalisk w okolicy. Wcześniejsze znaleziska obejmowały kotwice, amfory i ceramikę z różnych okresów.
Tymczasem podwodni archeolodzy pod nadzorem greckiego Eforatu Podwodnych Starożytności odkopali wrak statku w starożytnym rzymskim porcie w pobliżu miasta Sitia na Krecie.
Badania podwodne w Zatoce Paleokastro odsłoniły głównie nienaruszone amfory z II w. n.e., leżące na dnie morskim tak, jakby były załadowane na statek. Z ich projektu wynika, że statek prowadził handel z Półwyspu Iberyjskiego.
Badanie dotyczące nurkowania przeprowadzono we współpracy z Uniwersytetem w Toronto i Szkołą Brytyjską w Atenach, ponieważ badacze próbują dowiedzieć się więcej o porcie. Znaleziono także pozostałości starożytnych budynków i zbiorników magazynowych zwanych pithos, pochodzących z cywilizacji minojskiej około 3000 roku p.n.e., a także konstrukcje z czasów rzymskich.
