Wrak statku na Morzu Irlandzkim, niegdyś uważany za łódź podwodną, został zidentyfikowany jako HMS rtęć, trałowiec z czasów II wojny światowej. Parowiec wiosłowy o długości 2 m zatonął w 68 r. po uszkodzeniu przez minę, którą próbował oczyścić z południowej Irlandii.
Aby dokonać odkrycia, naukowcy z Wydziału Nauk o Oceanie Uniwersytetu w Bangor współpracowali z archeologami morskimi z Uniwersytetu w Bournemouth.
Współpracowali przez kilka lat przy identyfikacji wraków na Morzu Irlandzkim poprzez połączenie wielowiązkowego skanowania sonarowego ze statku badawczego Prince Madog w Bangor i badań archiwalnych.
„Po przetworzeniu danych sonarowych wrak przypominał statek z kołem wiosłowym z wiosłami umieszczonymi w nadbudówce statku, a nie charakterystyczny profil przypominający rurę, kojarzony z wrakami łodzi podwodnych” – powiedział Innes McCartney z Uniwersytetu w Bournemouth.
Przeczytaj także: Jak odkryliśmy wrak storpedowanego brytyjskiego statku z I wojny światowej
Dawniej najbardziej znany jako nurek techniczny specjalizujący się w wrakach łodzi podwodnych, dr McCartney stworzył obszerną bazę danych dotyczącą ofiar wypadków morskich na środkowym Morzu Irlandzkim. To, jego zdaniem, ujawniło HMS rtęć być jedynym możliwym kandydatem.
Pierwotnie nazwany Merkury IIparowiec wiosłowy z innowacyjnymi kołami typu box-in został zbudowany na rzece Clyde w 1934 roku jako wycieczkowy statek pasażerski dla London Midland Scottish Railway, kursujący między Greenock, Gourock i Wemyss Bay.
Wkrótce po wybuchu wojny w 1939 roku został zarekwirowany przez Admiralicję i przyjęty do służby jako trałowiec.
Po jej stracie HMS rtęć został po prostu wymieniony jako „zatopiony po uszkodzeniu przez własną minę na południe od Irlandii”. Badania przeprowadzone w Archiwach Narodowych wykazały, że incydent rozpoczął się u wybrzeży wysp Saltee w południowej Irlandii po południu w Boże Narodzenie, gdy statek omiatał wcześniejsze brytyjskie pole minowe.
Wtrąciła się mina rtęćzamiatacza i eksplodował pod rufą. Dwie godziny później statek zalewowy został holowany w kierunku Milford Haven w południowo-zachodniej Walii, ale po kolejnych dwóch godzinach lina pękła i statek zatonął pionowo, skierowaną do przodu.
Cała załoga została zabrana, ale sąd wojskowy to stwierdził rtęćKapitan, tymczasowy porucznik Bertrand Palmer, podczas walki z miną złamał stałe rozkazy.
W ramach projektu „Echoes from the Deep” w Bangor/Bournemouth zbadano ponad 300 wraków, opisanych jako „prawie wszystkie wraki w środkowym Morzu Irlandzkim”.
„Uzyskanie danych sonarowych o wysokiej rozdzielczości ze wszystkich tych lokalizacji miało kluczowe znaczenie dla procesu badawczego i mamy nadzieję, że ta praca i współpraca z Bournemouth pokaże, jak ważne jest posiadanie tych cennych zasobów w Bangor” – powiedział dr Michael Roberts z uniwersytetu, który prowadził badania wielowiązkowe.
„Te zatopione statki odzwierciedlają ofiary i wysiłki obywateli, którzy byli „kluczowymi” i „niezbędnymi” pracownikami swoich czasów, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować miejsce spoczynku statków, z którymi byli powiązani, zanim będzie za późno.
„Mamy nadzieję zapewnić dodatkowe fundusze na rozszerzenie tych prac i zbadanie wraków w innych regionach przybrzeżnych Wielkiej Brytanii, zanim ich pozostałości staną się niemożliwe do zidentyfikowania z powodu degradacji w wyniku naturalnych procesów morskich”.
