Bezkręgowce, takie jak głowonogi – ośmiornice, kalmary i mątwy – są nie tylko ulubieńcami nurków spotykanymi pod wodą, ale są szeroko wykorzystywane w badaniach naukowych. Opiera się to na przekonaniu, że nie są one w stanie doświadczać bólu, dystresu ani innych negatywnych stanów, tak jak robią to kręgowce.
Crook Lab, prowadzone przez neurobiolog Robyn Crook przy ul Californiaz Uniwersytetu Stanowego w San Francisco stara się podważyć to, co naukowcy uważają za historyczne nieporozumienie, a obecnie twierdzi, że osiągnął swój cel.
Problem polegał na wykazaniu, że reakcje behawioralne na ból lub dyskomfort były raczej emocjami niż instynktownymi odruchami fizycznymi. Teraz eksperyment wykazał, że ośmiornica reaguje dokładnie w taki sam sposób na bodziec bolesny, jak gryzoń laboratoryjny, mimo że jego złożony układ nerwowy jest zupełnie inny.
Po jednym trening sesji w pudełku trójkomorowym ośmiornice, którym podano bolesny zastrzyk kwasu octowego w jedno ramię, wyraźnie unikały komory, w której podano im zastrzyk. Inni, którym wstrzyknięto nieszkodliwą sól fizjologiczną, nie wykazali żadnych preferencji.
Kiedy ośmiornice, które otrzymały bolesny zastrzyk, natychmiast otrzymały zastrzyk przeciwbólowy, wybrały komorę, w której podano środek przeciwbólowy. Osoby, którym ponownie podano tylko sól fizjologiczną, nie wykazały żadnych preferencji.
Każdy ośmiornica wstrzyknięty kwas zareagował poprzez usunięcie dziobem niewielkiego obszaru skóry w miejscu wstrzyknięcia.
Wyniki pokrywały się z wynikami dotyczącymi kręgowców. Zastrzyk kwasu wywołał u każdego z nich scentralizowaną reakcję ośmiornica, a zespół naukowy opisał to jako „pierwszy rozstrzygający dowód na tę zdolność u jakiegokolwiek bezkręgowca”.
Mają nadzieję, że odkrycie doprowadzi do bardziej humanitarnego traktowania głowonogów „w jakimkolwiek kontekście spotykają ludzi – w laboratoriach badawczych, ale także w ogrodach zoologicznych, akwariach i na łowiskach”.
Marzec 17 2021
„Naszym celem w tym badaniu było rozwianie kwestii bólu u bezkręgowców ponad wszelką wątpliwość, aby wysiłki mające na celu lepsze uregulowanie ich humanitarnego stosowania mogły opierać się na solidnych podstawach dowodowych, których do tej pory brakowało”.
