NOWOŚCI NURKOWE
Wrak szkunera zbudowanego w 1841 roku dostarcza nowego wglądu w początki australijskiego przemysłu stoczniowego i wskazuje, że jego twórcy byli gotowi przeszukać cały kraj w celu zdobycia odpowiedniego drewna.
Przeczytaj także: Najstarszy wrak Australii Południowej przyniósł nowe znaleziska
Pochodzący z Tasmanii handlarz wapnem Barbara został rozbity w 1853 r., kiedy wichura zdmuchnęła go na płyciznę u wybrzeży półwyspu Mornington w Wiktorii – ale dopiero teraz archeolodzy morscy byli w stanie potwierdzić tożsamość wraku.
Według profesor archeologii morskiej Wendy Van Duivenvoorde z Uniwersytetu Flindersa 12-metrowy szkuner to rzadkie znalezisko. Próbki drewna pobrane z wraku wykazały, że zostało ono wykonane nie tylko z lokalnej błękitnej gumy tasmańskiej, ale także z drzew znalezionych w Wiktorii, Nowej Południowej Walii, Terytorium Północnym i Australii Zachodniej.
„To prawdopodobnie pierwszy przypadek odkrycia tak dużej różnorodności drewna na jednym z australijskich statków, co wskazuje, że pierwsi stoczniowcy posiadali szczegółową wiedzę na temat właściwości australijskiego drewna odpowiedniego do budowy statków” – stwierdził Van Duivenvoorde.
„Budowniczy Barbara Wygląda na to, że chcieli i mogli uzyskać dostęp do obcych materiałów na temat tego statku.
Statek badawczy Heritage Victoria Trym służył do transportu nurków i sprzętu na miejsce wraku w pobliżu Rye Pier, miejsca popularnego wśród płetwonurków, przed wybuchem epidemii koronawirusa.
Zbadali wrak na łodzi wraz z doroczną uniwersytecką szkołą terenową z zakresu archeologii morskiej Tomcio Paluch oraz lokalne Stowarzyszenie Archeologii Morskiej Wiktorii.
Australijscy członkowie zespołu, do których dołączyli inni z Japonii, Holandii, Singapuru, Tajlandii i USA, zbadali wrak, korzystając z rysunków pomiarowych, fotografii, podwodnej fotogrametrii i ograniczonych wykopalisk.
Nadal oczekiwano na wyniki analizy metali i włókien znalezionych na Barbara do sporządzenia szczegółowego sprawozdania z projektu w dalszej części roku.
