Czy reputacja Malediwów jako doskonałego miejsca do nurkowania na całym świecie utrzyma się podczas „wycieczki w najgorszą pogodę” w sezonie? MARIE DAVIES udaje się na archipelag na Oceanie Indyjskim, aby się tego dowiedzieć, i prosi o pomoc innych użytkowników liveaboardingu, aby wybrać osiem najważniejszych wydarzeń
LATAJĄC DO MĘŻCZYZNY, stolicy Malediwów, jest jak zanurzenie się w wakacje broszura. Woda w rzeczywistości jest tak turkusowa, jak przedstawiają to strony, a atole wyspy, otoczone czystymi białymi piaszczystymi plażami i bujnymi lasami deszczowymi, są tak oszałamiające, jak wmawiają nam reklamodawcy.
Ale jeśli przyjedziesz w porze deszczowej, przygotuj się na przeżycie wszystkich czterech pór roku w ciągu jednego dnia. No i deszcz. Dużo, dużo deszczu.
Zostaliśmy powitani z uśmiechami, gdy wskakujemy na pokład Maldives Aggressor II na siedmiodniową wycieczkę Best of the Maldives. Załoga kieruje nas do głównego salonu, a ja czuję się, jakbym wszedł do lobby hotelu 5*.
Przeczytaj także: Dodatkowe zachęty do lotu do Filitheyo
Białe skórzane kanapy przylegają do krawędzi pokoju, wraz z dwoma dużymi szklanymi stołami i 16 białymi krzesłami, z tyłu zastawą w formie bufetu z zestawem do parzenia kawy i herbaty, małą lodówką i
bar. Do tego dwa 65-calowe telewizory na ścianie i iMac do użytku gości. Po obu stronach łodzi dominują szklane okna, z których roztaczają się spektakularne widoki na pobliskie wyspy.
Prawie każdy statek na pokładzie nazywam „pływającym hotelem”, ale Maldives Aggressor II jest klasą samą w sobie. Statek jest tak przestronny i luksusowy, że sprawia wrażenie pływającego kurortu ze spa na górnym pokładzie i kącikiem do jogi.
Domki są równie imponujące i duże.
Mój pokój dwuosobowy jest gustownie urządzony z białymi ścianami, szafą z ciemnego drewna i dużymi szafkami. Jest tu oddzielny prysznic i toaleta (wygodne, gdy się dzielicie) oraz płaski ekran na ścianie.
Zaglądam do kabiny Deluxe, gdzie znajduje się ogromne łóżko i część wypoczynkowa oraz wspaniałe widoki. Jak to ujął jeden z nurków: „Nigdy wcześniej tego nie mówiłem, ale łódź jest lepsza niż na zdjęciach na stronie internetowej”. On się nie myli!
Tuż za salonem znajduje się duży obszar kamerowy, ale na tym 41-metrowym statku nie znajdziesz zbiorników ani kompresora. Nurkowanie odbywa się w tandemie z dhoni, które przemieszcza nurków ze statku macierzystego do miejsc nurkowych, zwykle w odległości 10–25 minut.
Spośród 20 miejsc, w których nurkowałem, zaskakująco trudno jest wybrać ulubione. Każde nurkowanie oferowało coś wyjątkowego, czy to nieśmiałą krewetkę modliszkową, wyluzowanego żółwia, ogromną ławicę lucjanów błękitnolistnych, krycie ośmiornic, trzy zepsute ryby kamienne, obserwowanie rekinów ze szczytu ściany rafy i… manty. Więc oszukałem i poprosiłem resztę grupy o włączenie się. Oto co wymyśliliśmy:
Światło słoneczne Thila (atol N Male)
Budzimy się w szarych chmurach, ale humory nam dopisują, kiedy wskakujemy na nurkowanie, o którym normalnie nie wspomina się. Jednakże Sunlight Thila zapisała się w moim dzienniku jako najlepsze nurkowanie w historii.
Schodzimy na piasek na 18 m. Wyłania się przed nami duży koralowiec ze stadem samolubnych wirujących między miękkimi koralowcami. Podchodzą do mniejszego bommy po jego lewej stronie, gdzie zauważamy szklaną rybę i ciekawską murenę.
To miejsce to stacja sprzątania, więc zostaliśmy poinstruowani, abyśmy mieli oczy otwarte na manty, ale nie jestem optymistą.
Następnie, po 20 minutach nurkowania, nasza przewodniczka Marilen macha rękami w górę i w dół i oto manta wynurza się z mroku. Rozkładamy się i klękamy na piaszczystym dnie, żeby obejrzeć pokaz.
Niezakłócony przez stroboskopy i bąbelki, promień raz po raz przelatuje nad naszymi głowami, a jego majestatyczne płetwy trzepoczą blisko naszych zbiorników.
Czasami unosi się nad koralowcem w celu oczyszczenia, ale głównie wydaje się zadowolony, że unosi się w powietrzu.
Dziesięć minut później w mój obiektyw wpada druga manta. Mój kumpel śmieje się do swojego regulator i wykonuje taniec radości.
Mam zamiar do niego dołączyć, ale nad moją głową przelatuje strumień wody i jedna z mant cofa się i zawisa nade mną.
Mój aparat błyska błyskawicznie, ale jest o wiele za blisko, nawet jak na mój szerokokątny obiektyw.
Nie żebym narzekał. Po 60 minutach dolnego poziomu żegnamy manty. Braki światła słonecznego nadrobiliśmy jasnymi uśmiechami, gdy wracaliśmy na pokład łodzi.
Lankijskie Beru (atol N Male)
Podczas drugiego nurkowania wypływamy na zewnątrz atolu i wpadamy na strome zbocze, które schodzi do piaszczystego dna na głębokości 30 m.
Przytulamy się do rafy i wpatrujemy się w mglisty błękit w poszukiwaniu dużych rzeczy, które występują w postaci czterech żółwi – jednego zielonego i trzech szylkretowych.
Widzimy także nasz pierwszy zawilce różowe i parę motyli czerwonogoniastych, oba gatunki endemiczne dla Sri Lanki i Malediwów. Zatrzymuję się, aby przyjrzeć się tej części rafy i w końcu zostaje nagrodzony przelotnym spojrzeniem na nieśmiałą krewetkę modliszkową.
Mniej więcej w połowie nurkowania duża papuga przepływa bezczynnie, przełączając się między przeżuwaniem koralowców i wydalaniem resztek. Wiele z nich zobaczymy podczas naszego tygodnia nurkowania.
A oto zabawny fakt: brytyjski naukowiec odkrył, że wyspa na Malediwach zwana Vakkaru składa się prawie wyłącznie z odchodów papug. Co najmniej 85% osadu wydalanego przez te ryby zostaje przetransportowane na wyspę, gdy zmienia się wiatr monsunowy. Co wiesz?
Pod koniec nurkowania ściana wyrównuje się i przechodzi w łagodne nachylenie (może więcej papugowych odchodów?). Pełzając na płyciznę, jeden z nurków wydaje bulgoczący krzyk, a chwilę później w moim polu widzenia pojawia się kolejna manta.
Wykonuje kilka przewrotów w tył i przelotów, po czym płynie wzdłuż rafy. Jedno z tych nurkowań, które zaczyna się trochę „meh”, ale ostatecznie zapada w pamięć.
Fabryka Ryb (Atol N Male)
Poniżej molo na wyspie Kandou Giri znajdziesz słynną Fabrykę Ryb. Pracownicy oczyszczają i odkostniają połów, a pozostałości i kości wyrzucają za burtę nabrzeża.
Nie jestem pewien, czego się spodziewać, gdy będę podążał za moją grupą wzdłuż skalistej ściany w stronę cmentarza kości. Chmury burzowe tworzą warstwę mętnej wody, ale wzrok mojego kumpla jest wciąż bystry, gdy wskazuje kolejną ukrywającą się krewetkę modliszkową
w skałach.
Ale nie jesteśmy tu po makro, przyszliśmy po bogactwo płaszczek i ryb i, chłopcze, nie zawiedliśmy się. W jednej chwili płyniemy, a w następnej pochłaniają nas rybie ogony.
To jakby zostać wrzuconym do środka zupy z płaszczki z odrobiną fizylierów i sztandarowców.
Obok przepływa sześć gigantycznych remor, a tuż za nimi ławica dobrze odżywionych leszczy. Następnie jesteśmy otoczeni niebiesko-brązowymi rybami chirurgicznymi, lucjanami niebieskimi i mnóstwem płaszczek! Prawie wpadają w szał, gryząc i rozdzierając zwłoki.
Pomijając promienie, zastanawiam się, czy nie należy zmienić nazwy tego miejsca na Moray Central. Nigdy nie widziałem tak wielu na jednym małym obszarze. Z jednej dziury patrzy na mnie pięć ust, a ich gigantyczne szyje są wielkości mojego uda. Kilka metrów dalej murena albinos przytula się do żółtej obwódki, która chowa się za gigantyczną mureną.
W innych dziurach znajduje się płatek śniegu, murena gruba, cętkowana i falista. Zdaję sobie sprawę, że przekreślam tutaj listę, ale na tej stronie jest wiele różnych gatunków.
Nie wiszą też po prostu w szczelinach rafy – mnóstwo z nich swobodnie pływa wokół nas.
Kiedy prąd się podnosi, zaczepiamy się o skały i cieszymy się przedstawieniem. Nigdy nie widziałem czegoś podobnego.
Następnego dnia budzimy się, słysząc deszcz uderzający w szyby i pierwsze nurkowanie zostaje przerwane z powodu silnych prądów.
Wracamy do bardziej osłoniętej Fabryki Ryb, a zanim wskoczymy do wody, promienie słoneczne przebijają się przez powierzchnię i znów możemy cieszyć się rybim szaleństwem.
Widzimy żółwie i skrzydlice w Feydhas Finolhu, dużą ławicę Sweetlips w Banana Reef, rekiny rafowe w Miyaru Kandu i węgorza błękitnowstążkowego w Lhosfushi Kandu, ale dopiero nocne nurkowanie w Alimatha Jetty dodajemy kolejne miejsce do naszą listę „ulubionych”.
Molo Alimatha (atol Vaauu)
Rafa jest płytka, piaszczyste zbocze łagodne, ale w tym nocnym nurkowaniu nie ma nic „meh”. Schodząc na głębokość 8 m, uważamy, aby nie stanąć na licznych rekinach karmiących pływających w świetle naszych pochodni. Niektóre mają 2 metry długości, inne to tylko dzieci, ale wszystkie łączy jedno – są głodne!
Wciskam się w małą piaszczystą plamę z wyrazem OMG na twarzy – pokorne jest przebywanie wśród dreszczy rekinów podczas polowania.
Czekamy, aż wybuchnie szał i nie minie dużo czasu, zanim jedna szara pielęgniarka zdecyduje, że naprawdę chce dostać się do tej iddy-biddy fish pod tą iddy-biddy rock.
I gotowe! Piasek i ogony rekinów latają wszędzie, a jako obserwator możesz jedynie oddychać, trzymać się z daleka i cieszyć się spektaklem (no i trzymać małe palce z dala od światła).
To nurkowanie było atrakcją szczególnie dla
jeden i jedyny nowo certyfikowany Otwarta woda Nurek – jej oczy były jak spodki, kiedy wróciła do dhoni!
Poszukiwanie rekina wielorybiego
W połowie tygodnia płyniemy nocą do południowego atolu Ari, gdzie słynne łagodne morskie giganty żywią się planktonem. Budzimy się
słońce przedziera się przez chmury (whoo), chociaż wiatr wciąż wznosi białe grzbiety na szczytach fal (buu).
Czy nas to obchodzi? Nie, dzisiaj jest dzień rekina wielorybiego! Odprawa jest szczegółowa i zawiera krótką animację nurkowania z rekinami wielorybimi (w zasadzie bez dotykania, bez gonienia, bez pływania z przodu).
Po 20 minutach poszukiwań ze szczytu dhoni zakładamy sprzęt do nurkowania i wskakujemy do wody. Następnie rozpoczyna się 55-minutowe nurkowanie w dryfie wzdłuż Lux Rock,
stromym zboczu (praktycznie ściana), szukając tych nieuchwytnych stworzeń.
Widzimy kilka żółwi, ławicę fizylierów i czarną końcówkę w oddali, ale żadnych białych plam. Próbujemy ponownie w miejscu nurkowym o nazwie Digurah Beru, ale poza kilkoma dziwacznymi wachlarzami gorgoni i różowymi drzewami z miękkich koralowców, rekiny wielorybie są de nada.
Wiarygodne obserwacje przyciągają na Malediwy miłośników snorkelingu i nurków z całego świata, ale nawet brak ich zapachu wcale nie utrudnia naszej podróży.
Tak naprawdę Maldives Aggressor II miał w zanadrzu o wiele więcej niespodzianek.
hila (atol S Ari)
Powiedziano nam, że jest to jedno z najbardziej ekscytujących nurkowań podczas tej wyprawy. Schodząc na szczyt małego szczytu na wysokości 14 m, obserwuję ostre spadki do 20-25 m ze wszystkich stron. Moją uwagę przykuwa chmura lucjanów z niebieską linią i błyskawicznie łapię płetwę. Jestem w trybie szerokokątnym-fotografia niebo!
Gdy mój kumpel i ja napełnimy się lucjanem, kierujemy się w stronę dużego nawisu
udrapowany różowymi i czerwonymi koralowcami i wachlarzami oraz plamami żółtego koralowca stokrotki.
Żołnierze, wiewiórki, skalary królewskie i para motyli fałszywych furcula chowają się pod półką (tak, koniecznie musiałem sprawdzić ten gatunek).
Niedaleko kwiecisty dorsz spogląda na mnie ze swojej nory. Już mam zaryzykować zrobienie zdjęcia, gdy moją uwagę przykuwa rezydująca tam płaszczka.
Podążamy za nim do 30 m, a w oddali widzimy żarłacza białopłetwego i wielką barakudę. Po kilku minutach wracamy na zbocze, aby wygrzewać się w mnóstwie gorgoni zaśmiecających rafę.
Prąd nie jest mocny, więc 80-metrową rafę udaje nam się przepłynąć w jednym nurkowaniu. Nawet bez lucjanu jest to wyjątkowe miejsce, być może nawet moje ulubione nurkowanie podczas tej wycieczki.
Vilamendhoo Thila (atol S-Ari)
Podczas naszego ostatniego pełnego dnia nurkowania płyniemy w kierunku
duży, szczytowy huk na środku kanału. Myślę „och, aktualne!”, Ale co
Powinienem był pomyśleć „och, batfish!”, ponieważ wpadamy na ścieżkę ogromnej szkoły.
Widoczność wynosi tylko 10-15 m, ale są przyjazne i trzymają się blisko nas przez 10 minut. Idąc dalej, eksplorujemy resztę rafy, wszędzie pełno różowych wachlarzy, skrzydlic, żołnierników i niebieskich rogatnic. Po ścianie płynie biała końcówka, a chwilę później czarna.
Zatrzymujemy się i czekamy, a obok nas przepływa młody żółw i ląduje na półce z boku ściany.
Resztę nurkowania spędzamy na głębokości 12 m z tyłu z nietoperzem, z otwartymi pyskami, gdy czystsze ryby żerują wśród swoich łusek.
Bathala Thila (atol N Ari)
Naszym ostatnim „ulubieńcem” jest nurkowanie 20, a przewodnicy emanują niecierpliwością, gdy schodzimy na szczyt góry podwodnej i prosto do ławicy niebieskich rogatnic. Wachlarze pokrywają prawie każdy nawis, a wokół nas pływają ławice bannerfish.
Widoczność jest świetna na 20-25m, zaczepiamy się o ścianę i obserwujemy polujące rekiny na niebiesko. Duże szare rekiny rafowe mieszają się z mniejszymi białopłetwymi.
Tymczasem nasz przewodnik Marilen macha do nas, a my niechętnie opuszczamy pokaz rekinów i kierujemy się do… olbrzymiej błękitnej żabnicy! To całkiem okaz. Płynąc wzdłuż rafy po naszej lewej stronie, mijamy stosy czarnego koralowca, pióropusze różowych i pomarańczowych anthias oraz wargacza napoleońskiego.
Kiedy na koniec rejsu dyrektor rejsu oznajmia, że „to jest najgorsza pogoda, jaką mieliśmy przez cały sezon”, uśmiecham się. Nie sądziłem, że było aż tak źle.
Jasne, na początku przez kilka dni było trochę burzowo i wzburzone morze czasami utrudniało wejście po drabinie i wejście na dhoni, ale jeśli to twoje najgorsze Malediwy, nie mogę się doczekać powrotu i przeżycia tego, co najlepsze .
Większość nurkowań to dryfy, a niektóre miejsca są zaawansowane, ale ta wyprawa jest dobra również dla mniej doświadczonych nurków. Wszystkie pary nurków otrzymują SMB, które należy wypuścić na przystanku bezpieczeństwa. Następnie dhoni unosi się w pobliżu, aż wypłyniesz na powierzchnię.
Nurkowie mają do dyspozycji haczyki z prądem, dzięki którym mogą obserwować działanie rekinów podczas nurkowań przy ścianie.
Ogólnie rzecz biorąc, nurkowanie na głębokość większą niż 30 m jest nielegalne. Na łodziach typu liveaboard zasada ta jest złagodzona, ale poniżej 30 m i tak nie ma zbyt wiele do zobaczenia, a najgłębsza głębokość, na jaką zeszliśmy, wynosiła 32 m.
Ta podróż była migawką 35,000 XNUMX mil kwadratowych, które tworzą suwerenne państwo Malediwy, ale naprawdę była tak wyjątkowa, jak obiecują te nieznośne reklamy w Internecie.
PLIK FAKTÓW
DOJAZD TAM> Loty z Wielkiej Brytanii do Male.
NURKOWANIE I ZAKWATEROWANIE> Malediwy Agresor II, agressor.com/maldives
KIEDY IŚĆ> Przez cały rok, ale od stycznia do kwietnia zapewnia doskonałe warunki morskie i dobrą widoczność. Średnia temperatura wody podczas podróży wynosiła 28°C – według Marilen było „chłodno”. 3mm kombinezon zalecane.
PIENIĄDZE> Rufia malediwska lub dolary amerykańskie.
CENY> Loty Emirates w obie strony z Wielkiej Brytanii od 724 GBP. 10- i 2730-dniowe wycieczki na Maldives Aggressor II zaczynają się od XNUMX USD i obejmują wszystkie posiłki, wino i piwo.
Informacje dla gości> odwiedźmaldives.com
