Alor sam w sobie

ODKRYWANIE ODległych Zakątków świata często wymaga skomplikowanej logistyki, ale mamy nadzieję, że nagrody wynagrodzą trudy. Wiele osób odwiedziło najpopularniejsze miejsca w Indonezji, takie jak Bali, Raja Ampat, Lembeh czy Komodo, ale mniej osób nurkowało w Alor i okolicach, mimo że jest to raj do nurkowania w błocie, idealny dla miłośników makro.
Wybrałem Arenui do nurkowania w tym miejscu. Zbudowana w tradycyjnym stylu phinisi, ta deska została wykonana przy użyciu 12 rodzajów drewna pochodzącego z recyklingu, co definiuje ją dbałość o szczegóły. Wszędzie na pokładzie można znaleźć rzeźby przedstawiające historię Indonezji.
Mając 20 mXNUMX i przestronną łazienkę, moja kabina okazuje się większa niż wiele pokoi hotelowych. Na Arenui każdy pokój reprezentuje element kultury indonezyjskiej, a ja jestem w pokoju Legong, inspirowanym słynnym tańcem balijskim.
Nurkowanie kontrolne na rafie Serbete niedaleko wyspy Flores daje możliwość dostosowania sprzętu aparatu i pływalności. Ale jak wie każdy fotograf, wybór obiektywu makro jest nieuchronnym sygnałem, że duże zwierzęta zaczynają przechodzić obok.
Gdy tylko się zanurzę, pojawia się spora ławica papugowatych i pozostaje tam przez co najmniej trzy minuty. Co za tęsknota! W dalszej części nurkowania obok przepływa rekin rafowy czarnopłetwy.
Dobrze je widzieć, ale na razie muszę skupić się na mniejszych stworzeniach. Na tej trasie można znaleźć mnóstwo wszelkiego rodzaju ślimaków nagoskrzelnych, które zawsze można łatwo znaleźć. Już po 15 minutach udało mi się ustrzelić także krewetki szkieletowe i kraba orangutana.
Sceneria to rozkosz. Widoczność musi wynosić co najmniej 20 m, a łatwe warunki pozwalają na relaksujące nurkowanie, które zakończy się 75 minut później. Przewodnicy nurkowi poświęcają dużo czasu – nigdy nie czujesz się zmuszony do wyjścia z wody.
Po powrocie na łódź personel rozładowuje cały sprzęt i sprzęt fotograficzny. Podczas gdy załoga pokładowa płucze i suszy mój aparat sprężonym powietrzem, ja skupiam się na drugim śniadaniu. Życie w Indonezji jest trudne!
Zmieniam obiektyw, aby uzyskać szersze możliwości, gdy ponownie nurkujemy w tym samym miejscu, ale nieuchronnie głowice i rekiny trzymają się z daleka.
Mimo to miękkie i twarde koralowce, gąbki, wachlarze morskie i liliowce tworzą ładne obrazy, a ja dostrzegam parę risbeci Tryona tak dużych, że mogę uzyskać przyzwoity obraz nawet przy moim 200-milimetrowym porcie kopułkowym.

NA WYSPIE KAWULA Przez kolejne dwa dni odwiedzimy trzy miejsca nurkowe: Tanjung Waiwowang, Takat Prau i Padang Pasir. Nurkowanie w błocie trwa teraz pełną parą, więc wybór obiektywu jest łatwy. Płytkie nurkowania i wolne tempo pozwalają na bardzo długie czasy denne.
Zawilce żółte, koralowce bąbelkowe, algi, przysadziste, koralowce grzybowe, koralowce Ankera, rozgwiazdy, marmurkowe, wspaniałe zawilce, koralowce kotwiczne i klasyczny cesarz – to tylko niektóre z odmian samych krewetek, które widzę . Wkrótce tracę rachubę, ile różnych stworzeń można zobaczyć podczas nurkowania.
Alor jest głównym punktem tej trasy i spędzamy tam cztery dni, ale nie chodzi tylko o nurkowanie w błocie.
Pierwsze dwa nurkowania odbywają się w miejscu o nazwie Anemone City, niedaleko wyspy Pura. Podczas schodzenia w słupie wody unoszą się liczne galaretki i nie trzeba czekać na ciemność, aby zobaczyć, jak migają bioluminescencją.
To tylko zwiastun prawdziwego serialu. Kiedy docieram na dół, widok jest zdumiewający. Podłoga pokryta jest różnymi rodzajami i kolorami zawilców. Wychodnie są zasiedlone miękkimi koralowcami.
Nasze cztery małe grupy zapewniają, że nurkujemy w niezatłoczonych warunkach i pokrywamy duży obszar. Podczas przerw na powierzchni przewodnicy nurkowi wymieniają się informacjami na temat tego, co widzieli i lokalizacji dobrych znalezisk.
W ten sposób dowiadujemy się, że inna grupa zauważyła na przykład wobbegonga, a ja nie mogę przepuścić okazji, żeby sfotografować tego rekina dywanowego. Znalezienie go, ukrytego w szczelinie, zajmuje nam pół godziny, ale warto poszukać.
Kolejne niezwykłe przeżycie czeka nas na północnym wybrzeżu Pury, gdzie dzieci noszą własnoręcznie robione okulary pływackie wykonane z drewna i szklanych denek butelek, aby nurkować swobodnie z dłubanki – idealne do zdjęć.
Wracamy do głównego celu naszej wycieczki. Dokładna inspekcja dna morskiego pozwala odkryć maleńkie flądry, osy, nurki piaskowe, liczne krewetki, kraby pustelniki, okonie piaskowe, żabnice włochate, węgorze napoleońskie i niebieskiego smoka. To produktywne popołudnie.
Na pokładzie czekają lekkie przekąski. Muszę spożywać więcej kalorii, ponieważ długie i powtarzające się zanurzenia wyczerpują mój poziom energii. Do zgarnięcia jest pyszne lokalne danie, a potem pozostaje mi tylko poczekać, aż zapadnie zmrok i rozpocząć codzienne nocne nurkowanie, aby zobaczyć gatunki, które opuszczają swoje kryjówki przy świetle dziennym, aby polować i żerować. Nie możemy się doczekać powrotu pod wodę.

MINUT PO ZNURZENIU, Fotografuję skorpiona i diabelską rybę. Na piasku widzę poruszające się coś bardzo małego. Używam mojego potężnego obiektywu w połączeniu z dioptriami, aby wychwycić kałamarnicę bobtail próbującą się zakopać.
Kilka metrów dalej kokos ośmiornica żywi się małą rybą, którą złowił. Nurkowanie kończy się obserwacją wunderpusa, podobnego do mimika ośmiornica ale bez białego marginesu na mackach.
Po kilku dniach wykonywania czterech długich nurkowań dziennie zaczyna ci się robić zimno, nawet w wodzie o temperaturze 28°C, a zwłaszcza po nocnym nurkowaniu, ale gdy tylko wrócisz na pokład, zaczyna się relaks.
Podano ci parującą, gorącą chusteczkę do twarzy. Raz poza twoim kombinezon, gorący ręcznik zostaje zarzucony na Twoje ramiona i otrzymujesz filiżankę gorącej czekolady.
Twoim jedynym zadaniem jest teraz rozkoszowanie się obfitą kolacją serwowaną na górnym pokładzie, podczas gdy ciepły wietrzyk pieści Twoje ciało.
Wizyta w Alor nie byłaby kompletna bez odwiedzenia miejsc do nurkowania w Mucky Mosque i nowo odkrytego molo Beang Abang, zamieszkanego przez różne kraby – zebrę, wspaniałą hydroidową dekoratorkę, cętkowaną porcelanę, boksera i anemonowego pustelnika, żeby wymienić tylko kilka.
Na tym nie koniec dziwactw. Można znaleźć żabnice brodawkowate, olbrzymie i inne, ale cennym znaleziskiem jest młoda żaba malowana o długości około 1 cm.
Dorosłe osobniki węgorza wstążkowego mają żółtą linię wzdłuż niebieskich ciał, podczas gdy młode są gładkie brązowe.
Z jednego nurkowania na drugie zauważamy niezliczone rodzaje ślimaków nagoskrzelnych i płazińców na różnych etapach ich życia – kojarzenia się, karmienia, składania jaj, a nawet praktykowania kanibalizmu. Nie sposób zapamiętać wszystkich imion i co wieczór porównuję liczne książeczki identyfikacyjne w bibliotece ze swoimi zdjęciami.
Nurkowanie z łodzi na żywo może być postrzegane jako utrata kulturowych doświadczeń Indonezji, chociaż zawsze możesz to zrobić kilka dni przed i/lub po nurkowaniu.
Z drugiej strony możesz skorzystać z tego, że jesteś w odległym miejscu – na przykład będąc blisko Kalibahi, odwiedzamy wioskę Takpala, aby rzucić okiem na styl życia plemienia Abui, gdy wykonuje ono swoje tradycyjne tańce i pieśni.
Następnie wracamy na wyspę Kawula w nadziei, że zobaczymy lawę spływającą po zboczu aktywnego wulkanu, który wieje co 15 minut. Zauważyliśmy, że od listopada ubiegłego roku było cicho, ale widok na dymiącą górę Komba stanowi niezapomniane tło dla kolacji na pokładzie.

ZATRZYMUJEMY SIĘ W ŁEBEJ ZATOCE ŁEBSKIEJ w drodze powrotnej z Tanjung Waiwowangiem ponownie na radarze – i teraz wiem, że wszystko może się tam pojawić.
Pierwszą istotą, którą spotykam, jest potężna ryba widmo. Później słyszę, jak nasz przewodnik krzyczy z radości w swój regulator – znalazł mototi ośmiornica! Jak wszystkie głowonogi, potrafi zmienić kolor w mgnieniu oka, ale tego małego gościa można łatwo rozpoznać po pojedynczym, dużym, jaskrawoniebieskim pierścieniu z boku.
Na popołudniowe nurkowanie wracam do trybu szerokokątnego. Napotykamy ławice sumów pasiastych, które poruszając się razem, przypominają fajerwerki.
Na głębokości około 25 m czai się żaba olbrzymia. Pod koniec nurkowania, na płyciźnie, dostrzegam kilka kałamarnic. Spoglądam na dużą linę utrzymującą nabrzeże w miejscu i nie dziwię się, że wisi na niej nieskazitelnie białe skupisko jaj kałamarnic. Pode mną znajdują się niezliczone zawilce, będące domem dla wszelkiego rodzaju ukwiałów.
Wielu nurków uważa tych niezwykłych przedstawicieli rodziny skorpionów, Rhinopias, za świętego Graala nurkowania w błocie. Podczas tej wyprawy pobiliśmy rekord i zidentyfikowaliśmy co najmniej 15 osobników – żółte, czerwone, pomarańczowe, fioletowe, różowe, wiosłowe, weedy… Przy takim szczęściu mogę z radością stwierdzić, że nie mogę już uważać ich za rzadkie .
Po kilku przygodach z nurkowaniem w błocie zaczynasz tworzyć listę życzeń rzeczy, które jeszcze warto zobaczyć, i informujesz o tym swojego przewodnika.
Joni pracowała w Lembeh przez 15 lat i ma bioniczne oczy. Nazwij gatunek, a znajdzie go podczas tego samego nurkowania.
Pod koniec naszej podróży wciąż poszukuję karłowatego konika morskiego i wspominam o tym Joni. Jest już blisko, ale w 99. minucie ostatniego nurkowania znajduje karłowatego konika morskiego Denise.
Ostrożnie robię kilka kadrów, żeby nie stresować zwierzęcia i wychodzę na powierzchnię.
Nie musisz iść na kompromis, aby odwiedzić wspaniałe, odległe i niezatłoczone miejsca. Ostatniego wieczoru, po czterodaniowej kolacji, z kieliszkiem dobrego wina w dłoni, patrzę w rozgwieżdżone niebo.
Już marzę o zbliżającej się wycieczce do Komodo w moim nowym domu z dala od domu.