ALPHONSE ROBI TO DOBRZE

NURK SESZELOWY

Nie jest to najtańsze miejsce do odwiedzenia, ale z pewnością znajduje się w czołówce rankingów atrakcyjności – CATH BATES udaje się do Alphonse na Oceanie Indyjskim, gdzie oczywistością jest wyjątkowa wrażliwość ekologiczna

Różnorodność biologiczna na wyspie Alphonse

W LISTOPADZIE CZAS przy spokojnych północno-wschodnich pasatach odwiedziłem jedną z zewnętrznych wysp Seszeli. Alphonse zajmuje zaledwie 800 hektarów i leży 250 mil od stolicy Mahe. To trójkątny atol koralowy, który rozciąga się na zachód w kierunku wybrzeża Afryki i dlatego

ze względu na jego odległe położenie, jego dzika przyroda morska jest płodna.

Lot trwa niecałą godzinę, wylądowaliśmy na ukrytym pasie startowym i wkrótce popijaliśmy kokosa. Nasza powitalna odprawa stała się tym bardziej interesująca, że ​​obserwowaliśmy piękną czaplę siwą wygrzewającą się na skrzydłach przy basenie.

Alphonse jest od kilku lat związany z programem zwierzyny łownej typu „złów i wypuść” oraz wędkarstwem muchowym, a nowemu zarządowi wyspy zależy również na promowaniu miejsc do nurkowania. Współpracując z Island Conservation Society (ICS), narzuca rygorystyczne kodeksy postępowania mające na celu ochronę zasobów rybnych, zabraniając połowów w miejscach nurkowych. Menedżerowie centrum nurkowego Sam i Lucy opowiedzieli nam, czego możemy się spodziewać podczas naszych czterech dni na wyspie.

Spodziewałem się, że w odległym Alphonse będzie mniej wybielonych koralowców niż w innych częściach Oceanu Indyjskiego, ale także mniej czerwonych i fioletowych puszystych koralowców miękkich, które są tak liczne w Morzu Czerwonym.

Spodziewałem się różnorodnego życia morskiego, ponieważ Alphonse leży na południe od Ławicy Amirantes, która oddziela go od głębokiej wody na 1000 m. Słyszałem o tuńczyku tuńczyku żółtopłetwym i psim, żaglicy, wahoo i dorado na przystani, a także o rekinach młotach, srebrnopłetwych, mantach i wielorybach.

Ochrona i zrównoważony rozwój w Alphonse Dive-Centre

BYŁEM ZAANGAŻOWANY w wielu projektach związanych z ochroną środowiska podczas moich lat spędzonych jako nurek instruktori zaintrygowała mnie dbałość o szczegóły w centrum nurkowym Alphonse.

W ramach zajęć dla dzieci na wyspie ze znalezionych odpadów plastikowych (odpadów, które mogą zostać wyrzucone na plażę, a nie odpadów wyspiarskich) powstały gigantyczne murale przedstawiające morskie stworzenia.

Ze starej żyłki wykonano podkładki pod napoje; abażury z połamanych boi; grafika ścienna wykonana ze skręconych rekwizytów łodzi, a główny bar ozdobiony był rybami pelagicznymi wyrzeźbionymi z drewna wyrzuconego na brzeg.

Dzień pierwszy: Pierwsze wrażenia i wstępne doświadczenia nurkowe

Centrum nurkowe przyjmuje nie więcej niż sześciu nurków tygodniowo. Jej menadżerowie regularnie wchodzą do wody i tam jest mistrz nurkowania, kapitan łodzi i stażysta DM. Pracownicy ICS regularnie wchodzą do wody, aby monitorować stan koralowców i rejestrować obserwacje.

Nasze aparaty zabrał rano jeden z wózków golfowych na wyspie, a my podążaliśmy za nim na naszych ekologicznych rowerach. Pięć minut wysadzanej palmami ścieżki później wsiedliśmy do łodzi motorowej Zanbren, aby dotrzeć do naszego pierwszego miejsca do nurkowania, jednego z 30, które podobno były dostępne w ciągu pół godziny jazdy samochodem.

Abyss znajduje się w północno-wschodniej części atolu. Schodząc po ścianie w wodzie o temperaturze 30°, widziałem przed siebie na co najmniej 30 metrów (przynajmniej mogłem widzieć tak daleko, gdybyś zabrał z drogi dużą liczbę marynarzy).

Bez prądu przyjemnie było fotografować gorgonie i czarne koralowce na ich bardziej błękitnym tle. Gdyby nie głębokość 25 m, mogłabym tam zostać cały dzień.

Na płytszych wodach można było spotkać duże ławice barakudy wielkookiej i lucjanu błękitnopręgowanego. Surgeonfish i mauretańscy idole również przechodzili obok nich w dużych ilościach.

NURKOWANIE DWA DOSTĘPNE W DUŻO możliwości obserwacji większych gatunków pelagicznych. Płaskowyż Orlego Gniazda pozwolił nam wypłynąć i prześliznąć się po ogrodzie z twardych koralowców.

Ciekawskie spojrzenie przyleciały liczne płaszczki orle, płaszczka marmurowa oraz żółwie zielone i szylkretowe o cudownie czystych, psychodelicznych muszlach.

Tuńczyk szkolny, trevally olbrzymie (które zespół pieszczotliwie nazywał GT) i cesarki żółto-kropkowane – wszystkie pokazały się, choć bez zbyt długiego pozowania. Przyjazny nietoperz okrągły podążał za nami przez pełne 55 minut, otwierając i zamykając zaciśnięte wargi, jakby prowadził rozmowę.

Po lunchu wybraliśmy się ponownie z menadżerem Samem, zaledwie 15 minut od brzegu do Arcade, miejsca w kształcie litery U, łączącego topografię ścian i pochyłego dna.

Kiedy schodziłem, zaskoczony 2.5-metrowy rekin sierpowaty przeleciał obok mnie jak jabłko do mojego znaku funta na szpuli maszyny owocowej.

Nazwa miejsca nurkowego zaczęła nabierać większego sensu, gdy lucjan błękitnolistny, koza żółta, lucjan bohar, ławica ponad 200 opastunów, wargacz napoleoński i olbrzymie słodkowodne – wszystkie przepychały się o miejsce na rafie, jakby bawiły się w gra w Tetrisa.

To, co uderzyło mnie po pierwszym dniu nurkowania, to bezmyślna nieśmiałość ławic ryb i żółwi Alphonse'a. Brak przyzwyczajenia do nurków zdecydowanie ma wpływ na ich zachowanie, a co za tym idzie, na liczbę zdjęć ich twarzy, jakie udało mi się zrobić.

Południowy kraniec ryby jadącej na północ był częstym tematem tej wycieczki!

Dzień drugi: Eksploracja podwodnego życia i krajobrazów

Dzień drugi rozpoczął się przed śniadaniem w Pinnacles. Polecam poranne nurkowanie na Alphonse z jednego powodu – światła. Promienie słoneczne przenikały do ​​wody jak promienie lasera, a na wyspie, gdzie pogoda z pewnością zrobi to samo, pod wodą zrobiło się trochę zamieszania.

Lucjan humbak i opastun nadal wykazywały poranne gwałtowne zachowania łowieckie. Hotel GM Gordon dołączył do nas podczas tego nurkowania i

Zachichotałam, słysząc jego porównanie do orientalnych słodkich ust I Love New York taksówki.

Drugie i trzecie nurkowanie tego dnia nie przypominało niczego, czego doświadczyliśmy do tej pory. Ściana zachodnia miała mnóstwo nawisów pełnych szklanych ryb i znacznie bardziej miękkich morskich wachlarzy.

Arina (nazwana na cześć członka personelu ICS Ariego) szczyciła się największymi koralowcami porites, jakie widziałem w tej części świata.

Rafa ta znajdowała się w lagunie atolu Alphonse i Lucy wyjaśniła, że ​​koralowce mają tysiące lat. Dzięki dużej ilości planktonu przepływającego przez kanał gigantyczne pority były dobrze odżywione i wyglądały niesamowicie zdrowo.

Dzień trzeci: Zwiedzanie Bijoutier i refleksja na temat wpływu na środowisko

WIELE SZKÓŁ ryby pelagiczne chroniły się tu obok błazenków i fizylierów z Seszeli, ale jak w przypadku większości piaszczystych lagun, wiza może się zmienić w dowolnym momencie.

Wkrótce prąd wschodni przyniósł oleiste termokliny i niskie temperatury, które położyły kres wszelkim zdjęciom.

Po obiedzie Pep i Ari z ICS zabrali nas na Bijoutier, niezamieszkaną bezludną wyspę, nieco dalej na południe od Alphonse. Przybrzeżne drewno służyło jako żerdzie dla czapli, a piasek roił się od siewek w poszukiwaniu smacznych krabów wyrzuconych przez przypływ.

Słyszeliśmy gnieżdżące się burzyki, a Pep pokazał nam nawet jednego pilnującego jaja. Zasmucił mnie wcześniej przygotowany worek na śmieci, który wyciągnęli spod krzaka, żeby zebrać plastikową inwazję, która miała miejsce tego dnia. Japonki, butelki, opakowania po żywności i styropian przywieziono pasatami (między innymi z Indii, Madagaskaru i Tajlandii).

Byłem pod wrażeniem, że zespół przewidział śmieci, ale uświadomiłem sobie, że nawet najbardziej odległe zakątki nie są odporne na szkody środowiskowe, jakie wyrządzamy naszemu światu.

Dzień czwarty: Doświadczenie makrożycia i żagli

NASZ TRZECI DZIEŃ nurkowanie pokazało nam, że odosobnione miejsca do nurkowania Alphonse są także schronieniem dla obfitości makrożycia. Po tym jak poprzedniego dnia uszkodziłem pierścień ostrości, byłem więcej niż zadowolony, że zmieniłem obiektyw i zacząłem błądzić okiem swojego zwierzaka.

Napoleon nurkował w dryfie, ale mając mnóstwo dużych skalistych bomb, za którymi można było się schronić, prąd nie stanowił problemu.

Szczyt rafy osiągał wysokość 16 m i znajdował się nieco dalej od ścian atolu w stronę morza.

Blenny koralowe Midas bawiły się w chowanego z moim otworem obiektywu, a jastrząb o długim nosie przeskakiwał z jednej strony wachlarza morskiego na drugą. Nawet makro-życie było nieśmiałe! Na szczęście krewetka z koralowca drucianego pozostawała nieruchoma wystarczająco długo, aby zrobić jej portret, w przeciwieństwie do szalonej babki, która dzieliła swój chudy okoń.

Podczas naszego zejścia na Galawę rozległ się chór jęków. Wszyscy musieliśmy przejść od 60-milimetrowego obiektywu aparatu, który nosiliśmy, do 2-metrowego rekina byczego, który minął nas nie raz, nie dwa, ale trzy razy ze swoimi pasażerami remora. Prawo Soda (lub Posejdona), ale pozostała część nurkowania to zrekompensowała.

Oko białej ryby liściastej błyszczało w południowym świetle obok ukwiała, w którym znajdowały się anemony Clarka i cętkowane kraby porcelanowe. Musiałem sobie przypomnieć, że nie byłem na wodach Azji Południowo-Wschodniej!

Po relaksującym lunchu i zmianie obiektywu wsiedliśmy na pokład łodzi, która zabrała nas na nieco inny statek (łódź rybacka) na popołudniowe przeżycie.

Nie byłem pewien, jak bym się czuł, nurkując z żaglicą, ponieważ nie chciałem zostać takim jak doner!

Jednak po otrzymaniu informacji od Szefa Wędkarstwa Devana, że ​​te wspaniałe stworzenia wolą kroić ofiarę niż włócznią, poczułem się o kilka procent lepiej.

TO DOŚWIADCZENIE Z ŻAGLI jest nowy dla Alphonse'a. Nigdy nie byłem pewien, co sądzę o nęceniu ryb pelagicznych, aby zachęcić je do pokazania się tylko dla naszej przyjemności oglądania. Jednak gdy zobaczyłem kawałek bonito, który miał zwabić żaglicę na powierzchnię, uspokoiłem się.

Podróżując po zewnętrznej stronie atolu, założyliśmy maskę, płetwy i fajki, podczas gdy dwie przynęty bez haczyków były trollowane za łodzią na głębokiej wodzie.

Obserwowaliśmy nisko lecącą młodą fregatę, która przez jakiś czas z niecierpliwością czekała na wynurzenie się na powierzchnię, a potem – bam!

Torpeda żaglicowa powaliła go dziobem.

Następnie zarzucono trzecią przynętę z przynętą za łódkę, którą następnie ustawiono w położeniu neutralnym. Gdy żaglica skosztowała bonito, podekscytowana goniła przynętę, gdy była ona prowadzona w stronę łodzi. W tym momencie wskoczyliśmy do środka.

Żaglice poruszają się w wodzie bardzo szybko i całe to doświadczenie było dość dezorientujące. W sumie były trzy takie piękności i przynętę rzucano wielokrotnie, aby podniecić rybę. Ich kolorowe żagle uniosły się, gdy wystrzelili w górę, przepychając się o pierwszorzędną pozycję. Alphonse opisuje to jako „doświadczenie, które pozwala zobaczyć naprawdę dzikie zwierzę w jego własnym środowisku”, ale spodziewaj się, że będziesz wspinać się po drabinie po pięciu minutach, kiedy sprytne ryby zorientują się, że zostały oszukane i odejdą.

Nie wydawało się to obskurne ani jakbyśmy w jakikolwiek sposób ingerowali w naturę.

Niestety nie udało mi się zdobyć pieniędzy, ale z pewnością było warto. Czekając na pojawienie się żaglicy, adrenalina rośnie, a pod okiem doświadczonego wędkarza muchowego i kapitana jesteś w dobrych rękach.

Sam, kierownik centrum nurkowego, był z nami w wodzie, wykrzykując instrukcje dotyczące bezpieczeństwa, a także nas obserwując.

Kilka dni wcześniej miał szczęście i podczas doświadczenia miał przy sobie srebrzyste końcówki.

Moi nurkowie i ja rozmawialiśmy o tej przygodzie aż do wieczora, kiedy cieszyliśmy się Sundowners na plaży obok sztucznego baru, dobrze zaopatrzonego w gin i samosy ze świeżych ryb!

Dzień ostatni: wycieczka po wyspie i refleksja na temat historii Alphonse'a i różnorodności biologicznej

Nasz ostatni dzień rozpoczął się od wycieczki rowerowej z Samem, który rozpoczął swoje życie na atolu w ICS. Jego wiedza na temat historii i różnorodności biologicznej Alphonse jest ogromna.

To świetny sposób na wypełnienie poranka dla partnerów nienurkujących ani wędkarskich, jako alternatywa dla spa lub wylegiwania się przy basenie. Dostępne są także spływy kajakowe i paddleboarding na stojąco, a także spacery na łonie natury i obserwacje delfinów.

Alphonse po raz pierwszy widniało na mapach w 1592 r., ale zyskało swoją popularność dopiero na przełomie XIX i XX wieku, kiedy było wykorzystywane jako plantacja kokosów. Nasza wycieczka obejmowała wizytę na cmentarzu, na którym pochowano zarządców wyspy i niewolnika.

Sam zabrał nas do ogrodu, w którym uprawia się połowę tego, co jest spożywane na wyspie, co pozwala na wyżywienie nawet 140 osób. W rzeczywistości duża część roślinności organicznej jest również wysyłana na siostrzane wyspy Desroches i Silhouette. Widzieliśmy drzewa papai, bakłażany, różne świeże zioła, chili, pomidory, dynie, figi i kapustę, a także inne produkty spożywcze, którymi opiekowali się oddani ogrodnicy, których było tylko trzech.

SAM POKAZAŁ NAM nory burzyka klinowatego na chronionym obszarze lęgowym. W sezonie składane jest tylko jedno jajo, a ponieważ znajdują się one na poziomie morza, są one narażone na ogromne ryzyko ze strony szczurów i kotów.

Najlepiej obserwować ptaki od sierpnia do maja, kiedy gatunki migrujące powracają z lęgowisk położonych wysoko w Arktyce. O zachodzie słońca możesz mieć szczęście zobaczyć tysiące głuptaków czerwononogich wracających na grzędę.

Podziwialiśmy także ogromne pająki palmowe i staraliśmy się unikać przechodzenia przez ich sieci!

Największą atrakcją mojej wycieczki były gigantyczne żółwie Aldabran. Widziałem na wyspie kilka małych samic, ale były dość nieśmiałe i często syczały i uciekały, gdy się do nich zbliżyłem.

Sam przedstawił nas 45-letniemu mężczyźnie, który lubił lekkie łaskotanie w szyi.

Na wyspach Oceanu Indyjskiego żyło kiedyś siedem gatunków żółwi olbrzymich – teraz, dzięki bezmyślnej chciwości człowieka, jest tylko jeden.

Wraz z żółwiem z Galapagos Karol Darwin zapewnił mu ochronę w XIX wieku i został on wprowadzony do Alphonse ze względu na zrównoważony rozwój środowiska wyspy.

Spośród 100,000 56 żółwi Aldabran na Seszelach Alphonse ma XNUMX i są one wyposażone w mikroczipy. Podczas mojej wizyty znaleziono dwa pisklęta i miałem szczęście je zobaczyć. Trzymane są w zamkniętym żłobku, dopóki nie osiągną wystarczającej wielkości

posiadają mikroczip, aby uniknąć kradzieży, ponieważ na czarnym rynku można je jeszcze kupić za kwotę do 10,000 XNUMX dolarów.

Żółwie te dożywają nawet 170 lat, samce dorastają do 1.5 m długości i ważą 260 kg!

Sam po raz ostatni zabrał nas na łódź na lunch z grillem na równinie St. Francois.

Pod wielkim, błękitnym niebem i patrząc na wielką, błękitną przestrzeń wody, czułem się mały – a jednocześnie niesamowicie zaszczycony, że mogłem przeżyć taką podróż.

Przyszło mi do głowy, że luksus nie polega na spaniu w łóżku z baldachimem i cieszeniu się sześciodaniowymi posiłkami i jacuzzi. Chodzi o możliwość dotarcia do odległych zakątków świata, które niewielu ludzi może zobaczyć.

I to właśnie zyskujesz nurkując w Alphonse: masz poczucie przestrzeni i ekskluzywności, bycia jedynymi nurkami na tych dziewiczych rafach.

Gdy powoli płynęliśmy kanałem z powrotem do atolu Alphonse, duża manta rafowa uniosła prawe skrzydło, jakby machała nam na pożegnanie. To mój rodzaj luksusu.

CZYM JEST TOWARZYSTWO OCHRONY WYSP?

„Towarzystwo promuje ochronę i odbudowę ekosystemów wysp, zrównoważony rozwój wysp oraz świadomość ich wrażliwości i kluczowego znaczenia dla różnorodności biologicznej planety”. (Oświadczenie o misji ICS)

Zarejestrowana na Seszelach w 2001 roku spółka ICS utworzyła centra na zewnętrznych wyspach Alphonse, Desroches i Silhouette oraz zarządza rezerwatem przyrody Aride Island. Konserwatorzy Pep i Ari wdrażają plan zarządzania ochroną atoli Alphonse, Bijoutier i St François.

Od 2007 roku zespół między innymi realizuje program monitorowania raf koralowych; rozpoczął budowę bazy danych identyfikacyjnych mant; i chronił kolonie burzyka klinowatego, chwytając szczury i koty.

Oznaczają żółwie i podnoszą świadomość na temat zagrożeń, jakie na nie czekają, organizują sprzątanie plaży i przedstawiają Alphonse'owi gigantyczne żółwie Aldabran.

ICS gwarantuje, że rozwój ludzki i ekoturystyka na Alphonse mają charakter zrównoważony i mają niewielki wpływ. Na przykład światła na zewnątrz bungalowów są czerwone, aby pisklęta żółwi nie skręciły w złym kierunku, wypływając w morze.

Ilości ryb złowionych w celu spożycia są rejestrowane, a niektóre obszary połowów muchowych są regularnie zamykane w celu ochrony zasobów, mimo że obowiązuje zasada „złów i wypuść”. Nawet butelki na wodę w mini-barze są ze szkła wielokrotnego użytku.

ICS zbiera fundusze na swoje projekty ochrony przyrody, ale goście nurkujący w Alphonse również przekazują 70 dolarów tygodniowo, a wędkarze 175 dolarów.