Nauczanie fotografia podwodna Raj w Koralowym Trójkącie może wydawać się idealnym sposobem na życie dla nurka, ale Gill McDonald nigdy nie zapomina, że to praca
DAVE NADAL CIĄGAŁ sam wraz z połową Morza Celebesa wspiął się po drabince nurkowej, gdy z szerokim uśmiechem uderzył pięścią w powietrze, krzycząc: „TAK!!!”
W domu w Shrewsbury Dave jest prawnikiem zajmującym się nieruchomościami. Ważna praca, którą jestem pewien, że wszyscy szanujemy, ale nie wymagająca dużej ilości uderzeń w powietrzu.
Tutaj właśnie spędził pół godziny na głębokości 10 m w obfitującym w nadmorskie miejsce do nurkowania BMJ, pracując z jasnobeżową krewetką biczowo-koralową wielkości spinacza do papieru i wydawało się, że jest wniebowzięty.
Nie dowiemy się tego na pewno, dopóki nie wrócimy do domu na część trzecią jego całodniowych warsztatów, obróbkę końcową, ale był bardzo podekscytowany. Fotografia podwodna mogę ci to zrobić.
Poprzedniego wieczoru w barze na molo Dave i jego towarzysze obejrzeli krótką prezentację, którą pokazuję wszystkim nowo przybyłym. Korzystając z własnych zdjęć, oferuję przedsmak tego, co czeka nas w spektakularnej, światowej klasy krainie nurkowania w Parku Narodowym Bunaken, tuż za naszymi drzwiami i tuż za mną w blaknącym różowym i pomarańczowym blasku wspaniałego zachodu słońca.
Przyjrzyj się uważnie koralowi bąbelkowemu na jednej z raf przybrzeżnych, a być może dostrzeżesz kraba orangutana; mątwy często spędzają czas w trawie morskiej na wspaniałych rafach domowych; zajrzyj pod nawisy na pięknych ścianach Bunaken, a może żółw będzie spał.
Wyjaśniam również, w jaki sposób, jako fotoprofesjonalista-rezydent, prowadzę szereg kursów dla nurków, których celem jest maksymalne wykorzystanie ich fotografianiezależnie od poziomu i wyposażenia.
Większość ludzi wydaje się być zadowolona z pokazu i bardzo pozytywnie nawiązuje z nimi interakcję – och, aach i ekscytacja na myśl o jutrzejszym nurkowaniu w jednym z najlepszych miejsc do nurkowania na świecie. Na tym etapie często zdobywam entuzjastycznych klientów, więc jest to sytuacja korzystna dla obu stron.
Ponieważ jednak nurkowanie przyciąga każdego człowieka, jest kilku sceptyków. „Na pewno masz naprawdę dobry aparat” to najczęstszy komentarz – i najbardziej irytujący!
Tak się składa, że mam dobry aparat, ale to moje umiejętności i doświadczenie w jego używaniu dają rezultaty.
„Mam tylko aparat kompaktowy, więc nie mógłbym robić takich zdjęć” – pada kolejny lament. Nauczyłem się łagodzić skutki tych naiwnych, dołączając kilka zdjęć zrobionych moim skromnym, kompaktowym zestawem. Przyznam, że reakcja, jaką spotykam, gdy z perspektywy czasu o tym wspominam, daje mi diabelską satysfakcję.
„Zakończ swoje negatywne nastawienie. Oto, co możesz zrobić, jeśli jesteś przygotowany na naukę!” Uśmiecham się w duchu.
Jestem głęboko przekonany, że każdy system kamer może dać dobre rezultaty pod wodą, jeśli nauczysz się go używać i będziesz pracować w granicach jego ograniczeń.
Jasne, mój główny zestaw to lustrzanka jednoobiektywowa Nikon D7200 z szeroką gamą lamp, obiektywów i dodatków. Jednak do nauczania użytkowników aparatów kompaktowych, zarówno początkujących, jak i zaawansowanych, zawsze używam kompaktowego aparatu Canon S110.
Pokazuję ludziom zdjęcie maleńkiej ośmiornicy do połowy wyjętej z butelki na piasku z błękitnym morzem za nią lub wspaniałej czarnej żaby włochatej i wyjaśniam, że zdjęcia zostały zrobione w cudownym nadmorskim miejscu do nurkowania w błocie City Extra, z moim kompaktem, bez lampy błyskowej i dodatków, zupełnie jak w ich własnym zestawie. To prawda, nie ma tu dymu ani luster.
WIĘKSZOŚĆ MOICH KLIENTÓW to czarujący, wyluzowani ludzie. Chętny do słuchania, chętny do odkrywania pomysłów i podekscytowany możliwością nauki i praktyki w takim miejscu.
Wiele osób musi po prostu zrozumieć, jak działa ich zestaw – „Wow, ten przycisk to robi? Niesamowite!” lub „Podszedłem bliżej i wskazałem, tak jak powiedziałeś, i spójrz tylko na tego ślimaka nagoskrzelnego – nie mogę się doczekać, aż pokażę go moim przyjaciołom!”
Jako profesjonalista zajmujący się fotografią w kurortach prowadzę dziwny styl życia, bardzo odbiegający od korytarzy bankowości korporacyjnej, po których chodziłem po Londynie. Tam, choć poznałem wielu ludzi, w większości szli bardzo podobnymi ścieżkami do mnie.
Teraz mogę jednego dnia spotkać pilota linii lotniczych, a drugiego producenta mebli. Jednego dnia uczę kilku singapurskich aktorów, drugiego szefa kuchni z Edynburga.
Moi klienci to zarówno nowicjusze, którzy wyjęli swój zestaw aparatu z pudełek po przybyciu, jak i poważni amatorzy, którzy chcą spędzić cały dzień w pełni doskonaląc swój system lustrzanek jednoobiektywowych i przenieść swój już biegły fotografia na wyższy poziom.
To ciekawa i satysfakcjonująca przygoda. Nie ma nic bardziej satysfakcjonującego niż widok zapalającej się żarówki nad czyjąś głową, gdy ktoś „uzyskuje” ręczny balans bieli lub szerokokątne ustawienie stroboskopu, a następnego dnia wraca, wymachując wspaniałymi zdjęciami, aby to udowodnić.
Mój Boże, jednak kontakt z ludźmi może być trudny. Julie, emerytowana lekarz rodzinny z Norwich, była bardzo niechętną studentką. Jej kumpel był niezwykle bystry i otwarty, podczas gdy Julie była ponura i nie chciała wierzyć, że mogę ją nauczyć czegokolwiek pożytecznego.
Na szczęście godzinny kurs ekspresowy odbywa się wieczorem, w barze, jeśli rozumiesz, co myślę. Dała się pociągnąć i mimo kwestionowania praktycznie każdego szczegółu, zmieniając go w ten sposób w dwugodzinny, niezbyt ekspresowy kurs, następnego dnia wróciła z nurkowania z niemal uśmiechem na twarzy.
Poprawa jej zdjęć była radykalna, choć nie chciała się do tego przyznać.
Od czasu do czasu zdarzają się darmozjady: „No więc odpowiedziałeś na mój nieustanny strumień pytań na temat makro fotografia [Szczerze mówiąc, nie zdradziłem zbyt wiele], dzisiaj opowiedz mi wszystko o obiektywie szerokokątnym”.
Więc nie. Już kilka razy zwracałeś się do mnie o bezpłatną poradę. Zapłać za mój kurs, moją wiedzę i doświadczenie, które budowałem przez 16 lat, począwszy od czasów filmu. Mam dla Ciebie wiele odpowiedzi i pomysłów, ale też tu zarabiam, a moja wiedza ma wartość, tak jak nie spodziewałbyś się, że hydraulik czy księgowy będzie dostępny od ręki, za darmo.
JESTEŚMY W PÓŁNOCNYM SUŁAWESI, wewnątrz postrzeganego Trójkąta Koralowego na samym szczycie Indonezji, dużego i zróżnicowanego narodu szczycącego się ponad 17,000 XNUMX wysp. Jeśli kiedykolwiek istniało miejsce stworzone do zabawy i nauczania pod wodą fotografia, to jest to. Kwitnący kalejdoskop kolorów i życia kłębi się wokół spektakularnych ścian i raf Parku Narodowego Bunaken.
Wzdłuż wybrzeża na południe od Manado, wciąż w parku, ale z dala od spektakularnych murów, znajduje się kilka fantastycznych miejsc, takich jak City Extra, Gorong Gorong i BMJ. Żyje tam mnóstwo stworzeń, od włochatych żab po maleńkie ośmiornice i ekstrawaganckie mątwy.
Ostatnio byłam z parą studentów, z których każdy miał inne potrzeby. Jeden był raczej bardziej zaawansowany niż drugi.
City Extra to cudownie produktywne nurkowanie w czystym piasku w błocie. Zabrałem bardziej zaawansowaną żonę na trochę, aby poćwiczyła kreatywne oświetlenie na pięknym koniku morskim, podczas gdy jej mąż pozostał z przewodnikiem nurkowym, pracując nad jaskrawą ślimakiem nagoskrzelnym.
Kiedy wróciliśmy, inny nurek, udekorowany pokaźnym zestawem kamer, „adoptował” mojego ucznia i udzielał mu energicznej, praktycznej pomocy. Biedny facet wyglądał na całkowicie zakłopotanego i, szczerze mówiąc, trochę przerażonego, gdy manipulowała jego aparatem, zmieniając wszystkie ustawienia i pokazując mu, żeby wskazywał tu, tam i wszędzie.
Gdy już dopłynęliśmy, zdecydowała się mi „pomóc”. Duży błąd, ogromny. Po tym, jak grzecznie, ale bardzo stanowczo odmówiłem jej niechcianej „pomocy”, z wyrazem czystej bezczelności, ona następnie przeszła do mojego zaawansowanego ucznia.
Nie będę się rozwodził nad sceną, z której później nieźle się uśmialiśmy w barze, ale możecie sobie wyobrazić. Jestem pewien, że chciała dobrze, ale jej podejście było zarówno zuchwałe, jak i natrętne, i tak, trochę przerażające.
Tego dnia powstało kilka nowych podwodnych sygnałów i kilka znaczących podwodnych olśnień.
KEKUAN 2 JEST BYĆ MOŻE NAJBARDZIEJ kultowe miejsce do nurkowania w okolicy, rozciągające się wzdłuż przedniej części wyspy Bunaken. Pionowa ściana jest ozdobiona twardymi i miękkimi koralowcami, wielobarwnymi liliowcami i gigantycznymi gąbkami beczkowatymi, ponieważ dosłownie pulsuje życiem morskim.
Duże ławice lucjanu szarego, ogromne chmury rogatnic czerwonozębnych i delikatnych żółto-białych motyli ustępują miejsca nurkom dryfującym przez tę urzekającą scenerię.
Żółwie, głównie szylkretowe, czasami zielone, są tu niemal pewne i Johan i ja skupialiśmy się na jednym z takich zwierząt.
Przynajmniej tak myślałem. Johan był zaawansowanym fotografem z lustrzanką i dwiema lampami błyskowymi. Chciał udoskonalić swoją technikę oświetlenia szerokokątnego, więc znaleźliśmy się przed dużym wachlarzem gorgoni rosnącym wzdłuż ściany.
Tuż obok wentylatora stał ogromny żółw spoczywający na półce skalnej, a w jego pradawnych oczach widać było wieki. Wcisnął się w środek i był wyjątkowo dobrze zakamuflowany, niewzruszony naszą obecnością.
Wskazałem najlepszą technikę jednoczesnego zapalenia żółwia i wachlarza, a Johan entuzjastycznie sygnalizował „tak, tak, rozumiem”, po czym przyjął niezręczną pozycję, mijając połowę żółwia i praktycznie zderzając się z wachlarzem.
Zawsze dobrze jest podejść bliżej, ale w tym przypadku było to trochę ekstremalne.
Po 25 minutach tańca, w którym się wkraczał, a ja go zachęcałam, w końcu opuściliśmy scenę i powoli spłyciliśmy się.
Po osuszeniu się na łodzi z kawą i świeżo ugotowanym pisang goreng (smażoną przekąską bananową) w dłoni, omówiliśmy sesję.
„Udało ci się zapalić żółwia?” – zapytałem. „Rzućmy okiem”.
"Żółw?" odpowiedział Johan. „Jaki żółw?”
Po chwili niedowierzania spojrzałem na jego ekran, a wśród wentylatora siedział pięknie oświetlony długonosy jastrząb. Johan doskonale uchwycił stworzenie i wachlarz za pomocą techniki fotografowania z małej odległości i szerokokątnego, którą ćwiczyliśmy podczas porannego nurkowania, i poczułem się raczej głupio.
Byłem tak skupiony na żółwiu, że nawet nie zauważyłem jastrzębia. Lekcja dla nauczyciela: dokładnie zbadaj swoje otoczenie i nigdy nie lekceważ swoich uczniów.
MÓJ GŁÓWNY CEL W ZAKRESIE POCZĄTKUJĄCYCH jest oddanie ludziom kontroli nad swoimi fotografia aby dokładnie wiedzieli, jak osiągnąć powtarzalny sukces. Krótko mówiąc, aby odzwyczaić je od bezpiecznych trybów automatycznych i podwodnych lub trybu Program, jakiś facet na łodzi kazał im korzystać i przejść do pełnej, ręcznej kontroli.
Fotografia podwodna jest obecnie tak niezwykle dostępny, a systemy aparatów kompaktowych kosztują znacznie mniej niż wiele zagranicznych wakacji, więc wiele osób udaje się pod wodę uzbrojonych w aparat, ale nie mając pojęcia, jak go używać.
Wracają z wyblakłymi lub zbyt różowymi, nieostrymi obrazami na akrze zagraconego tła i stają się bardzo sfrustrowani.
Każdej dyscypliny, na przykład prowadzenia samochodu czy wyśmienitej kuchni, można się nauczyć, ale samo wskakiwanie za kierownicę czy stanie przed piekarnikiem nie przynosi rezultatów.
Podobnie z fotografia podwodna. Istnieją umiejętności i techniki, które należy opanować, aby tworzyć zdjęcia, którymi będziesz z dumą się pochwalić, wykonane w sposób powtarzalny podczas następnego nurkowania wakacje.
Wiem, że niektórzy nauczyciele przełączają swoich początkujących w tryb Podwodny, aby bardzo szybko uzyskać mgliste kolorowe obrazki, ale dla mnie przynosi to efekt przeciwny do zamierzonego i tłumi pewność siebie i samorozwój.
Większość ludzi przyjeżdża wakacje, przyjmij powitalny koktajl (alkoholowy lub nie) i z ulgą i radością zapadnij w fotel przy barze na molo przed spektakularnym zachodem słońca. Spektakularne nurkowanie w ciepłej wodzie w jednym z najsłynniejszych miejsc do nurkowania na świecie i nic innego, jak tylko cieszyć się nim.
Jednak właśnie pracowałem dziewięć dni z rzędu, miałem głównie uroczych, dodających energii klientów oraz kilku drażliwych klientów i chociaż kocham to, co robię, potrzebuję trochę czasu.
– Ale Gill, jesteś na bezterminowym wakacje!” Ty myślisz. Cóż, proszę, nie uważaj mnie za prostaka, ale nie jestem na tak wakacje.
Za nic w świecie nie zmieniłbym swojej obecnej sytuacji. Wynajmuję wspaniały, głupio tani dom w uroczej, przyjaznej wiosce w tropikalnym raju.
Na końcu mojej drogi mam nurkowanie na światowym poziomie i nie chodzę już tymi okropnymi korporacyjnymi korytarzami. Moja praca jest zróżnicowana i niezwykle satysfakcjonująca, niezależnie od tego, czy jest to godzinny kurs, czy całodniowe warsztaty. Realizuję swoją pasję i naprawdę jestem szczęściarą.
Ale jeśli nie chcę spędzić z tobą trzeciego wieczoru z rzędu w barze, jeśli nie chcę lub nie mam czasu spędzać z tobą każdego dnia na łodzi, proszę, nie bierz tego osobiście. Pracuje tu; Mam inne wymagania i również potrzebuję wolnego, tak jak Ty.
A co z Dave'em? Kiedy wróciliśmy do bazy, aby zakończyć jego warsztaty i zacząć przetwarzać zdjęcia, okazało się, że krewetka biczowo-koralowa całkowicie przypadła mu do gustu.
Było ostre jak brzytwa, doskonale oświetlone i dobrze skomponowane. Dave był zachwycony, a kiedy kilka dni później wrócił do domu, oprawił to zdjęcie i wysłał mi zdjęcie, na którym siedzi przy biurku i promienieje.
Teraz to jest satysfakcja z pracy.
• Gill McDonald jest rezydentką fotoprofesjonalisty w Tasik Ria Resort & Spa w Manado w Północnym Sulawesi oraz we współpracy z jego ośrodkiem partnerskim Dive in Lembeh. Jest także redaktorem kwartalnika Scuba Diver Ocean Planet magazyn z Singapuru i posiada status nauczyciela PADI Instruktor. Kursy Gill obejmują zarówno godzinne zajęcia ekspresowe, jak i półdniowe lub całodniowe warsztaty. Sesje dostosowane do indywidualnych potrzeb o dowolnym czasie trwania można zorganizować, pisząc na adres gill@gillmcdonald.com
Ukazał się w DIVER Październik 2016
