Nurkowanie na i pomiędzy wrakami Morza Czerwonego

A szwedzki stół raf, ścian i wraków, a wszystko to przytłumione kolorowymi koralowcami, oto co MICHELE WESTMORELAND odkryła podczas swojej pierwszej podróży do północnej części Morza Czerwonego

Na styku Afryki i Azji Morze Czerwone od lat przyciąga do swoich wód europejskich nurków. Złota pustynia kontrastuje z jasnymi turkusowymi wodami, w których znajdują się jedne z najbardziej znanych miejsca nurkowe na ziemi.

Widok pod wodą jest równie uderzający, z rafami koralowymi, które są zdrowe i pełne ryb. Jestem Amerykaninem, który nurkuje od 30 lat, ale to był pierwszy raz, kiedy zanurzyłem palce w wodach Egtpt. Nie mam pojęcia, dlaczego zajęło mi to tak długo.

Dotarcie na miejsce

Z mariny w Hurghadzie wypłynęliśmy na pokładzie Agresor z Morza Czerwonego IIprowadzony przez jednego z najbardziej doświadczonych Divemasterów w Egipcie, Adela M. El Beialy’ego. Pierwsze nurkowanie przy wymeldowaniu odbyło się w Sha’ab el Erg. Podczas tego nurkowania skupiałem się na kamerach, ponieważ widoczność była słaba i chciałem mieć pewność, że moja obudowa nie przecieknie.

Powinienem był jednak zwrócić na to większą uwagę, ponieważ w tym miejscu często można zobaczyć zabawne delfiny. Chociaż słyszałem piski i nawoływania, większość akcji przegapiłem!  

Niedługo potem zafascynowała mnie historia wielu wraków spoczywających na piaszczystym dnie morskim. Można było tam znaleźć wszystko, od małych łodzi rekreacyjnych po duże okręty wojenne, a wśród nich wiele historii do odkrycia, ale z pewnością niemożliwe byłoby odkrycie ich wszystkich podczas jednej podróży. To nie powstrzymałoby mnie od próbowania.

Nurkowanie na wrakach

Później, w dniu nurkowania, rozpoczęliśmy badanie niektórych zardzewiałych metalowych kadłubów, które mogą opowiedzieć historię głównego szlaku żeglugowego, łącznie ze wszystkimi niebezpieczeństwami, jakie otwarta woda i płytkie rafy mogą powodować ataki dużych i małych statków.

W rejonie Sha’ab Mahmoud sprawdziliśmy mały wrak łodzi nurkowej. To był obiecujący początek, ale Dunravena to właśnie dodało mi energii, jeśli chodzi o wraki statków na Morzu Czerwonym. 

Połączenia Dunravena był statkiem handlowym, który płynął z Anglii do Indii, załadowanym bawełną i drewnem. Zarówno żaglowiec, jak i parowiec, w 1876 roku w wyniku złej nawigacji uderzył w rafę, zapalił się i zatonął.

Wrak został odkryty dopiero w 1977 roku przez geologa i stał się tematem filmu dokumentalnego BBC. Dunravena spoczywa odwrócony wzdłuż ściany rafy, z dziobem na wysokości 15 m i rufą na około 30 m.  

Śmigło zostało pokryte inkrustowanymi czerwonymi gąbkami i ociekające miękkim koralem, tworząc idealny kadr do fotografowania nurków. Pływanie do Dunravena śródokręcie doprowadziło mnie do kolejnego wspaniałego odkrycia – pokrytego mułem wnętrza, które nie wydawało się szczególnie intrygujące, dopóki z chronionej przestrzeni nie wyłoniła się ogromna grupa miedzianych, szklanych zamiataczy.

Kiedy badałem resztę wraku, ryby nadal wyskakiwały, dodając piękne plamy koloru na surowym metalu. 

Smak raf

Cieszę się, że spojrzałem w błękit, ponieważ ławica sztandarowców, które widziałem na krawędzi rafy, była ogromna. Potem, wracając do rafy, moją uwagę przykuło coś innego. 

Przy warunkach wietrznych idealnych do przeprawy, Agresor z Morza Czerwonego II zabrał nas na posmak raf, kierując się do Cieśniny Tiran na wschód od Sharm el Sheikh. Wyspa Tiran jest doskonałym miejscem do obserwacji karmienia ryb, podczas gdy Jackson Reef wydaje się być miejscem dla smakoszy żółwi, skalarów i muren.

Skupiska koralowców kapusty, ubrane we wspaniałą żółto-zieloną barwę, wyróżniały się na tle reszty rafy, będąc jednocześnie domem dla ławic jaskrawych pomarańczowych anthias ukrywających się przed drapieżnikami. 

Wśród drapieżników, które tego dnia zostawiały je w spokoju, są rekiny. Nurkowie starają się planować swoje wyprawy tak, aby odpowiadały porę przebywania poszczególnych gatunków rekinów. Niższe temperatury wody zimą sprzyjają występowaniu białopłetwych oceanicznych, a nawet młocarni, natomiast rekiny wielorybie są bardziej prawdopodobne, gdy jest dużo planktonu, którym można się żerować w cieplejszych porach roku.

Exploring Ras Mahomet

Naszym następnym celem na rafę był Park Narodowy Ras Mohammed. Łatwo zrozumieć, dlaczego ten obszar przyciąga tak wiele łodzi pływających, ponieważ jest to ostoja dla ławic jacków i banerów, które wyróżniają się na tle kolorowych ścian raf.

Z przyjemnością postępowałem zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez strażników parku, którzy pilnują nurków, i płaciłem opłaty parkowe za właśnie tego rodzaju przyjazną dla środowiska strategię ochrony. Zwłaszcza, że ​​nieskazitelne, zdrowe rafy stają się coraz rzadszym widokiem na całym świecie, dobrze jest widzieć, jak podejmowane jest proaktywne podejście do ich bezpieczeństwa.   

Charakterystyczne wraki Morza Czerwonego stają się dobrze znane regularnie odwiedzającym go nurkom, ale wątpię, czy jest wielu, którzy tak dobrze rozumieją każdy przedział, każdą zejściówkę, każdy zakątek i zakamarek, jak nasza mistrz nurkowania Adel. Mieliśmy szczęście wykonać z nim trzy nurkowania na wyspie Wąż osetowy, zdecydowanie najsłynniejszy ze wszystkich wraków Morza Czerwonego. 

Wąż osetowy został zatopiony w 1941 roku przez niemieckie bombowce w drodze na zaopatrzenie sił alianckich podczas II wojny światowej. Odkryty przez Jacques’a Cousteau na początku lat pięćdziesiątych XX wieku minęły lata, zanim ten 2-metrowy wrak odzyskał swoją historię i sławę. Nasze trzy nurkowania dały zaledwie wgląd w to wszystko Wąż osetowyhistoria musi zostać ujawniona.  

Podczas mojej pierwszej wizyty przebywałem na zewnątrz na głębokościach od 15 m na dziobie do 30 m na rufie. Nurkowanie dało mi jasny obraz układu statku i pomysły na miejsca, w których chciałem zinfiltrować jego wnętrze podczas kolejnych nurkowań.

Kolejne nurkowania spędziliśmy na eksploracji ładowni, w których znajdują się ciężarówki, nośniki broni Bren, motocykle, karabiny Lee Enfield, części samolotów i amunicja. To, czego cała grupa nurkowa nie mogła zobaczyć ze względu na ograniczenia czasowe, usłyszeliśmy od Adela w starannie przygotowanej prezentacji w zaciszu salonu. 

Rafa siedmiu zgonów

Wraki statków Giannis D, Carnatic i Chrisoula K/Marcus znajdują się na środku szlaku żeglugowego, który jest dziś dość aktywny. Abu Nuhas, rafa i płytka wyspa, która spowodowała zatonięcie tych statków, znana jest również jako „rafa siedmiu zgonów”.

Kiedy spojrzysz na ten obszar, trudno się dziwić, że było to tak niebezpieczne miejsce dla statków, nawet tych korzystających z najnowszych systemów nawigacji. Jednak nurkowanie tam daje nie tylko poczucie historii i eksploracji, ale także możliwość poznania bogactwa życia morskiego.

Skorpiony, skrzydlice i krokodyle dodają tajemniczego charakteru wraków, a ciekawskie delfiny chodzą tam oko w oko z ludźmi.  

O dziwo, mój ulubiony wrak wycieczki był jednocześnie jednym z najmniejszych. Barka znajduje się na Wyspach Gubal i jest dość dobrze chroniona przed wzburzonym morzem. Trudno zrozumieć, dlaczego ten statek zatonął w tak spokojnym miejscu, ale tak się stało, gdzieś w 1967 roku.

Spoczywa w płytkiej wodzie, więc jest mnóstwo czasu na poszukiwanie skarbów morskich. Od najmniejszych ślimaków nagoskrzelnych po największe mureny, jakie kiedykolwiek widziałem – jest to miejsce, które można podziwiać bez przerwy, w dzień i w nocy.  

Fotografie: Michele Westmorland

Również w Divernet: Rewanż na El Gounie, Egipt rozszerza ochronę raf Morza Czerwonego, Morze Czerwone w nowym obiektywie, Odkrywca Morza Czerwonego