Wprowadzam moje Magiczne Oko

Prawdopodobnie po raz pierwszy w mojej karierze nurka, Byłem nieco zawiedziony, gdy powiedziano mi, że będziemy ponownie nurkować w pięknej, zdrowej rafie koralowej. Wolałbym mieć nadzieję, że spędzę godzinę wpatrując się w skrawek piasku. Nie naprawdę.

Ponieważ nurkowanie w Mafii to zjawisko pływów, miejsca, które odwiedziliśmy, były w dużej mierze poza naszą kontrolą. Harmonogram nurkowania został zaplanowany w okolicach pływów.

Zaczęliśmy od najdalszych nurkowań – poza zatoką Chole – i w miarę upływu dni zbliżaliśmy się do zatoki.

Poza zatoką Chole, jeśli pozwalała na to pogoda, nurkowania były głębsze, ze stromymi ścianami, nieco lepszą widocznością i dryfami nad długimi, pochyłymi rafami.

Nawet podczas nurkowań, które nie przebiegały całkowicie zgodnie z planem, znaleźliśmy ciekawe życie morskie. Z jednej strony podejrzanie długie pływanie i coraz częściej nerwowo sprawdzany kompas przez przewodnika nurkowego sugerowały, że prawdopodobnie się zgubiliśmy.

Po powrocie na powierzchnię, aby przewodnik mógł się zorientować, znowu wyruszyliśmy, płynąc z determinacją po błękitnym niebie, aż dotarliśmy do rafy koralowej, która w jakiś sposób nam umknęła.

Po drodze zauważyłem, że coś przemyka po piasku tuż pode mną, a jego niebiesko-zielona skorupa jest pleochroiczna, przypominająca olej.

Nie jestem pewien, co to było, ale nie spodziewało się towarzystwa. Dostrzegłszy mój złowieszczy cień, pospieszył z powrotem do swojej nory i zakopał się poza zasięgiem wzroku potencjalnego drapieżnika.

Chroniona przed żywiołami osłonięta zatoka Chole charakteryzuje się ogromną różnorodnością koralowców i imponującą różnorodnością biologiczną. W zatoce rekiny są rzadkie, ale można spotkać cztery gatunki koników morskich i trzy lub cztery odmiany żabnic.

W parku morskim znajdują się rozległe rafy z różnorodnymi koralowcami oraz mnóstwo życia morskiego i stworzeń do podziwiania, w tym olśniewająca gama wspaniale wzorzystych ślimaków nagoskrzelnych.

Niektórzy w sklepie nurkowym dali mi się poznać jako „ta dziewczyna, która kocha nudystów”. Nie wiedzieli, że jako przeciętnego fotografa moja „miłość” do nudystów miała wiele wspólnego z faktem, że należą one do najbardziej nieruchomych stworzeń na rafie, dzięki czemu łatwo jest uzyskać w połowie przyzwoite zdjęcia bez rozmycia i widoku z tyłu.

Nurkowanie w parku morskim Mafia Island rafy koralowe były przyjemne, ale inni nurkowie, którzy byli na wyspie od kilku dni, wyraźnie preferowali nurkowanie w błocie. Kiedy spadniesz na dno, mówili mi, pomyślisz, że się zgubiłeś lub znalazłeś w złym miejscu, bo nie ma tu koralowców ani kolorów – zobaczysz tylko piasek.

Ale nie rozczaruj się. Zapewniali mnie, że dopiero, gdy zaczniesz szukać rzeczy na dnie morskim, zdasz sobie sprawę, jak fajne jest to miejsce do nurkowania. Nie jest klasycznie piękna, ale tętni życiem.

Twierdzono, że dzień przed moim przybyciem widziałem 18 koników morskich podczas jednego nurkowania. Osiemnaście koników morskich? Zapisz mnie.

Więc po kilku dniach spędzonych z Mafia Island Divers, nadszedł czas, aby zobaczyć, o co to całe zamieszanie i sprawdzić nurkowania z brzegu. Ale najpierw mały falstart.

Aby oszczędzić nam pływania, płynęliśmy 300-metrową łodzią do miejsca zwanego Nudi City. Nie było to nurkowanie w błocie, na jakie liczyłem, ale było tam piękna rafa koralowa, głęboka na około 9 m, pełna makro życia.

Jak można się było spodziewać, po całej rafie usiana była olśniewająca gama ślimaków nagoskrzelnych i płazińców, a także koniki morskie, skorpiony, pstra, kurki i płaszczki.

Wcześniej nie było to dużo dłużej Udało mi się sprawdzić nurkowanie w błocie Mafii. Miejsce do nurkowania znajdowało się tuż przed centrum, więc spakowaliśmy sprzęt i przespacerowaliśmy się kilka metrów do brzegu – choć gdybym czuł się leniwy, mógłbym przyjąć ofertę jednego z przewodników, który przeniósłby mój sprzęt.

Zanurzając się po pas w wodzie, wpuściliśmy trochę powietrza do naszych BC, usiedliśmy i założyliśmy się płetwy zanim zaczniemy pływać.

Wkrótce zrozumiałem, o czym mówili pozostali. Byliśmy tylko na głębokości 6-7 m, kopiąc żaby za naszym przewodnikiem, aby nie naruszać piaszczystego dna. Widoczność spadła już do kilku metrów, więc nie musieliśmy jej pogarszać.

Co mogliśmy zobaczyć? Piasek, gałązki i kawałki trawy morskiej. Kiedy dotrzemy na miejsce nurkowe? Zastanawiałem się.

Po kilku minutach nasz sokolooki przewodnik wskazał na błotnistą brązową plamę trawy morskiej. Rozejrzałam się, ale nic tam nie było, tylko piasek i trawa. Przyjrzałem się uważniej, zamrugałem i spojrzałem jeszcze raz.

Jak na obrazie magicznym okiem, mieszanina przytłumionych kształtów przede mną nagle stała się wyraźna i pojawił się mały brązowy konik morski. Gdyby nie wskazano tego, z pewnością przepłynąłbym obok niego.

Niedługo potem kilku fotografów zaczęło robić zdjęcia skrawku śmieci, na który przez chwilę rzuciłem okiem i przeleciałem obok.

Pamiętając konika morskiego, wiedziałem, że nie wszystko jest takie, jak się wydawało, i popłynąłem.

Pokręciłem się w pobliżu, żeby dowiedzieć się, na co patrzą, i moim oczom ukazała się mała iglica. Cały czas patrzyłem mu w twarz.

Nagle fotografowie zadygotali z podniecenia, błyskając lampami błyskowymi na maleńkim skrawku trawy morskiej. Podeszłam, żeby zobaczyć, o co tyle zamieszania.

Rozglądałem się, podążałem za kierunkiem ich soczewek, pływałem i patrzyłem z boku. Nic, nic, nic.

Starałem się zrelaksować oczy i nie skupiać się zbytnio na jednym fragmencie dna morskiego, bo mogłoby to pomóc w ukazaniu się obrazu magicznego oka. Wciąż nic.

Kiedy skończyli robić zdjęcia, podszedłem bliżej, aby przyjrzeć się im uważnie ze wszystkich stron, ale nadal nic nie mogłem dostrzec. Dopiero gdy wróciliśmy na brzeg, pozostali wyjaśnili, że znaleźli kolejnego małego konika morskiego.

Gdybym wiedział, czego szukam, mógłbym to zobaczyć. A może nie.

Podczas kolejnych nurkowań Uważnie zbadałem każdy skrawek dna morskiego, aby zobaczyć, czy uda mi się dostrzec stworzenie ukryte na widoku. Czasami te polowania kończyły się sukcesem i odsłaniały mi się krowy, żabnice, krewetki, kraby i mątwy, ale zawsze byłem przekonany, że ja też wiele straciłem. Rozmowy po nurkowaniach potwierdziły moje podejrzenia.

Dostałem cynk o przyjacielskim mieszkańcu ośmiornica które żyły w konkretnym miejscu nurkowym. Często widywano go w butelce po piwie, gdy wyłaniał się, aby pochwalić się przybyciem nurków.

Dowiedzieliśmy się o tym na otwartej przestrzeni i było to więcej niż przychylne. W przeciwieństwie do wielu stworzeń znalezionych podczas nurkowania, nie była to zagadka magicznego oka; the ośmiornica wydawało się, że cieszyło go zainteresowanie, gdy nadęło się i pełzało po piasku.

Dostosował się, rozglądając się w lewo i w prawo, jakby pytał: „Czy dostałeś moją najlepszą stronę?” Bardzo chciałbym wiedzieć, o czym myślał, otoczony trzema zaintrygowanymi nurkami i ich sprzętem fotograficznym.

Po kilku minutach zdecydował, że mimo wszystko nie jesteśmy aż tak interesujący i mamy o wiele lepsze miejsca do odwiedzenia. Kiedy się oddalał, bezczelność w jego krokach sugerowała, że ​​jest świadomy, że wciąż ma publiczność.

Jego wyjście było równie długie jak wyjście gwiazdy Broadwayu i oznaczało koniec nurkowania.