Jersey Shore

PRZECHYŁAM CZAPKĘ NA GUERNSEY podczas gdy my czekaliśmy, aż pasażerowie piesi i samochodowi opuszczą prom Condor Liberation, zanim popłyniemy na Jersey – największą z Wysp Normandzkich i nasz ostateczny cel.

Pokonując już tę przeprawę,

Wiedziałem, jak się poruszać po superszybkim katamaranie, który wypłynął z Poole w Dorset zaledwie cztery godziny wcześniej. Jestem również dość zaznajomiony z Guernsey, ponieważ trzy lata temu zwiedzałem wyspę zarówno nad, jak i pod falami dla DIVER (weekend Guernsey, sierpień 2015).

Obecnie zdecydowanie wolę podróżować promem, jeśli to możliwe, szczególnie jeśli chodzi o wyprawy nurkowe. Nie ma problemów z bezpieczeństwem, nie ma skromnych i/lub drogich bagaż dodatek, a przede wszystkim (zwykle) znacznie bardziej relaksujące, a nawet przyjemne doświadczenie, w otoczeniu dużej ilości własnej przestrzeni.

Wielka Brytania oddała Wyspy Normandzkie nazistowskim Niemcom podczas II wojny światowej, ponieważ obrona tego zbioru małych wysp położonych w pobliżu Francji wymagałaby zbyt wielu zasobów.

Po ostatecznym podejściu do portu St Helier wyraźnie widać, że wybrzeże Jersey jest nadal usiane imponującymi, zbudowanymi przez Niemców umocnieniami wybrzeża i posterunkami obserwacyjnymi. Centrum nurkowe Bouley Bay uprzejmie zgodziło się zająć naszym nurkowaniem, ale oczywiście wybrałem weekend z potwornymi przypływami i porą, która nie pasowała do zwiedzania wraków, więc nurkowanie z łodzi było trudne.

Nie obawiaj się, właściciel centrum nurkowego Toyah zapewnił mnie po przybyciu na miejsce: „Odwiedzamy około 10 miejsc do nurkowania z brzegu na całej wyspie, w których można nurkować w większości stanów przypływu”. Problem rozwiązany.

Toyah uważa, że ​​jej centrum nurkowe, będące OAP (można tak powiedzieć w dzisiejszych czasach?) w wieku 60 lat, może być najstarsze w Europie. „Pierwotnie należał do faceta nazwiskiem Jim Webster, o którym wiadomo, że sprowadził na wyspę sprzęt do nurkowania i jest dość znany w społeczności nurkowej” – powiedziała mi. Toyah jest trzecią właścicielką ośrodka, który położony jest kilka metrów od wody, a wszystko w pięknej zatoce, w której tego wieczoru mieliśmy nurkować z nią i Adamem, jednym z jej divemasterów.

Wszedłem do wody jak profesjonalista, aby dopasować obuwie, ale okazało się, że nowe Jetfiny, które kupiłem podczas pobytu w cieplejszym terenie, nie pasują do mojego obuwia. suchy skafander buty.

Wyszedłem z wody, aby rozwiązać problem – w niczym nie przypominałem profesjonalisty.

Kierowaliśmy się prosto w stronę bardziej skalista część zatoki znalazła się pod powierzchnią i podążała głównie piaskiem, aż dotarliśmy do lasu wodorostów. Kraby pająkowate, które można znaleźć w menu wielu restauracji w okolicach Jersey, wśliznęły się pod swoje kryjówki wodorostów, gdy się do nich zbliżyliśmy, podczas gdy ławica węgorzy dobijakowatych przeleciała nad nami z dużą szybkością w niekończącej się pogoni za zooplanktonem.

Głazy, wodorosty i piasek zajmują większość tej strony miejsca nurkowego, aż dotrzesz do głównej skały po prawej stronie zatoki, gdzie widać imponującą ścianę.

Duży wargacz balanowy pojawiał się i znikał i poradzono nam, abyśmy uważali na „mały kotlet” czyli Sepiola atlantica.

Jest to jeden z najmniejszych gatunków mątwy występujących w wodach Wielkiej Brytanii, mający zaledwie 5 cm długości. Znalezienie go może być trudne, a ponieważ jestem najgorszą osobą na świecie pod względem dostrzegania małych rzeczy, nie miałem wielkich nadziei, chyba że ktoś inny znajdzie je pierwszy.

Bouley Bay jest najpopularniejszym miejscem do nurkowania z brzegu na wyspie ze względu na łatwy dostęp do wody i bliskość sklepu nurkowego. Z brzegu woda ma śródziemnomorski wygląd (kiedy świeci słońce), a przypływy wydają się przychodzić i odpływać w dość szybkim tempie.

Kamienista plaża i skalne skarpy wpadające do morza przypominały mi klasyczne kornwalijskie piękno.

Niezależnie od tego, czy jesteś na wiosennych przypływach, czy nie, zasięg pływów jest ogromny, często osiągając aż 11.45 m. Po pierwszym nurkowaniu Toyah i Adam zasugerowali, żebyśmy wrócili następnego dnia i spróbowali nurkowania po lewej stronie zatoki, co, jak nam powiedziano, zapewniło zupełnie inne wrażenia pod wodą. Zgadzamy się.

Tego wieczoru płucząc sprzęt i sprzęt fotograficzny, zapytałem Toyah, co jeszcze wyróżnia się podczas nurkowania w okolicach Jersey.

„Wyspy Les Ecrehous oddalone o sześć mil od brzegu mają tak wiele miejsc do nurkowania i są piękne – to miejsce objęte Ramsar [międzynarodowa organizacja podkreślająca obszary o znaczeniu przyrodniczym], zamieszkują je foki, mnóstwo gąbek, rekinów kocich, ogórków morskich, przegrzebków, rurkowatych , wargacz kukułkowy, płaszczki, płaszczki elektryczne, płaszczki faliste, a nawet koralowce wachlarzowe.

„Często widzimy tam delfiny i to naprawdę pokazuje, jak ogromne są nasze pływy, odsłaniając ławice piasku na środku morza – które wygląda jak Karaiby”. Które przebiło moją analogię z Med.

Dwudziestu lub więcej pobudliwych uczniów, zdejmujących kombinezony po otwartej wodzie trening, brzęczałem o Bouley Bay podczas naszego drugiego dnia nurkowania. Wspaniale było widzieć, jak tak wielu młodych ludzi angażuje się w nurkowanie, pomyślałem, gdy przygotowywaliśmy sprzęt i kamery do drugiego nurkowania z brzegu, po przeciwnej stronie zatoki.

DNO MORSKIE JEST MIESZANKĄ kamyki, które tu nagle zamieniają się w piasek, a pierwszymi stworzeniami, które przykuły moją uwagę, była garść dobijakowatych wystających z piasku.

Spodziewałem się, że wycofają się po bliższym dochodzeniu, ale tak się nie stało – wszyscy nie żyli. Ta scena rozegrała się w kilku momentach tego nurkowania.

Po powrocie do domu badając wymieranie węgorzy dobijakowatych, odkryłem, że Sekcja Biologii Morskiej Société Jersiaise wszczęła już dochodzenie w oparciu o inne raporty dotyczące niezwykłych scen, ale nie znalazła „żadnej oczywistej przyczyny śmierci”. Zatem ta tajemnica trwa!

Mnóstwo zajęcy morskich (Aplysia punctate), nazwanych tak, ponieważ ich macki na głowie przypominają uszy zająca, tworzyły „łańcuchy godowe” wokół chwastów i połaci piasku. Znaleziono osobniki o długości 5-10 cm, choć mogą urosnąć do 20 cm.

Te ślimaki morskie są hermafrodytami, więc mogą w dowolnym momencie przyjąć rolę samca lub samicy – ​​co, jak sądzę, ułatwia życie! Rozległy las wysokich chwastów stanowi dalsze zainteresowanie nurków, ponieważ pływają w toni wodnej, a w nim można znaleźć wiele iglic.

Nurkowania z brzegu zapewniają przeważnie łatwe nurkowanie (o ile wyjście nie jest zbyt trudne) przy bajecznym świetle fotografia, a ten w Bouley Bay należy do tej kategorii.

Podczas naszego drugiego nurkowania w zatoce nie zapuściliśmy się głębiej niż 8-10 m, więc mogliśmy wydłużać czas w powietrzu i na dnie pozornie w nieskończoność. Jednak restauracje serwujące owoce morza w Jersey wołały nas z powrotem na brzeg.

W KOSZULCE MOŻNA PRAWIE NURKOWAĆ w ten sam sposób, w jaki nurkuje się na Bonaire, jeżdżąc od miejsca do nurkowania z brzegu na miejsce, chociaż na Wyspie Normandzkiej mądrze jest wiedzieć, co robią pływy i w których miejscach występują prądy, które należy wziąć pod uwagę.

Wejście i wyjście do wody jest oczywiście kluczowe i ważne jest zdobycie lokalnej wiedzy. Toyah i Adam oprowadzili nas po innym popularnym miejscu do nurkowania z brzegu i spektakularnej zatoce zwanej Greve D’lecq, zaledwie 15 minut jazdy wzdłuż wybrzeża od zatoki Bouley.

Podczas gdy Bouley przypomina zatokę Kornwalii, ta przypominała mi zatokę Devon. Plaża ze złotym piaskiem otacza zatokę, z jednej strony otoczoną falochronem ozdobionym rybakami i ich wędkami, a z drugiej klifami schodzącymi w dół do morza.

Nurkowaliśmy na linii ognia wędkarzy, więc przypiąłem mały nóż na wypadek, gdybym stał się ich przyłowem.

Przejrzystość wody w okolicach Jersey jest cudowna i kiedy tam nurkowaliśmy pod koniec maja, temperatura morza wynosiła 14°C, czyli o stopień lub dwa więcej niż w tamtym czasie oferowane było w morzu otaczającym kontynentalną część Wielkiej Brytanii.

Zaledwie kilka metrów pod powierzchnią zauważyłem sporą ilość sprzętu wędkarskiego złowionego na skałach i w lesie wodorostów, ale zeszliśmy na głębokość 10 m, gdzie skały i las kończyły się, a zaczynało bajeczne piaszczyste dno.

Na pomarszczonym, piaszczystym dnie morskim znaleźliśmy zdobycz wędkarzy – podeszwę, która cierpliwie czekała, aż oddałem kilka strzałów.

Od chwili opuszczenia wejścia do zatoki płynęliśmy z lekkim prądem i zastanawiałem się, czy nie może on się nasilić i utrudnić powrót do punktu wyjścia.

Tak się jednak nie stało i złapanie płetw, nawet za pomocą aparatu, nie stanowiło problemu, ale pokazuje, dlaczego podczas nurkowania należy szukać lokalnej wiedzy. Bez wkładu Adama zdecydowałbym się na nurkowanie wcześniej niż my.