Może to być Scapa Flow lub Truk Lagoon, które przychodzi Ci na myśl, gdy pytasz o nazwę raju wrakowego, ale dla JASONA BROWNA najlepszym nurkowaniem wrakowym może być ten znaleziony u wybrzeży Irlandii
Atol Bikini, Laguna Truk, Wielkie Jeziora, Morze Południowochińskie – to miejsca, które z pewnością wywołają uśmiech na twarzy nawet najbardziej znużonego nurka wrakowego. Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że niedaleko brzegu znajduje się inne światowej klasy miejsce do wraków – zardzewiała metalowa nirwana tak dobra, że ćpuny wraków z całego świata podróżują tam, aby zasmakować jej wielu rozkoszy.
Gotowy na kolejną wielką niespodziankę? To nie jest Scapa Flow. Podczas gdy najsłynniejsze głębokie kotwiczenie w Szkocji może przyciągnąć wiele uwagi, irlandzki Malin Head oferuje prawdopodobnie najlepsze nurkowanie wrakowe, jakie można kupić za pieniądze, bez konieczności znoszenia długodystansowego lotu, jedzenia na pokładzie i ryzyka zakrzepicy żył głębokich.
Położone w czystych wodach Atlantyku u najbardziej wysuniętego na północ wybrzeża Irlandii Malin to prawdziwy plac zabaw dla nurków, pełen zatopionych stalowych potworów najeżonych śmiercionośną bronią wojenną i akcesoriami wojennymi. Pomyśl o wielkich działach, czołgach z II wojny światowej ułożonych jeden na drugim jak porozrzucane zabawki Tonka, śmigłach wielkości ciężarówki i ostrej amunicji w każdym kierunku, a na pewno się nie pomylisz. To marzenie nurka wrakowego!
Dojazd do Malin
Dotarcie do Malin Head jest łatwe, ponieważ miejsce to jest dobrze skomunikowane z różnymi punktami Wielkiej Brytanii. Dla nurków podróżujących z Anglii prom z Liverpoolu do Belfastu lub Dublina dowiezie Cię po prawej stronie Morza Irlandzkiego. Stamtąd jest 2.5 godziny jazdy (z Belfastu) do małej wioski rybackiej Carrigart na półwyspie Rosguill w hrabstwie Donegal.
Oferując wszystkie typowe cechy malowniczej irlandzkiej wioski rybackiej (w tym kilka dobrych pubów), Carrigart jest także domem dla Centrum nurkowe Mevagh, która specjalizuje się w obsłudze nurków zwiedzających wraki Malin Head.
Łódź twarda centrum nurkowego Laura Dean to 11-metrowy katamaran zbudowany specjalnie do przewozu nurków. Nurkowanie w Malin Head jest jednak przeznaczone wyłącznie dla techników, a wszystkie z głównych nurkowań z wyjątkiem jednego znajdują się na głębokości większej niż 50 m. Nawet wtedy, aby zmaksymalizować czas spędzony na którymkolwiek z wraków Malina, preferowaną bronią jest rebreather, a trimix jest koniecznością.
Trimiks z obiegiem otwartym jest opcją, ale tygodniowe bąbelkowanie pozostawi poważny uszczerbek w Twoim portfelu. Z drugiej strony, rebreather będzie znacznie łagodniejszy dla Twojej kieszeni i zapewni takie czasy denne, jakich będziesz potrzebować, aby docenić ofertę nurkowania na światowym poziomie.
HMS Zuchwały
Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż na pierwszym z wraków Malin – HMS Zuchwały. Zatopiony w październiku 1914 po uderzeniu w niemiecką minę, Zuchwały był 23,000 XNUMX-tonowym pancernikiem klasy King George V, który służył nie dłużej niż rok, zanim wpadł pod fale.
Podobnie jak wiele najcięższych pancerników tamtych czasów, Zuchwały „przemienił się w żółwia” po zatonięciu i obecnie leży do góry nogami na głębokości 64 m. Pomimo jej niezbyt chwalebnej historii służby, Zuchwały przez wielu uważany jest za charakterystyczny wrak Malin Head ze względu na jedną charakterystyczną cechę – odwróconą wieżę strzelniczą wraz z masywnymi lufami armaty o średnicy 13.5 cala, które obecnie leżą płasko na skalistym dnie morskim.
Trudno nie dać się zwieść ogromowi tej potwornej broni wojennej – z pewnością nie chciałbyś znaleźć się po jej złej stronie, to pewne!
Wyjście do Zuchwały trwa około dwóch godzin, ponieważ wrak leży około 15 mil od brzegu. Większość kapitanów będzie strzelać na śródokręciu w pobliżu kultowej wieży, ale rufa jest również dobrym miejscem na rozpoczęcie. Widoczność może być tak dobra – ponad 20–30 m nie jest czymś niespotykanym – że podczas opadania można zobaczyć masywną wieżę.
Idąc dalej, warto wybrać się dalej, żeby to sprawdzić Zuchwałycztery duże podpory, wciąż widoczne na rufie, oraz masywna cylindryczna barbeta, która niegdyś chroniła jedną z pięciu głównych wież dział statku za jej pancerzem o grubości 10 cm. Należy zachować ostrożność w pobliżu wraku, ponieważ nadal znajduje się tam wiele niewybuchów, w tym kilka bardzo dużych pocisków odłamkowo-burzących.
Dziedzictwo Imperium
Trzydzieści lat później, gdy II wojna światowa była w toku, Malin Head pochłonął kolejną ofiarę – parowiec Dziedzictwo Imperium. Pierwotnie zbudowany jako statek-przetwórnia wielorybów w Republice Południowej Afryki Dziedzictwo Imperium doświadczyłaby hańby bycia utopionym nie raz, ale dwa razy w swojej karierze.
Wypłynęła na powierzchnię w 1941 r. po uderzeniu w minę, a jej los został przypieczętowany we wrześniu 1944 r., gdy w drodze do Liverpoolu z USA, przewożąc ciężkie zaopatrzenie wojenne. Około 20 mil na północny zachód od Malin Head dwie torpedy z niemieckiego okrętu podwodnego U-482 zakończyła swoją podróż, tracąc życie 113 osobom.
Dzisiaj Dziedzictwo Imperium leży na prawej burcie na głębokości 66 m. Jego gwałtowny koniec w połączeniu z latami znoszenia ciężaru sztormów atlantyckich odbiły się na wraku, który jest obecnie mocno zniszczony. Duża część ładunku jest rozrzucona po dnie morskim i to właśnie to odwiedzają nurkowie.
Wokół wraku rozsiane są wszelkiego rodzaju pojazdy wojskowe, w tym półgąsienicowe, ciężarówki i oczywiście Dziedzictwo Imperiumsłynne czołgi Sherman. Większość odwiedzających nurków opisuje tę scenę jako dość surrealistyczną – wiele pojazdów jest w tak dobrym stanie, że wyglądają, jakby czekały na rozkaz wyruszenia do akcji.
Choć trudno nie dać się wciągnąć w te relikty wojennej przeszłości Europy, wrak oferuje o wiele więcej. Żadna wizyta nie byłaby kompletna bez zdjęcia obok masywnej śruby wraku lub odsłoniętych kotłów i silników.
Sprawiedliwość
Kierując się dalej, kolejnym wielkim wrakiem, który będzie głównym bohaterem, jest liniowiec oceaniczny White Star Sprawiedliwość, który został zarekwirowany jako okręt wojskowy przez rząd brytyjski podczas I wojny światowej.
Siedząc w pozycji pionowej na głębokości prawie 70m, Sprawiedliwość jest także najdalej od wraków. Dla tych, którzy są na tyle odważni, aby odważyć się na trzygodzinny transfer łodzią na miejsce wraku, już sama skala sprawia, że jest to wrak jak żaden inny.
Zatopiony przez sześć torped z niemieckich okrętów podwodnych UB-64 i UB-124 w lipcu 1918 r. trudno pojąć, jak duże Sprawiedliwość rzeczywiście był, ale mając ponad 32,000 237 ton i XNUMX m długości, był jednym z największych statków utraconych podczas wojny.
Dziś wrak jest prawdopodobnie jednym z najlepszych nurkowań Malin Head. Chociaż może brakować wielkich dział i czołgów, które przyciągają inne wraki w okolicy, to co Sprawiedliwość brakuje sprzętu wojskowego, który rekompensuje to z nawiązką rozmiarem.
Wszystko o Sprawiedliwość jest duży, począwszy od ogromnych łańcuchów, żurawi i kabestanów na dziobie, po masywną kotwicę, która wciąż znajduje się na miejscu na pozostałościach odłamanej części dziobowej.
Największą atrakcją dla większości nurków jest łuk – niewielu może się oprzeć jego posiadaniu Zadania Tytaniczny- styl z balustrad, które nadal biegną wzdłuż jego szczytu. To tutaj możesz naprawdę poczuć, jak duży jest Sprawiedliwość był.
Laurentic
Kiedy pogoda nie sprzyja, odwiedzający nurkowie nadal mogą założyć metalowe mocowania Laurentic, brytyjski liniowiec oceaniczny, który na początku I wojny światowej został przerobiony na uzbrojony krążownik handlowy.
Mający 172 m wrak jest znacznie mniejszy od wraku Sprawiedliwość i znacznie bardziej rozdrobniony, ale zdarza się też, że jest znacznie płytszy. Leżący zaledwie 42 m, Laurentic może być przyćmiony przez głębsze wraki w okolicy, ale nadal warto je odwiedzić.
Wiele z Laurenticatrakcją jest tajemnica otaczająca jej ładunek. W chwili zatonięcia statek przewoził ponad 3,200 sztabek złota, które miały zostać przeznaczone na opłacenie amunicji wojennej.
Przez lata wydobyto wszystkie sztabki złota z wyjątkiem 20 i choć szanse na szczęście są raczej nikłe (większość złota zostanie zakopana głęboko pod dnem morskim), ten drażniący fakt wciąż przyciąga nurków do wrak.
Gdy gorączka złota opadnie, będziesz mógł cieszyć się tym, co naprawdę ma do zaoferowania wrak. Dla wielu prawdziwy los Laurentic to duże działo pokładowe, które stoi pionowo w splątanym wraku. Wciąż groźnie wskazujący na odległego wroga, który dawno już odszedł, jest obowiązkowym punktem na liście zdjęć każdego fotografa.
Ciężka podróż
Dobrze, że łódź Mevagha jest dobrze przygotowana na wszystko, co Atlantyk może na nią rzucić, bo nurkowanie w Malin Head nie jest dla osób o słabych nerwach i żołądku. Ponieważ obszar ten jest narażony na południowe wiatry i fale Atlantyku, utrata jednego dnia z powodu złej pogody nie jest niczym niezwykłym, a podróż do wraków często może być nierówna.
Jednakże Malin oferuje tym, którzy są na tyle odporni, aby wytrzymać warunki panujące na powierzchni, coś niespotykanego w tej części świata – światowej klasy nurkowanie z fantastycznym widokiem na wrakach przepełnionych zapierającymi dech w piersiach spektaklami. Dla tych, którzy nurkują i są wystarczająco doświadczeni, aby podjąć wyzwanie, Malin Head ma wszystko.
Fotografia autor: Graham Blackmore (z podziękowaniami dla Mike'a Rowleya i Nicka Jewishona)
Również w Divernet: Wróć do klasyków Donegal, Wycieczka po wraku 111: Zamek Eden, Wycieczka po wraku 136: William Mannell
