Karaibska perła Jardines de la Reina

Krokodyle uśmiechające się do kamery, wszechobecne rekiny, duży przyjazny granik, dziewicze koralowce, rzadkie złote rybki i gwiaździste noce powinny w zupełności wystarczyć każdemu nurkowi. PETER DE MAAGT donosi o karaibskiej perle Jardines de la Reina. Fotografia autorstwa Petera i Theresy Guise.

„NINOOOOOOO…! NINOOOOOOO…!” Słońce jest wysoko na niebie, a wśród namorzynów prawie nie ma wiatru. Temperatura powoduje powstanie połyskującej mgły cieplnej, która zamazuje wszystko i wpływa na naszą zdolność rozpoznawania obiektów. Silnik łodzi jest wyłączony i nie słychać nawet śpiewu ptaków.

Przeczytaj także: „Złe miejsce, zły czas”: nurek, którego głowa znalazła się w paszczy krokodyla

„Niñoo…! Niñoo…!” Patrzymy na siebie i oboje uważamy, że to dość dziwne, że jesteśmy na odludziu i krzyczymy „Niño!” Czy rzeczywiście można przywołać krokodyle poprzez wołanie?

Gdy dochodzimy do wniosku, że Niño nie ma w domu, zauważamy małe, przeszywające oczy wynurzające się na powierzchnię. Nasze poszukiwania Niño zakończyły się sukcesem!

Niño to przydomek każdego krokodyla żyjącego w kubańskich lasach namorzynowych Jardines de la Reina. Tak się składa, że ​​Niño to amerykański krokodyl słonowodny, który według doniesień jest mniej agresywny niż jego krewni w Afryce i Australii.

Ale kiedy wskoczysz do wody, a Niño otworzy swoje wielkie usta, by pokazać swoje ogromne zęby, możesz mieć tylko nadzieję, że ten konkretny Niño dostał notatkę.

Jesteśmy w wodzie, ale nasi przewodnicy nie weszli z nami. Czy jest powód ku temu?

Dopiero po początkowym przypływie adrenaliny i kilku pierwszych bliskich przejściach zdajesz sobie sprawę, że ten krokodyl jest dość wyluzowany i możesz cieszyć się tą chwilą.

Nurkujemy z krokodylem w płytkiej wodzie. Dno porasta trawa morska na tle namorzynów – niezłe miejsce na utratę dziewictwa krokodyla i fajki.

Fotografia jest nie lada wyzwaniem, gdyż dno mułu i trawy morskiej jest przez nie łatwo naruszane płetwa-kopiąc niedbale. Wystarczy jedno kopnięcie, żeby poruszyć i zablokować widoczność.

Ale Niño nie przejmuje się zmniejszoną widocznością i szczęśliwie pływa tam i z powrotem od płytkiej do głębszej wody. Na szczęście pływa wystarczająco blisko, aby dotknąć naszych portów kopułowych, więc nadal możliwe są czyste obrazy.

Możesz cieszyć się oglądaniem krokodyli, siedząc wygodnie na kanapie w telewizyjnych filmach dokumentalnych, ale nic nie przebije prawdziwego doświadczenia, jakim jest zobaczenie ich twarzą w twarz. Wszyscy nurkowie wychodzą z namorzynów z całkowicie nienaruszonymi kończynami, co stanowi dodatkową korzyść.

Najwyraźniej wszystkie te nurkowania rozpoczęły się, ponieważ rybacy zwykli czyścić ryby w pobliżu namorzynów, w których żyją krokodyle.

Teraz dźwięk silników łodzi zwykle wystarcza, aby przyciągnąć ich uwagę, ale nadal oczekują smakołyku, a gdy tylko nasz przewodnik rzuci duży kawałek kurczaka, Niño na szczęście go chwyta i znika w bezpiecznym miejscu wśród namorzynów.

Czas leci, kiedy dobrze się bawisz, a my zostajemy wezwani z powrotem na łódź.

JARDINES DE LA REINA

Ogrody Królowej zostały nazwane przez Krzysztofa Kolumba podczas jego drugiej podróży do obu Ameryk, na cześć hiszpańskiej królowej Izabeli. W swoim dzienniku pokładowym z maja 1494 roku czytamy: „Im bliżej byliśmy wybrzeża Kuby, tym wyższe i przyjemniejsze wydawały się te małe wysepki, a ponieważ nadawanie nazw każdej z nich było trudne i bezużyteczne, admirał nazywał je wszystkie ogólnie „Jardines de la Reina.”

Kolumb zdawał sobie sprawę, że król ma tendencję do bycia zazdrosnym, dlatego później w swojej podróży nazwał także rafę u północnych wybrzeży Kuby „Jardines Del Rey”. Jednak prawdziwe piękno kryje się w Jardines de la Reina, złożonej sieci nietkniętych ekosystemów morskich, które naukowcy uważają za pierwotny status rafy, tak jak ją odkryli hiszpańscy konkwistadorzy.

Wieloletnie embargo gospodarcze i izolacja polityczna Kuby pozostawiły to miejsce nietknięte, a jego przyroda nienaruszona. Tony, przedstawiciel Fundacji Oceans for Youth, powiedział nam, że do niedawna nie więcej niż około 600 nurków rocznie mogło cieszyć się przywilejem nurkowania wśród naturalnego piękna i bogactwa dzikiej przyrody Jardines. To miejsce, którego człowiek jeszcze nie zniszczył.

Pomogło także oddalenie raf. Dla porównania: po wyjściu z hotelu w Hawanie podróż autobusem do Jucaro zajmuje sześć godzin, a następnie płynie się łodzią przez kolejne sześć godzin, aby dotrzeć do tego ukrytego raju dla nurków.

O rafie

Powszechnie się w to wierzy że rafy były ulubionym miejscem łowiectwa podwodnego i nurkowania Fidela Castro, chociaż Tony kwestionował to. Niezależnie od preferencji przywódcy, w 1996 roku rafy uznano za rezerwat morski.

Krokodyle nie są jedyną atrakcją tego klejnotu koronnego Kuby. Nie musisz być naukowcem zajmującym się rakietami, aby dowiedzieć się, że po tych rafach wędruje zdrowa populacja rekinów.

Podczas każdego nurkowania widzieliśmy od dwóch do pięciu rekinów rafowych z Karaibów i zazwyczaj cieszyliśmy się z bliskiego spotkania.

Uderzające było także to, jak bardzo byli zrelaksowani – zwykle robili dużą pętlę i wracali, aby jeszcze raz cię sprawdzić. Byli różni, od młodych po te o imponujących proporcjach.

Ale wiśnie na torcie to rekiny jedwabiste. W przeszłości jedwabiste przemierzały rozległe obszary oceanów, ale ich populacja dramatycznie spadła (o 70%) z powodu zapotrzebowania na rekiny płetwy. Byliśmy więc podekscytowani, że kilka naszych nurkowań zostało zorganizowanych z udziałem rekinów jedwabistych.

NA PIERWSZYM TAKIM NURKOWANIU

Odprawa wskazała, że ​​zejdziemy na rafę na głębokość 25 m, aby zobaczyć rekiny rafowe, a następnie wrócimy na płytką wodę, aby spędzić pozostały czas z jedwabistami. Wymieniliśmy krótkie spojrzenia i doszliśmy do porozumienia – nasze nurkowanie na rafie będzie krótkie, a przystanek bezpieczeństwa bardzo długi!

Kto nie chciałby zoptymalizować czasu z jedwabistami? Dotknęliśmy rafy i sygnalizowaliśmy przewodnikowi nurkowemu, że zaczynamy się wynurzać. Jedwabnicy już tam byli i entuzjastycznie pływali, aby nas powitać. Większość z nich miała średnio 1-1.5 m, choć pojawiło się też kilka dużych.

Te pełne wdzięku, opływowe rekiny swoją nazwę zawdzięczają gładkiej i jedwabistej fakturze skóry. Kilka małych jedwabników wbiegło na scenę i zaczęło bawić się tymi dziwnymi kosmitami za pomocą kamer. Wydawali się niestraszni i bardzo ciekawi naszej obecności, ale wkrótce ustąpili, gdy pojawił się większy rekin. Najwyraźniej istnieje między nimi hierarchia, a rozmiar ma znaczenie.

Na szczęście nasz pilot wycieczki zaplanował poranne i popołudniowe nurkowanie z tymi pięknościami i różnica w zachowaniu była zauważalna za drugim razem. Popołudniowe nurkowanie rozpoczęło się powoli, ale akcja nabrała tempa, gdy nasz kapitan wrzucił do wody kilka skrawków. Tak naprawdę nie było to szaleństwo karmienia; rekiny po prostu próbowały zdobyć swoją część ciasta. Z pewnością jest to jedno z „najbardziej rekinowych” miejsc, w jakich nurkowaliśmy od jakiegoś czasu.

Jeśli rekiny i krokodyle to za mało, Jardines przedstawiają kolejny atut: olbrzymiego i niezwykle przyjaznego granika. Niektórzy po prostu podążają za Tobą podczas nurkowania, zainteresowani swoim odbiciem w Twoim porcie kopułowym.

Grouper jako gatunek ucierpiał z powodu ingerencji człowieka, ponieważ ma tendencję do migracji do kilku określonych miejsc w celu odbycia tarła. Rybacy na całym świecie już to odkryli i obrali za cel te miejsca. Ponadto granik potrzebuje kilku lat, aby osiągnąć dojrzałość płciową.

Na szczęście na Kubie miejsca tarła znajdują się w rezerwacie morskim, więc wpływ człowieka jest znikomy, a w Jardines de la Reina można znaleźć zdrową populację.

Mają spokojne usposobienie i pomimo swoich dużych rozmiarów wyglądają jak zwierzęta domowe, każde z własną osobowością. Są odważne i ciekawskie i trudno nie dać się im rozbawić, gdy próbują przecisnąć się między nogami.

Prawie w każdym miejscu występował granik lub dwa, głównie czarny i Nassau, chociaż kilka razy natknęliśmy się na granika Goliata.

Pomiędzy nurkowaniami planowaliśmy zejście na brzeg na małej wyspie, aby podziwiać dziką jutię. Gdy tylko zbliżyliśmy się do plaży z białym piaskiem, przywitała nas duża grupa legwanów pragnących zostać nakarmiona, a za nimi przybyły jutie.

Jutia jest czymś w rodzaju skrzyżowania szczura, wiewiórki i bobra i ma średnie wymiary spośród nich wszystkich. Znali wiertło i podeszli do nas bez oznak strachu, mając nadzieję na kawałek owocu. Podobno na Kubie uważane są za przysmak kulinarny. ale te jutie są zbyt wielką atrakcją turystyczną, żeby zniknąć w garnku do gotowania.

Zanim się zorientowaliśmy, przeszliśmy do kolejnej atrakcji wycieczki. Większość z nas z pewnością podziwiała bajkowe basslets i próbowała sfotografować tę żywą niebiesko-fioletowo-żółtą rybę. Ale Kuba ma w zanadrzu coś wyjątkowego. Naukowo opisany jako nowy gatunek dopiero w 2010 roku, basslet złocisty początkowo uważano za gatunek endemiczny dla Kuby, ale ostatnio jego zasięg został rozszerzony.

Ryba ma złote ciało i płetwy, z wyjątkiem przedniej części grzbietowej i brzusznej płetwy, które są ciemnoniebieskie.

Naturalnie, przyłączyliśmy się do poszukiwania skarbów i nie udało nam się go znaleźć podczas kilku nurkowań, i cieszyliśmy się, gdy nasz przyjacielski przewodnik nurkowy wrócił, aby nas znaleźć, entuzjastycznie stukając w swoją butlę, aby zwrócić naszą uwagę.

Na głębokości 15 m mogliśmy zobaczyć szukaną przez nas rybę tańczącą pomiędzy grupą normalnych bajkowych bassletów. Mały żebrak potrzebował czasu, aby się do nas przyzwyczaić i miał skłonność do wycofywania się do swojej maleńkiej dziury, ale gdy tylko odsunęliśmy się od rafy, pojawiał się i zabawa zaczynała się od nowa. Całe nurkowanie spędziliśmy na fotografowaniu tej piękności.

ŻYCIE MORSKIE

Rafy są w domu do bardzo dużej różnorodności biologicznej życia morskiego. Kilka z nich składało się z rafy płaskiej i rafy wolno opadającej, po której znajdowały się strome pionowe ściany opadające do głębokości 100 m, ale nurkowaliśmy także na szczytach głębokowodnych.

Rafa składała się głównie z dziewiczych twardych koralowców z bardzo dużymi rurkami i gąbkami wazonowymi. Oglądanie tych kolorowych gąbek na niebieskim tle było przyjemnością. Wokół kręciło się wiele setek jaskrawo ubarwionych ryb rafowych, a tarpony zatrzymywały się w małych jaskiniach i podwisach, czekając nieruchomo, ale gotowe do przesunięcia się o kilka metrów, gdyby nurek się zbliżył.

Miłym zaskoczeniem było stwierdzenie, że wybielanie nie ma wpływu na rafy i nie ma dowodów na połowy dynamitem ani zmiany w chemii oceanów spowodowane działalnością człowieka. To wyjaśnia dziewiczy koralowiec w jego pełnych jasnych kolorach i eksplozję życia morskiego.

Kilka naszych odpraw wskazywało, że następne nurkowanie będzie nurkowaniem w dryfie, ale rzeczywistość była taka, że ​​na końcu każdego z nich bezpiecznie powróciliśmy na linię strzału i wykonaliśmy przystanek bezpieczeństwa pod łodzią; niedopowiedzenie „delikatnego nurkowania w dryfie”.

Zrobiliśmy tylko jedno nocne nurkowanie. Okazało się, że nie da się włączyć latarki, żeby nie zostać pożartym żywcem przez tysiące małych, wijących się robaków, które chciały tylko sprawdzić nasze uszy, i kłujące meduzy.

Ale z pozytywnej strony, powierzchnia oferowała wspaniały widok na gwiazdy, z Drogą Mleczną wyraźnie widoczną przy całkowitym braku zanieczyszczenia światłem.

Jeśli zdecydujesz się odwiedzić Jardines de la Reina, musisz zdać sobie sprawę, że będziesz jednym z nielicznych szczęśliwych. W pobliżu nie ma osad ludzkich, nie ma żeglugi handlowej, nie ma telefonu ani Internetu. Ale zostaniesz nagrodzony rafami, które są stosunkowo nietknięte przez człowieka i zarządzane w sposób zrównoważony.

To z pewnością miejsce, które warto odwiedzić, jeśli jesteś miłośnikiem rekinów lub krokodyli; z pewnością spełni Twoje oczekiwania.

JARDINES AGRESSOR

35-metrowy Jardines Aggressor może zabrać na pokład 20 pasażerów w dwóch kabinach Deluxe i ośmiu kabinach głównych. Wejście na pokład odbywa się zwykle w sobotę po południu, a sejście na ląd w następną sobotę o 4 rano. Kabiny są bardzo małe i zajmują niewiele miejsca do przechowywania. Na piętrze znajduje się jadalnia, część wypoczynkowa na świeżym powietrzu i jacuzzi, a na najwyższym poziomie taras słoneczny, idealny do nocnego obserwowania gwiazd.

Oferuje trzy nurkowania dziennie i jedno nurkowanie o zmierzchu dziennie, przy użyciu dwóch wygodnych łodzi, które udają się do różnych miejsc nurkowych, aby zminimalizować liczbę nurków w jednym miejscu.

Sprzęt pozostaje aktywny przez cały pobyt, a zbiorniki są uzupełniane za pomocą długiego węża.