Rapsodia w kolorze niebieskim

Łapiąc adrenalinę

Możesz udać się do Republiki Południowej Afryki w nadziei, że znajdziesz się we właściwym miejscu o właściwym czasie na biegu Sardine Run, albo możesz zaryzykować w Kornwalii, bo nigdy nie wiesz, jakie masz szczęście. HENLEY SPIERS cieszy się pomyślnym początkiem swojej kariery nurkowej w Wielkiej Brytanii

WRÓCIŁEM DO ŻEBRA UCIESZONYi natychmiast zachorował na bok. Kilka sekund później inny członek naszej grupy, Mark, również wracał do swojego śniadania.
Po kilku chwilach Simon wspiął się po drabinie i dumnie przyłączył się do chóru wymiotów. Wkrótce śmiałem się, pod wpływem adrenaliny, rozbawiony absurdem dorosłych mężczyzn rozdzielających zwitki gotówki w zamian za weekend spędzony na wylewaniu bebechów na morzu.

Gdzieś w tle nasz kapitan cicho pogratulował sobie utrzymania „100% rekordu”, a ostatni członek naszej grupy, John, zastanawiał się, dlaczego widoczność nagle się pogorszyła.

Najdziwniejsze jest to, że bardzo mi się podobało to doświadczenie i zrobiłbym to jeszcze raz za jednym razem!

Poszukiwanie błękitnych rekinów

Płynęliśmy 20 km od wybrzeża Penzance w poszukiwaniu nieuchwytnego żarłacza błękitnego podczas wydarzenia, które należy dziś uznać za jedno z najbardziej spektakularnych spotkań z dziką przyrodą w Wielkiej Brytanii. Wycieczkę prowadzi Charles Hood, który ma wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu wizyt w niektórych z najsłynniejszych miejsc z rekinami na świecie.

W latach 1990. wyruszał na poszukiwania żarłaczy błękitnych w Stanach Zjednoczonych, ale z biegiem czasu spotkania stały się rzadsze. Ich liczebność została zauważalnie zmniejszona w wyniku połowów komercyjnych.

Przypomniał sobie, że rekiny błękitne są jednymi z największych wędrowców pelagicznych w oceanach i prawdopodobnie były obecne także bliżej domu, rozpoczął swoje poszukiwania błękitu w wodach Kornwalii.

Są to rekiny, które większość czasu spędzają w chłodnych, głębokich wodach, poza granicami nurkowania rekreacyjnego.

Rybacy z Kornwalii od czasu do czasu łowili błękitne ryby i udzielali wskazówek, gdzie można je znaleźć.

Charles próbował wymieszać wodę, aby je zwabić, i po kilku próbach stwierdził, że najskuteczniejsze jest zmniejszenie ilości przynęty.

To zawęziło obszar plamy ropy, która zbliżyła rekiny do łodzi.

Przez 10 lat sztuka odnajdywania i przyciągania bluesa była udoskonalana, a teraz jest dostępna dla rzeszy podwodnych fotografów i pasjonatów morza.

Wejście na pokład RIB

Nasza czteroosobowa grupa weszła na pokład RIB o 9 rano w umiarkowanie słoneczny poranek. Wybiegliśmy z mariny w poszukiwaniu nierównego morza. Nasza wycieczka poprzedniego dnia została odwołana z powodu złej pogody, a dzisiejsze warunki były zadowalające, ale nie idealne.

Figlarne delfiny pływały na naszym dziobie, gdy linia brzegowa zamieniła się w odległą mgłę. Po 45 minutach jazdy RIB się zatrzymał, a Charles wypuścił ostrą przynętę. Chwilę później pojawił się pierwszy błękitny rekin, poprawiając nam humor. Charles poradził nam jednak, abyśmy zaczekali, aż pojawi się kolejny rekin, ponieważ dzięki temu będą mniej płochliwe w stosunku do ludzi.

Nastąpiła długa przerwa i gdy łódź kołysała się na falach, większość z nas poczuła się trochę niepewnie.

Nie dajcie się zwieść, to przygoda, a nie luksusowy rejs. Po zarejestrowaniu czeka Cię długi dzień na morzu, wystawiony na działanie żywiołów, z jedzeniem i piciem, które pamiętałeś o zabraniu na pokład.

Zniesienie drobnych trudności tylko osłodzi smak osiągnięcia celu i po kilku godzinach łodzią krążą aż cztery rekiny błękitne.

Bliskie spotkanie z rekinami

Małe wyznanie: w tym momencie mam 19-letnią karierę nurkową, która zaczynała się w balsamicznych wodach Karaibów i nigdy nie oddalała się od tropików. Jestem, a przynajmniej byłem, ciepłowodnym mięczakiem.

Zapinany na najgrubszy zamek kombinezon jakie kiedykolwiek nosiłem, byłem zarówno podekscytowany widokiem rekinów z bliska, jak i pełen obaw, czy poradzę sobie z chłodną wodą. Zjeżdżając z RIB-a, sapnąłem, gdy uderzyła różnica temperatur, ale szybko o tym zapomniałem, gdy rekin błękitny podleciał prosto do mojego otworu kopułowego!
Adrenalina we mnie rosła, a rekiny pływały teraz zaledwie kilka stóp pod łodzią, na zmianę przepływając obok małej rybiej głowy na żyłce Charlesa. Ustawiając się po obu stronach przynęty, mogliśmy spotkać bluesa, który przyszedł na przekąskę.

Jest to raczej wycieczka z rurką niż nurkowaniem, a ponieważ rekiny pływały w szybkim tempie tuż pod nami, łatwiej było zapomnieć o wizjerach i po prostu strzelać z biodra. Z punktu widzenia ciepła zazdrościłem tym w suchym skafandrze, ale zwinność kombinezon pozwoliło na więcej nurkowań z kaczkami, aby otworzyć różne kąty kamery.

Dorosłe rekiny błękitne osiągają wysokość od 2 do 3 m, a te są mniejsze. Później dowiedzieliśmy się, że były to samice, przyciągane sezonowo przez obecność kałamarnic w wodach Kornwalii.

Mniej więcej od października kalmary wyczerpią się, a rekiny migrują z powrotem do Atlantyku, dołączając do swoich męskich odpowiedników.

Piękno błękitnych rekinów

NIEZALEŻNIE OD ICH ROZMIARU, blues należą do najlepiej wyglądających rekinów, jakie kiedykolwiek spotkałem. Ich przeciwcieniowane ciała są białe od spodu i mają błyszczący niebieski grzbiet. Opływowe, poruszają się z eleganckim letargiem i mają powiększoną klatkę piersiową płetwy typowe dla rekinów pelagicznych.

Mają duże oczy szczenięcia, uformowane w idealny okrąg po obu stronach. Są ciekawskie, ale nie agresywne, a pływanie wśród nich było fantastycznym przeżyciem.

Nasze oczy skierowały się na łodygi w oczekiwaniu, skąd się pojawią, a kiedy przeleciały i zanurkowały wokół nas, nastąpił hipnotyzujący balet rekinów.
Przy umiarkowanym nurcie najtrudniej było nie dać się wciągnąć w akcję, aby nie odpłynąć zbyt daleko od RIB-a.

Zagrożenie dla błękitnych rekinów

Żarłacze błękitne mają duże mioty, zwykle rodząc od 25 do 50 młodych na raz. Ta zdolność do stosunkowo szybkiego rozmnażania oznacza, że ​​pomimo oszałamiających szacunkowych rocznych połowów na poziomie 20 milionów, IUCN zalicza je jedynie do kategorii „bliskich zagrożenia”!

Są one skierowane do ich płetwy, a ich wścibski charakter sprawia, że ​​często kończą jako przyłów na taklach

oraz w sieciach dryfujących. Jest to również gatunek popularny wśród wędkarzy sportowych i każdego ranka wypływaliśmy łodzią pełną ludzi, aby znaleźć żarłacze błękitne, ale w zupełnie innym celu niż nasz.

Rzeczywiście stosują politykę „złów i wypuść”, ale zaobserwowaliśmy bolesne skutki uboczne w przypadku kilku rekinów z bliznami bojowymi, niektórych owiniętych żyłką i pozbawionych kawałków mięsa.

Wszystko to było smutnym przypomnieniem, że obecnie w Wielkiej Brytanii żadne przepisy dotyczące ochrony rekinów błękitnych nie chronią.

Dzień drugi na RIB

Po całym dniu spędzonym na morzu zapadliśmy w głęboki sen i wstaliśmy, aby następnego dnia powtórzyć to wszystko. Simon musiał wracać do domu, a na jego miejsce przybył Goose, jedna z najbarwniejszych postaci brytyjskiej sceny nurkowej.

Znany mi z dużego tatuażu na plecach przedstawiającego podwodną scenę nakręconą przez Alexa Mustarda, zasłużył na swoją reputację, wygłaszając entuzjastyczny, pełen wulgaryzmów komentarz, gdy opuszczaliśmy port.

Poczułam się lepiej przygotowana na nadchodzący dzień, dzięki zażyciu tabletek na chorobę lokomocyjną i dobrym zapasom jedzenia i napojów. Wiedząc, że mamy przed sobą długi dzień i że cierpliwość jest kluczowa, zdecydowałem, że nie ma potrzeby zapinania zamka do końca kombinezon.

Nieoczekiwane spotkanie z kulką przynęty

Jednak natura przygotowała niespodziankę. Gdy wypłynęliśmy na spokojniejsze morze, ponownie powitały nas delfiny, a Gęś podskakiwała z radości. Pięć minut później Charles ponownie zwolnił, gdy nad wzburzonym morzem natknęliśmy się na burzę ptaków.

Goose trzymał aparat w górze i zakrzyknął z przyjemności. Ptaki torpedowały, podczas gdy duże ryby atakowały od dołu, rzucając się na powierzchnię.

W scenie przypominającej bieg sardynek w Afryce Południowej natknęliśmy się na kulkę z przynętą, na której się ucztowaliśmy! Nie jestem ekspertem, ale później moi bardziej doświadczeni kumple powiedzieli mi, że była to rzeczywiście bardzo rzadka scena.

Postanowiliśmy spróbować szczęścia w wejściu i teraz żałowałem, że nie mam swojego kombinezon gotowy na akcję. Mark, osłabiony dzień wcześniej chorobą morską, nie marnował czasu, wskakując do wody i patrzyliśmy, jak wpłynął w samo serce akcji. Po przybyciu na miejsce zwycięsko podniósł głowę i dał łodzi duży znak OK, a podekscytowanie było widoczne nawet z odległości 50 m.

Pozostała trójka krążyła po małej łódce, zbierając sprzęt do snorkelingu i aparaty fotograficzne. Wracając do chłodnej wody i kierując się w stronę rojących się ptaków, nie byłem pewien, czego się spodziewać.

W sercu akcji

NA SCENIE, AKCJA był szybki i wściekły. Ławica sardynek pływała blisko powierzchni, gdy ptaki nurkowały w morzu.

Z dołu grupa groźnie wyglądających tuńczyków o beczkowatych piersiach ścigała się zgodnie w stronę srebrzystej kulki z przynętą. To było tak niesamowite i nieoczekiwane wydarzenie, że prawie nie wiedziałem, gdzie skierować kamerę.

Wszystko skończyło się po kilku sekundach, kiedy ptaki i ryby zniknęły jednocześnie. Goose był teraz na pełnych obrotach i z dziecięcą radością wykrzykiwał swoją radość. Spojrzałem w górę i przekląłem siebie, że nie udało mi się uchwycić żadnych zdjęć, które mogłyby oddać to niesamowite przeżycie.

Rozglądając się i zauważając stado ptaków zebrane w odległości 100 m, pobiegłem do niego, wybierając ustawienia aparatu.

Widząc srebrną kulę sardynek, wiedziałem, że tuńczyk błękitnopłetwy musi być blisko.

Kątem oka ukazały się ich złowieszcze sylwetki, współpracujące, aby wypchnąć kulkę z przynętą na powierzchnię. Nagle rzucili się na sardynki, rozdzielając grupę i zostawiając po sobie jedynie grad rybich łusek.

Kiedy patrzyłem, jak przerażający tuńczyk znika, a następnie zbiera się kilka stóp pod ziemią, nie mogłem powstrzymać się od zachwytu nad jego siłą i szybkością i poczułem, że mam szczęście, że nie znalazłem się wśród ich ofiar.

Atmosfera była elektryzująca, całkowicie nieprzećwiczona i znów ucichła w ciągu zaledwie kilku minut. Kula z przynętą albo została zniszczona, albo wróciła na głębszą wodę.

Popłynęliśmy z powrotem na łódź i na całkowicie naturalnym haju wpłynęliśmy na terytorium rekinów błękitnych – co za początek dnia!

Druga runda z Blue Sharks

Błękitne rekiny okazały się nieco bardziej nieśmiałe niż poprzednio, ale nawet tego spokojnego dnia każdy z nas otrzymał setki zdjęć. Tak naprawdę możesz poznać bluesa z bliska, nie opuszczając RIB.

Na zmianę ustawialiśmy nas dwóch po drugiej stronie łodzi, trzymając kamery pod wodą, podczas gdy rekiny ścigały się z przynętą, a oczy wywracały się do tyłu dla ochrony w ostatniej chwili ataku.

Dzielna Mewa

Mewy często odwiedzały łódź, ale zawsze wykazywały naturalną ostrożność w stosunku do rekinów i osób nurkujących z rurką. Jednak tego popołudnia natknęliśmy się na niezwykle odważnego osobnika, który chciał konkurować o rybie łby z przynętą.

Myśląc o niczym innym jak tylko o żołądku, mewa bezustannie nurkowała w poszukiwaniu przynęty.

Co zaskakujące, żaden błękitny rekin nie wykorzystał tej sytuacji i nasycony ptak wesoło odpłynął.

Wniosek: nowo odkryte uznanie

Wracając wieczorem do domu, byłem zachwycony błękitnymi cudami Wielkiej Brytanii, które napotkaliśmy, i dzięki nowo odkrytemu zamiłowaniu do akcji w umiarkowanej wodzie postanowiłem nie być już ciepłowodnym mięczakiem!

Dodatkowe informacje

• Charles Hood organizuje wycieczki z rekinami błękitnymi od końca czerwca do października poza Penzance. Czarter całej łodzi kosztuje 840 GBP (900 GBP w weekendy), przy czym na pokładzie może znajdować się maksymalnie czterech lub pięciu osób. Odwiedź charleshood.com, aby dokonać rezerwacji. Henley zatrzymał się w hotelu Lombard House niedaleko mariny – ceny pokoi zaczynają się od 40 funtów za noc, hotel w stylu lombardowym