Armia Sali

Czytając adres, Mam tendencję do skracania kątów. Jeśli wiem, gdzie jest dana lokalizacja z pierwszej lub dwóch linijek, nie muszę tracić czasu na czytanie reszty.

Pierwsza linijka mówi mi, że Sali Bay znajduje się na wyspie Sali. Indonezja ma ponad 17,000 XNUMX wysp, więc trudno się dziwić, że nigdy o niej nie słyszałam.

Następna część adresu to Halmahera. O tym też nie słyszałem, ale podobno jest to największa wyspa na północy Maluki. Maluca brzmi znajomo, ale nie potrafię wskazać jej palcem na mapie.

Indonezja. Cóż, wiem gdzie to jest. Wygląda na to, że moje krótkie czytanie adresów tutaj nie działa.

Przed Mapami Google wiązałoby się to z wizytą w lokalnej bibliotece i przeglądaniem atlasów. Obecnie zaczynam wpisywać tekst w pasku wyszukiwania przeglądarki i zanim kończę pisać, pojawia się sugestia, którą mogę kliknąć. Świst. Teraz wiem, gdzie jest Sali Bay.

Mimo to wiem tylko ze względu na lokalizację ośrodka. Mapy Google nie mają własnej etykiety dla wyspy.

Dla tych, którzy mają w pamięci odrobinę indonezyjskiej geografii, wyobraźcie sobie Manado i Lembeh na północnym krańcu Sulawesi. Następnie narysuj linię na południe od wschodu do Papui Zachodniej i Raja Ampat. North Maluca to grupa wysp w połowie drogi między nimi.

Halmahera to największa wyspa w grupie. Sali to maleńki punkt pomiędzy południowo-zachodnim krańcem Halmahery a średniej wielkości wyspą Bacan.

Nowe miejsce do nurkowania wiąże się z większymi oczekiwaniami. Mam całkiem niezłe pojęcie, czego się spodziewać, ale potwierdzam to dopiero przy pierwszym nurkowaniu. Wszystko dotyczy małych stworzeń.

Kierujemy się wzdłuż wyspy Besar do krętej zatoki w Kubur. Kilka najwyższych metrów to rafa, a stamtąd w dół mulisty piasek. Nurkowanie w błocie bez błota.

Moje drugie zdjęcie z wyprawy to widmowa ryba Halameda, odmiana widmowej ryby zakamuflowanej tak, aby ukryć się w kępach zielonych alg halameda, więc mamy dobry początek. Jeśli się zastanawiasz, zrobiłem rozgrzewkę brodawkowatego ślimaka nagoskrzelnego.

W wodzie jest czterech przewodników nurkowych, po dwóch lub trzech nurków każdy.

Zamiast się rozchodzić, przewodnicy pracują jako luźny zespół, pozostając na granicy kontaktu wzrokowego i przekazując sobie nawzajem znaleziska stworzeń. Ponad połowa z nas to fotografowie, a ponieważ zmieniamy tematy, ledwo mam wolną minutę.

Im dziwniejsze i trudniejsze do znalezienia stworzenie, tym lepiej. Wszyscy przewodnicy pochodzą z Manado i znają się na rzeczy. Dobrze zamaskowany ślimak nagoskrzelny zasilany energią słoneczną pasuje do tego. Nudibranchy są wybredne w kwestii pożywienia, a osobniki z tej grupy lubią miękkie koralowce zawierające symbiotyczne algi zooxanthellae. Kiedy ślimaki nagoskrzelne zjadają koralowce, zamiast trawić wszystkie zooksantelle, zapewniają im funkcjonowanie, dostarczając energię słoneczną nowemu żywicielowi.

Kubur to miejsce nurkowe, które zawsze znajduje się daleko od prądu; inne strony są nieco bardziej wybredne. Sali i pobliskie małe wyspy blokują w połowie najwęższy punkt kanału między Bacan i Halmahera, tworząc wąskie gardło, przez które przepływa 2-metrowy przypływ.

Menedżer Stefano mówi mi, że właśnie dlatego on i jego dwaj partnerzy biznesowi wybrali tę lokalizację: dobrze odżywione życie morskie i nikt inny tam nie nurkuje. Żadnych kurortów.

Żadnych liveboardów. Nikt.

Cóż, przypuszczam, że przynajmniej jeden z nich musiał w pewnym momencie przepłynąć łodzią i spróbować, zanim wydzierżawił ziemię i zaczął budować kurort, ale dla turysty nurkującego jest to obszar niemal dziewiczy, otwarty dopiero od 2017.

Ponownie na Mapach Google zdjęcie satelitarne pokazuje tylko drzewa. Do najbliższego miasta dowolnej wielkości można dojechać łodzią motorową w godzinę.

Prąd między wyspami potrafi naprawdę wrzeć. Czuję kopnięcie łodzi nurkowej, gdy przepływa przez wiry. Nie żebyśmy nurkowali w tego rodzaju nurcie – jeśli dotrzemy na miejsce i okaże się, że przepływ nie jest taki, jak przewidywano, przenosimy się do innego pobliskiego miejsca.

Jeśli jest to miejsce wcześniej nieodkryte, możesz nawet nadać mu nazwę.

Najsilniejszy prąd, jakiego doświadczamy pod wodą, jest łatwy do opanowania. Mamy mały cień z cypla, który tworzy łagodny przeciwprąd przybrzeżny z głównego nurtu. W wielu miejscach nawet nie nazwałoby tego prądem. Nurkujemy tam, bo pierwotnie wybrane miejsce po drugiej stronie cypla wyglądało na trochę owłosione.

Odprawa nurkowa zapewnia wybór. W dół rafy do 15 m, następnie prawym poboczem, aby uzyskać więcej rafy, lub prosto na piasek. Każdy nurek na łodzi wybiera piasek, a nasi przewodnicy posługują się magią odnajdywania stworzeń.

Zostałem wezwany od ślimaka nagoskrzelnego pożerającego marynarza do trzech obiektów znajdujących się w odległości kilku centymetrów od siebie. 15-milimetrowa osa kakadu wygląda jak kępka martwej trawy neptunowej do tego stopnia, że ​​po nurkowaniu stwierdzam, że inni fotografowie ją przeoczyli, koncentrując się na parze karłowatych koników rurowych wiszących na hydroidzie obok niej.

Aby wyobrazić sobie konika karłowatego, wyobraźmy sobie karłowatego konika morskiego, który został rozciągnięty i pomalowany na brudny brąz. Zamiast wisieć ogonami na gorgoniach, z równie nieśmiałym wyrazem twarzy trzymają się skrawków chwastów i hydroidów.

Nasi przewodnicy znajdują koniki morskie karłowate przynajmniej co drugie nurkowanie i to trzy gatunki. Najbardziej popularna jest klasyczna odmiana Bargibanta, pokryta dużymi teksturowanymi guzkami i zabarwiona od głębokiego różu do żółtawego, aby ściśle pasować do ich siedliska gorgoni.

Gorgonie nie zawsze mają usunięte polipy, a karłowaty konik morski Denise sprytnie wyewoluował, by pasować do gorgoniana z wycofanymi polipami.

Ma zawstydzony wyraz twarzy, przypominający wyraz ogolonego kota.

Pontohy zwykle czają się nieco płytiej, więc spotykamy je pod koniec nurkowania, wiszące na hydroidach wśród gąbek, osłonic i innych roślin.

Te małe piękności, zachwaszczone pomarańczowo-żółte z białymi brzuchami, są znacznie trudniejsze do sfotografowania.

Aby najłatwiej było nurkować, zostawiliśmy na łodzi sprzęt nurkowy z porannych nurkowań. Schodzimy po molo, wchodzimy na łódź, ubieramy się i spadamy na drugą stronę. Koniec pomostu jest dobudowany do grzbietu rafy, więc promień łodzi wyrzuca nas kilka metrów dalej na głębszą wodę.

Olbrzymia murena schowana pod pierwszą główką koralowca jest niemal zapomnianym obserwatorem w porównaniu z mieszkańcami gorgoni po drugiej stronie skały, a nawet to daje wybór: z jednej strony para ozdobnych widm, z drugiej druga para iglic Schultza.

W dużych gąbkach beczkowatych żyją homary gąbczaste; malutkie, fioletowe i owłosione. W niektórych miejscach się ukrywają i znalezienie ich wymaga cierpliwości. Na miejscach nurkowych niektóre gąbki beczkowe są zasiedlone przez przysadziste homary. Gdyby tylko natrętny cętkowany jastrzębiak przestał -bombowanie, gdy próbuję ustawić się w kolejce do tych owłosionych, fotogenicznych słodziaków!

Kolejnym słodziakiem na rafie domowej jest żółty krab koralowy. Nie spodziewałbym się zobaczyć takiego kraba na otwartej przestrzeni w świetle dziennym, ale późnym popołudniem robi się na tyle obskurnie, że może spokojnie usiąść na swojej żółtej osłonie i udawać, że go nie widziałem, podczas gdy ja uciekam. Właściwie zastanawiam się, czy to tylko zwłoki, dopóki w końcu się nie poruszy.

Nieustannie bawi mnie reakcja nurków do tego, że stworzenia powszechne w niektórych miejscach są rzadkie w innych. Założę się, że pierwszy nurek, który zobaczył pstra u wybrzeży Florydy, był podekscytowany jego widokiem. Tutaj skrzydlica nie jest aż tak pospolita, ale naprawdę nie mogę się tym przejmować.

Jednak krab strzałkowaty jest wart trochę czasu, chociaż na pierwszy rzut oka nie mogę go odróżnić od krabów strzałkowatych występujących w takich miejscach jak Wyspy Kanaryjskie.

Spędzając godzinę na głębokości 12-15 m, przypuszczam, że moglibyśmy zapuścić się dalej niż na niewielki obszar piaszczystego zbocza i głów koralowców, który pokonujemy podczas nurkowania, ale nie ma takiej potrzeby.

Po tak płytkim nurkowaniu przystanek bezpieczeństwa na głębokości 5 m nie jest raczej konieczny, ale traktuję go jako okazję do kontynuowania obserwacji ślimaków nagoskrzelnych aż do wynurzenia się obok łodzi.

Łatwe wyjście prowadzi po drabince łodzi i prowadzi z powrotem na molo. Czy w moim dzienniku pokładowym mam to sklasyfikować jako nurkowanie z brzegu czy z łodzi?

Co ekscytuje nurka polującego na stworzenia bardziej niż małe stworzenie? Malutkie stworzenie na stworzeniu. Jako pedantyk, większość życia morskiego to zwierzęta i taki opis mógłby równie dobrze odnosić się do karłowatych koników morskich na gorgoniach i wielu innych zwykłych podejrzanych, więc może powinienem powiedzieć stworki o stworzeniach o stworzeniach lub stworzenia o poruszających się stworzeniach.

Żółte i pomarańczowe krewetki cesarskie na ogórkach morskich są niemal powszechne, ale maleńkie niebieskie krewetki cesarskie na niebieskiej rozgwiazdie przynoszą inną perspektywę, a pomarańczowe krewetki cesarskie na cętkowanym zielonym nosie czubatej nembrotha nagoskrzelnego są tak fajne, jak krewetki cesarskie. Malutka fioletowa plamka pasażera na ciemnej białej stronie ciemnego marginesu glossodoris jest skrajna.

Muszę powiększyć już bliskie zdjęcie do rozdzielczości 1:1 pikseli, zanim będę w stanie rozróżnić nogi i pancerz fioletowego, przerażającego pełzacza, którego nie potrafię zidentyfikować.

Nie sądzę, żeby tam mieszkał, ale być może został zebrany z czerwonych alg, gdy przeleciał obok ślimak nagoskrzelny.

Pasażerowie szkarłupni obejmują także pierzaste i liliowce. Ich krewetki komensalne i przysadziste homary są zwykle dobrze zakamuflowane, aby pasowały do ​​szczeciniastych liści żywicieli, ale czasami spotykamy jednego z nich, który nie jest zsynchronizowany, na przykład żółtą krewetkę na czarnym liliowcu lub zaparkowanego przysadzistego homara w czarno-białe paski pod kątem, tak aby paski nie pokrywały się z oznaczeniami na czarno-białym żywicielu liliowcowym.

Różne brodawkowate ślimaki nagoskrzelne są powszechne, więc nie jest to aż tak ekscytujące, ale co powiesz na to, aby jeden z nich przesunął się wzdłuż nosa czającego się krokodyla?