STUART PHILPOTT od wielu lat miał na oku znane na całym świecie miejsce do nurkowania Richelieu Rock na wodach Tajlandii, więc był podekscytowany, że w końcu miał okazję nurkować – ale czy wybrał najlepszy czas na nurkowanie?
Po kilku dniach odpoczynku i odpoczynku w 5* kurortach Anantara z siedzibą w Layan i Mai Khao, udałem się taksówką na południe w kierunku Chalong na Phuket, gdzie mieści się główne biuro Sea Bees. Wspaniale było spotkać się ze starymi przyjaciółmi, a jako wyjątkowy prezent mogłem nawet pobawić się złotym pistoletem, którego pierwotnie używał zabójca Scaramanga w filmie o Jamesie Bondzie z połowy lat 70.
Przeczytaj także: Deportowany nurek wraca – ale grozi mu zarzut irygacji
Lokalny ruch był znacznie większy, niż się spodziewałem – było to popularne miejsce, a ulewna ulewa nie pomogła. Deszcz przed A nurkowanie podróż zawsze była dla mnie złym znakiem. Trzymam kciuki, to byłby wyjątek.
Precz z Marco Polo
Przez wiele lat próbowałem zorganizować wyjazd na jedno z najlepszych nurkowań w Tajlandii nurkowanie miejsca, Richelieu Rock. Słyszałem wiele relacji z pierwszej ręki o rekinach wielorybich krążących pod zanurzonymi szczytami i nie mogłem uwierzyć, że po tak długim czasie rzeczywiście mam zamiar odwiedzić to miejsce.
Phil North, menadżer w Nurkuj na całym świecie, zapoznał mnie z niemiecką firmą Sea Bees, która oferowała różnorodne produkty safari możliwości zwiedzania wysp Similan i Surin na Morzu Andamańskim u zachodniego wybrzeża południowej Tajlandii. Nurkowanie pszczół morskich to jedna z bardziej uznanych firm nurkowych w kraju, działająca tam od ponad 20 lat.
Chciałem spędzić jak najwięcej czasu nurkowanie i robienie zdjęć, więc zdecydowałem się na pełne sześć dni safari wyprawa biegnąca na mv Marco Polo. Jak widać na zdjęciach, trudno przeoczyć jasnożółty lakier łodzi! Wypływa z molo Chalong i płynie 190 km na północ do wysp Similan (podróż trwająca od 10 do XNUMX godzin), następnie płynie do Koh Bon, Koh Tachai i kończy się na skale Richelieu.
Trasa ta prowadzi następnie z powrotem do Phuket, gdzie goście spędzają ostatnią noc Pszczoły morskiePalm Garden Resort przed odlotem do domu następnego dnia. Inną opcją jest rejs statkiem dziennym lub trzydniowym rejsem na pokładzie z Khao Lak dalej w górę wybrzeża, co skraca czas podróży o dobre kilka godzin.
Wyspy Similan i Surin zostały wyznaczone jako obszary Morskiego Parku Narodowego, chociaż pod koniec mojej podróży nie byłem do końca pewien, co ten status właściwie oznacza. Widziałem zacumowane łodzie rybackie, a czasami widziałem, jak aktywnie łowiły ryby. Wyglądało na to, że nie było tam żadnej policji.
Pora sezonu
Na szczęście Morski Park Narodowy Mu Koh Similan jest co roku zamknięty od połowy maja do połowy października (pora deszczowa), więc nurkowanie jest dozwolone wyłącznie od listopada do kwietnia, co daje delikatnemu ekosystemowi dobre sześć miesięcy na regenerację.
Odwiedzając park tuż po ponownym otwarciu parku, założyłem, że będzie znacznie większa szansa na zobaczenie dużych gatunków pelagicznych organizmów morskich, zwłaszcza mant i rekinów wielorybich, ale kiedy rozmawiałem z przewodnikami nurkowymi i łódź szyper Powiedziano mi, że listopad nie jest najlepszym czasem. Najwyraźniej w lutym i marcu jest znacznie większa szansa na spotkanie większych gatunków. Szkoda, że nie pomyślałem, żeby to sprawdzić, zanim dokonam rezerwacji!
Krótką podróż z centrum nurkowego na molo pojechaliśmy autobusem w ciemności. Ominąłem kałuże i wskoczyłem na pokład Marco Polo, mój dom na następne sześć dni. Większość moich własnych doświadczeń na pokładzie statku powietrznego opierała się na wycieczkach po Morzu Czerwonym i Karaibach i używając tego standardu jako punktu odniesienia, opisałbym Marco Polowyposażenie jako stosunkowo proste, ale całkowicie wystarczające do wykonywanej pracy.
Moja wspólna kabina była mniejsza, co oznaczało mniej miejsca do przechowywania, ale było kilka gniazdek do ładowania baterii, telefonów, tabletów i tak dalej.
Każda kabina jest wyposażona w klimatyzację lub wentylator (miałem ten drugi), chociaż zdałem sobie sprawę, że najlepszym sposobem na uzyskanie pewnego przepływu powietrza jest pozostawienie otwartych drzwi kabiny na noc. Nie ma z łazienkami dostępne, ale są trzy toalety, regularnie sprawdzane i utrzymywane w czystości przez cały dzień. Aby być uczciwym, Phil powiedział, że łódź nie była reklamowana jako „luksusowa” łódź podwodna i dlatego jej cena była konkurencyjna.
Była to firma należąca do Niemiec, więc spodziewałem się spotkać na pokładzie znaczną część Niemców. Spośród 14 gości był jeszcze jeden Brytyjczyk, który przybył w ostatniej chwili, oraz para z California, więc powiedziałbym, że w okolicach Niemiec obłożenie wynosiło około 80%.
Pierwszego wieczoru podczas kolacji wszyscy siedzieli przy różnych stołach. Drugiego dnia wszyscy Niemcy zostali wepchnięci razem na stoły po prawej burcie, a my, czterej nie-Niemcy, mieliśmy wszystkie stoły po lewej stronie dla siebie!
Zawsze toczyła się rozmowa, ale naturalnie każdemu wydawało się, że swobodniej mówi w swoim własnym języku. Phil powiedział, że Dive Worldwide nie miało wcześniejszej wiedzy na temat narodowości rezerwowanych na łodzi z tygodnia na tydzień, jak na każdym statku na żywo w Tajlandii, więc jest to szczęśliwy traf, chyba że cała łódź jest wyczarterowana przez jedną grupę.
Podwodny
Para szwajcarskich przewodników nurkowych wydawała się znać na rzeczy i podzieliła wszystkich na grupy w oparciu o poziom doświadczenia. Było kilku Niemców, którzy wykonali mniej niż 10 nurkowań każdy, ale ogólnie poziom był dość wysoki.
Kolejna Niemka dołączyła do nas jako przewodnik nurkowy, więc nasze grupy były małe i kameralne. Byłem luźno związany z parą Brytyjczyków i Kalifornijczyków. Kiedy robię zdjęcia, lubię „unosić się” wokół stada i nie łączyć się z nikim konkretnym, chyba że pracuję z modelem. Średnia widoczność pod wodą w ciągu sześciu dni wynosiła maksymalnie 15–20 m.
Similany składają się z dziewięciu wysp, ponumerowanych z południa na północ. Wyspy 1, 2 i 3 były zamknięte dla nurków, więc nasze nurkowania skupiały się wokół 5, 7, 8 i 9 (w okolicy 4 niewiele się dzieje).
Moje pierwsze nurkowanie na Wyspie 5 nazywało się Hideaway. Szliśmy wzdłuż usianej głazami krawędzi rafy zaśmieconej wachlarzami morskimi, koralowcami miękkimi i niektórymi koralowcami twardymi. Pokazano ławice chrząkania w żółte paski, motylkowatych, chirurgów, granika i szklanej rybki.
Próbowałem dotrzymać kroku ogromnej ławicy trevali i jastrzębi żerujących na dnie morskim, ale poruszały się one dla mnie zbyt szybko. Przy ograniczonym nasłonecznieniu sceneria w moim wizjerze wydawała się nieco ciemna i ponura, ale moje oświetlenie stroboskopowe zdołało uwydatnić otoczenie.
Ukończyliśmy 13 nurkowań w Similanach w ośmiu miejscach, w tym Navy Bay, Saam Tonn, Whale Back Rock, Eagle Rock, Bommies i Elephant Head Rock. Moje ulubione miejsce, z kanionami, ścianami i gigantycznymi głazami pokrytymi miękkimi koralowcami i wachlarzami morskimi, nazywało się West of Eden.
Po kilku dniach podnieśliśmy kotwicę i udaliśmy się na północ do Koh Bon, a następnie Koh Tachai. Dwukrotnie odwiedziliśmy większość popularnych miejsc na Koh Bon, w tym West Ridge, Pinnacle i Bay.
W West Ridge i Pinnacle było mnóstwo życia morskiego, regularnie widywano ławice chrząkających i słodkowodnych. Od czasu do czasu widywałem przepływającego tuńczyka lub trevally, ale żadnych rekinów poza samotnym lampartem w Pinnacle.
Próbowałem podejść blisko, żeby zrobić zdjęcie, ale cała grupa nurków była tak podekscytowana, że rekin się przestraszył. Gdziekolwiek poszliśmy, spotykaliśmy ogromne ławice szklanych ryb. Kiedy moje lampy błyskowe wystrzeliły, srebrzyste odbicia przypomniały mi miliony błyszczących gwiazd.
Dalej na północ Tachai Pinnacle, aka Twin Peaks miało ogromny potencjał. Podczas zejścia nurt płynął niesamowicie szybko, a widoczność wynosiła mleczne 5-8 m. Wydawało się, że na głębokości 12 m znajduje się jeden masywny głaz, otoczony mniejszymi głazami.
Obeszliśmy to miejsce, a potem okrążyliśmy peryferie. Ogromne gorgonie i kolorowe koralowce miękkie skolonizowały wiele ścian skalnych. Zatrzymałem się, żeby zrobić zdjęcie wyluzowanemu pufferowi, ale po kilku sekundach musiałem iść dalej, bo inaczej straciłbym kontakt z grupą.
Para płaszczek, rzadko widywana w tych wodach, czuwała nad nami przez kilka chwil, po czym zniknęła we mgle. Trzymaliśmy się nisko, starając się unikać prądu. Udało nam się zrobić dwa nurkowania w tym miejscu, co było prawdopodobnie główną atrakcją wycieczki – mogę sobie tylko wyobrazić, jak to jest w niesamowitym widoku!
Moje wątpliwości co do pogody potwierdziły się, gdy o godz szyper a przewodnicy nurkowi zdecydowali się porzucić naszą podróż dalej na północ i wrócić na lepiej chronione wody wokół Similan. Punkt kulminacyjny i główny cel mojej podróży, nurkowanie w Richelieu Rock, został niestety odwołany.
W drodze powrotnej udało nam się zatrzymać i zwiedzić Wyspę 8, na której znajduje się centrum dla zwiedzających oraz pole namiotowe. Piękna biała piaszczysta plaża jest popularną atrakcją turystyczną, a ostatniego dnia naszego pobytu zdecydowało się pojawić słońce, przywożąc kilka łodzi motorowych wypełnionych turystami pragnącymi rozkoszować się promieniami słońca.
W Zatoce Kaczora Donalda znalazłem mnóstwo obiektów makro do sfotografowania. Było nawet kilka przepławek wypełnionych trevalami i żołnierami. Podobało mi się przemykanie po skałach w poszukiwaniu muren, granika koralowego, skalary, iglicy duchów, klaunów, rozdymkowatych i wielu innych gatunków. Aby dopełnić mojego zadowolenia, wpadliśmy na małego przyjaznego szylkretowca.
Nasze przedostatnie nurkowanie w Elephant Head Rock było krokiem naprzód w porównaniu z naszym poprzednim nurkowaniem, z większymi i lepszymi przepłynięciami, nawisami pełnymi mniejszych ryb i zapierającą dech w piersiach scenerią. Zrobiłem zwiad przed siebie i znalazłem mnóstwo morskich wachlarzy i miękkich koralowców. Z kilkoma sylwetkami nurków w tle, moje zdjęcia wyglądały bardzo klimatycznie.
Morał historii
Niestety i tym razem pogoda mnie pokonała. Jestem na tyle stary i brzydki, żeby zrozumieć, że takie gówno się dzieje, a bezpieczeństwo gości i załogi jest najważniejsze.
Mimo to byłem gorzko rozczarowany, że przegapiłem Richelieu Rock. Mogę jedynie zgłosić swoje ustalenia w miarę ich rozwoju w ciągu tygodnia, czyli w sumie 22 nurkowań, w tym nurkowań nocnych.
Dla mnie głównymi atrakcjami były Tachai Pinnacle i Koh Bon Pinnacle, z ich ciekawymi krajobrazami morskimi z dużymi głazami, imponującymi ścianami i wieloma przeprawami do zwiedzania, a także było tam sporo małych i średnich ryb, idealnych do makrofotografii zakochani.
Jednakże przybyłem do Similan w celu obserwacji dużych gatunków pelagicznych i moje podsumowanie tygodnia było rozczarowujące. Morał tej opowieści? Jeśli masz konkretny cel, upewnij się, że podróżujesz o najodpowiedniejszej porze roku!
