Mała wyspa – DUŻY DUŻY Wrak

IBIZA JEST JEDNĄ Z BALEARÓW wyspy, archipelag hiszpański na Morzu Śródziemnym. Jest dobrze znane z tętniącego życiem nocnego życia, choć są też domem dla spokojnych wiosek i ośrodków jogi. Plaże obejmują zarówno ruchliwe i zatłoczone, jak i ciche piaszczyste zatoczki otoczone porośniętymi sosnami wzgórzami – tak czy inaczej, można je znaleźć na całym wybrzeżu. 
Zajmując wszystko, od luksusowych prywatnych willi po niedrogie hostele, turyści przyjeżdżają w poszukiwaniu słońca, morza, muzyki i sjesty, ale dla mnie Ibiza to przede wszystkim nurkowanie.
Kiedy byłem tam po raz pierwszy, 10 lat temu, nurkowałem z rurką i byłem dość rozczarowany tym, co znalazłem, a raczej nie udało mi się znaleźć. W morzu nie było zbyt wielu ryb, koralowców i mnóstwo meduz.
Widoczność była jednak jak na Karaibach, więc zdecydowałem się na moje PADI Otwarta woda Tam odbył się kurs nurkowania z nadzieją, że nurkowanie doprowadzi mnie do głębokości, na których będę mógł zobaczyć więcej dowodów życia w Morzu Śródziemnym.
Podczas pierwszych nurkowań widziałem skalniaki, mureny, ośmiornice i mątwy, ale dopiero podczas ostatniego nurkowania, kiedy mieliśmy zrobić przystanek bezpieczeństwa, zauważyłem siedem delfinów zmierzających w naszą stronę.
Przez kilka chwil opływali nas i ruszyli w dalszą drogę.
Wróciłem do szkoły nurkowania bardzo podekscytowany. To był mój pierwszy raz, kiedy widziałem tak blisko dzikie delfiny.
Może to było szczęście początkującego, ale desperacko chciałem wrócić do wody i zobaczyć, co jeszcze się tam kryje.
Nie wszyscy wydawali się tak szczęśliwi jak ja po pierwszym dniu nurkowania.
Podsłuchałem, jak jeden z właścicieli rozmawiał ze kapitanem na temat statku towarowego, który zatonął kilka tygodni wcześniej.
Pojawiło się wiele spekulacji na temat wpływu wraku statku na turystykę na Ibizie, a co ważniejsze, na środowisko i dziewicze wody wyspy. 
Don Pedro, nowoczesny kontenerowiec i prom samochodowy o wyporności 8000 ton, zatonął rankiem 11 czerwca 2007 r. Zaledwie kilka minut po opuszczeniu portu na Ibizie i kierując się w stronę Walencji, statek skierował się w stronę Majorki.
Załoga zdała sobie sprawę ze swojego błędu i szybko zmieniła kurs, co doprowadziło do rozbicia się statku na rafie zwanej Dado Pequeño, jednej z małych wysp w pobliżu wejścia do portu i miejsca nurkowego słynącego z życia morskiego.
18 członków załogi i pasażerów udało się uratować bez ofiar, ale gigantyczny statek został śmiertelnie przedziurawiony i zatonął w ciągu 45 minut. Nastąpiła udana operacja usunięcia ciężkiego oleju opałowego z bunkrów Don Pedro, wraz z lekkim olejem napędowym i chemikaliami z jego kontenerów, które groziły zanieczyszczeniem środowiska Ibizy. 
Nurkowie przez wiele miesięcy pracowali nad zamknięciem wycieków paliwa i usunięciem substancji trujących. Jak się okazało, to miejsce katastrofy stało się najlepszym nurkowym atutem wyspy.

SZYBKO PRZEJDŹ DO ROKU 2016i jestem z powrotem na Ibizie, aby zobaczyć Don Pedro.
Wsiadamy na łódź i kierujemy się na południe od portu na Ibizie, mijając wysepkę Dado Pequeño. 
Kapitan wyłącza silniki na odludziu i instruktor wskakuje do wody.
Kiedy wszyscy na siebie patrzymy, zdezorientowani nagłym zniknięciem instruktor, kapitan śmieje się z nas i wskazuje na boję oznaczającą pozycję Don Pedra, ukrytą zaledwie 11 m pod powierzchnią.
Przygotowujemy sprzęt, robimy podsumowanie naszej odprawy i wskakujemy, rozpoczynając zniżanie i naturalnie spodziewając się zobaczyć ogromny statek towarowy. Zamiast tego jedyne co widać to puste turkusowe morze.
Przez chwilę myślę, że jesteśmy w złym miejscu. Jak mogliśmy przeoczyć tak duży wrak – być może nie przypomina to spektaklu, jaki sobie wyobrażałem. Schodzimy głębiej i zaczynam dostrzegać pod sobą ciemny cień.
Schodzimy dalej do 26 m, kiedy docieramy do kadłuba statku – i wtedy zaczynam doceniać skalę tego wielkiego faceta. Nie mam pojęcia, na którą część łodzi patrzę – widzę tylko gigantyczną metalową konstrukcję.
Potem, na wysokości 35 m, widzę ogromne śmigło, większe niż jakiekolwiek inne, jakie kiedykolwiek widziałem. Mijamy go i dotykamy ciemnego, piaszczystego dna. Dochodzimy do 47 m, gdzie pamiętam, że było bardzo ciemno.
Gdy zaczynamy powolne wynurzanie, jest mnóstwo życia do zobaczenia – na przykład mijając rampę rufową, staje się jasne, że duże skorpiony uczyniły tę część wraku swoim domem. Patrolujące barakudy polują na mniejsze ryby, próbując ukryć się w liściach wyrastających z zewnętrznej strony statku.
Nurkowanie jest niesamowitym przeżyciem, ale wydaje się, że wszystko dzieje się zbyt szybko. Głębokie nurkowania nie trwają długo, a ja chcę zobaczyć więcej Don Pedra i mieć kolejną szansę na sfotografowanie tego 142-metrowego wraku i żyjących na nim stworzeń.

DECYDUJĘ SIĘ PRZEDŁUŻAĆ moja Ibiza wakacje ponownie zanurkować w Don Pedro.
Podczas mojego drugiego nurkowania docieramy do prostokątnego punktu wejścia do kadłuba na głębokości 26 m, co jest jedynym dozwolonym nurkowaniem wewnątrz wraku – wszelkie inne wejścia na statek są uważane za niebezpieczne i w związku z tym zabronione.
Z latarką oświetlającą naszą ścieżkę wewnątrz kadłuba statku, udaje mi się zrobić kilka zdjęć zardzewiałych stopni i ścian, zanim zejdziemy na piaszczyste dno na głębokości 45 m. Kumpel zaczyna czuć się trochę dziwnie i daje mi sygnał, żebym wszedł kilka metrów w górę.
Myślę, że to głębokość gra mu w głowie, więc wynurzamy się na około 30 m, odpoczywamy przez kilka minut, a potem daje mi znak OK, abym kontynuował. 
Wreszcie mam czas, aby skupić się na fotografowaniu otaczającego mnie życia. Widziałem homary ukrywające się pod kolorową trawą morską i skorpiony odpoczywające spokojnie na porośniętej roślinnością nierównej powierzchni pokładu. 
Gdy zaczynamy powolną wspinaczkę, udaje mi się uchwycić jedno zdjęcie szczytu wraku, które daje wyobrażenie o tym, jak majestatyczny, wyjątkowy i kwitnący jest Don Pedro.
Przypadkowa sztuczna rafa wbudowana na stałe w dno morskie u wybrzeży Ibizy, gdzie wiele wspaniałych gatunków znalazło nowe schronienie i stworzyło swój własny ekosystem.