Kłapnięcie!

TAK NAPRAWDĘ NIGDY NIE ZDARZYŁO SIĘ każdemu z nas, że pewnego dnia chętnie wejdziemy do wody z dużym krokodylem. Mówiąc szczerze, dlaczego nam się to przytrafiło? Istnieje bardzo niewiele okazji, aby móc to zrobić gdziekolwiek na świecie i większość ludzi uznałaby, że nurek jest całkowicie szalony, nawet rozważając to.
A jednak tutaj wyślizgnęliśmy się z raczej małej łódki w muł sięgający kolan, zaledwie kilka stóp od 3-metrowego krokodyla amerykańskiego. Pocieszające jest to, że nasz przewodnik stał na dziobie tej „raczej małej łódki” i trzymał mop, na wszelki wypadek, gdyby coś poszło nie tak.
"Co może pójść nie tak?" – pytaliśmy siebie nawzajem, przygotowując aparaty i przesuwając się ostrożnie w stronę tego uśmiechniętego gada, podchodząc coraz bliżej, aby spróbować sfotografować szczerzący się zęby krokodyla. Pstryknąć!
Jardines de la Reina było rzekomo ulubionym miejscem nurkowania Fidela Castro, a kiedy tam nurkujesz, możesz zobaczyć dlaczego. Przy każdym nurkowaniu woda jest krystalicznie czysta i ma idealny karaibski, lazurowy błękit. Każda z licznych raf jest dziewicza, z ogromnymi gąbkami, pięknymi wachlarzami morskimi i kolorowymi miękkimi i twardymi koralowcami wyskakującymi z każdej powierzchni.
Nazwę można przetłumaczyć z języka hiszpańskiego jako Ogród Królowych, a cały obszar jest od 2002 roku prywatnym parkiem morskim, do którego co roku może wejść ograniczona liczba nurków.
Archipelag składa się z szeregu wysp, kluczy porośniętych namorzynami, trawy morskiej i raf, a żeby się tam dostać, trzeba przejść mrożącą krew w żyłach podróż z Hawany, która zajmuje sześć lub siedem godzin i jest prawdopodobnie jedynym miejscem na archipelagu świat, w którym na autostradzie zobaczysz wozy konne.
Podobny czas zajmuje przepłynięcie na pokładzie statku przez płytki kanał do zatoki, która będzie Twoim domem na czas Twojej wizyty.
Nurkowaliśmy z Avalonem i zatrzymaliśmy się na łodzi, która zabrała nas na miejsce, Georgiana. Mieliśmy dużo szczęścia, bo wycieczka składała się z kilku profesjonaliści (w tym my) i garstka zapalonych studentów.
Dzięki temu nasze nurkowania nie byłyby zatłoczone, a na mniejszej łodzi nurkowej, z której korzystaliśmy na co dzień, byłoby mnóstwo miejsca na cały nasz sprzęt fotograficzny.
Górny pokład Georgiany został przeznaczony na przestronną jadalnię/część społeczną i okazał się doskonałym miejscem do siedzenia, relaksu, edytowania zdjęć i rozmów na temat całodziennego nurkowania, gdy subtropikalne słońce szybko chyliło się ku horyzontowi.

PERSONEL BYŁ DOSKONAŁY, z smakołykami czekającymi na nas po każdym nurkowaniu oraz koktajlem i ciepłym kawałkiem pizzy po powrocie na statek-matkę po ostatnim nurkowaniu danego dnia.
Jedynym problem naprawdę się wyróżniał, a to był brak Wi-Fi. OK, rozumiemy! Czego się spodziewasz na odludziu na małej łodzi nurkowej na pokładzie?
Powiedziano nam jednak, że będzie Wi-Fi i kilku z nas faktycznie potrzebowało go do nieuniknionych obowiązków zawodowych, ale żeby mieć jakąkolwiek nadzieję na sygnał, musieliśmy wisieć nad balustradą na dziobie statku łódź – o 4 rano.
O dziwo, za każdym razem, gdy próbowaliśmy tego, zawsze ktoś inny robił to samo! Konkluzja jest następująca: nie spodziewaj się, że będziesz przesyłać do mediów społecznościowych niesamowite zdjęcia, które możesz tutaj uzyskać – przynajmniej dopóki nie wrócisz na kontynent.
Podczas naszego pierwszego nurkowania zostaliśmy poinformowani, że będziemy zwiedzać system raf, a po powrocie, że wokół łodzi znajdziemy rekiny jedwabiste, którymi będziemy mogli się cieszyć podczas dłuższego przystanku bezpieczeństwa.
Załoga umieściła łeb ryby w pudełku na przynęty i zawiesiła go na rufie łodzi nurkowej, aby przyciągnąć z okolicznych wód te eleganckie rekiny, prawdopodobnie najpiękniejsze.
Jednak gdy ześlizgnęliśmy się z burty, jedwabiste już przybyły i nieuchronnie porzuciliśmy nurkowanie na rafie i spędziliśmy 90 minut w płytkiej, błękitnej wodzie, fotografując je, gdy krążyły coraz bliżej nas. To było niesamowite i przeżycie samo w sobie warte przebytej odległości.
Jednak Jardines de la Reina ma o wiele więcej do zaoferowania niż jedwabniki i krokodyle. Ogromny granik Goliat patroluje rafy, czasem odpoczywając na dnie i pozwalając nurkom podejść bardzo blisko.
Rafy roją się od ryb, a barakudy czają się w cieniu, czekając na niczego niepodejrzewającą ofiarę.
Podczas niektórych nurkowań przewodnicy przynosili na rafę pudełko z przynętami, przyciągając dużą liczbę karaibskich rekinów rafowych i żarłacza karmiącego, a także kilka gatunków granika.
To sprawia, że ​​jest to jedno z najlepszych miejsc do nurkowania na Karaibach, jakie spotkaliśmy, a ciepła, czysta, błękitna woda sprawia, że ​​jest to spektakularne miejsce do nurkowania z rekinami.

KIEDY MOŻLIWEw przerwie na powierzchni wpływaliśmy do piaszczystej zatoki i wysiadaliśmy z łodzi, aby zwiedzić jedną z małych wysp. Próbowaliśmy znaleźć legwany i miejscowego gryzonia, o którym nigdy wcześniej nie słyszeliśmy, uroczą hutię ukrywającą się w namorzynach.
Jardines de la Reina to jednak coś więcej niż tylko rekiny, graniki i krokodyle. Rafy są w doskonałym stanie, a kilka osób, które były z nami na tej wycieczce, od czasu do czasu zakładało obiektyw makro, aby zbliżyć się do mniejszych obiektów.
Rafy tego archipelagu należą do najpiękniejszych, jakie widzieliśmy na Karaibach, więc jest tu mnóstwo dla tych, którzy lubią zmieniać tempo za pomocą makro fotografia, z małymi krabami i krewetkami ukrywającymi się wśród gąbek oraz ślimakami morskimi z językami flamingów na fioletowych i różowych wachlarzach morskich.
Jest tu także mnóstwo ryb, węgorze zamieszkują każdą możliwą szczelinę, a maleńkie sekretarzyki wystają łbami ze struktur twardych koralowców.
Jest jednak mały problem kiedy próbujesz uchwycić obrazy mniejszych rzeczy i ciągle tak jest -bombardowany przez karaibskie rekiny rafowe, rekiny karmiące i okazjonalnie granik, wszystkie chcące być częścią Twojej kolekcji fotograficznej.
Zobaczysz liczne ławice ryb rafowych wszystkich kolorów, a także jaskrawo ubarwione papugoryby stale patrolujące rafę. Jednak przez cały czas nurkowania w tych wodach nie zakładaliśmy obiektywów makro na aparaty.
Szerokokątny potencjał życia morskiego z rekinami, granikami i krokodylami był dla nas zbyt kuszący i zawsze czuliśmy, że jeśli wybierzemy makro, z pewnością przegapimy coś wyjątkowego.

NASZA ULUBIONA AKTYWNOŚĆ NURKOWA nadal było to, co cieszyliśmy się pierwszego dnia, czyli spotkania w płytkiej wodzie z żarłaczami jedwabistymi. Na szczęście nasza grupa była tego samego zdania, więc kiedy tylko mogliśmy, większość nurkowania spędzaliśmy unosząc się na głębokości 5–8 m, czekając, aż te spektakularne rekiny podejdą blisko.
Pomiędzy tymi nurkowaniami możemy wrócić na statek-matkę lub spędzić czas w pobliżu namorzynów, aby zobaczyć, czy uda nam się dostrzec uczynnego krokodyla. Przewodnicy tutaj znają każdego indywidualnie i jest ich kilku, z którymi chętnie pomogą ci wejść do wody. Przyzwyczaiły się do nurków i wydają się całkowicie obojętne na naszą obecność.
Kiedy więc pojawiła się szansa, nie można było jej odrzucić. Dla nas obojga był to najważniejszy punkt wycieczki; stając twarzą w twarz z tak niezwykłym, prehistorycznym i dużym drapieżnikiem. Zrobilibyśmy to ponownie w mgnieniu oka.
Mieliśmy już nocleg w Hawanie na początku naszej podróży, ale ponieważ przyjechaliśmy późno w nocy, a w autokarze byliśmy bardzo wcześnie rano, nie mieliśmy w ogóle okazji poznać miasta. Poprosiliśmy więc o kolejne dwie noce na koniec podróży.
Hawana to tętniące życiem, choć nieco rozpadające się miasto, którego nie można przegapić.
W ciągu dnia dbaliśmy o turystykę, przejażdżki po mieście jednym z klasycznych samochodów z lat 1950. z miękkim dachem, a wieczorami wybieraliśmy się na koktajle, muzykę na żywo, tańce i domowe jedzenie ( zjedzone w czyimś salonie).
Ludzie są ciepli i przyjaźni, a to miasto jest pełne historii.
Czasy się zmieniają dla Kuby i taki stan może nie pozostać długo. Więc poza wspaniałym nurkowaniem, jest to niesamowity czas, aby tam pojechać, zanim zmieni się ono na zawsze.