DALEKI WSCHÓD
NA NASZEJ GLOBALNIE POŁĄCZONEJ PLANECIEZatoka Triton wyróżnia się jako odległa, idylliczna i stosunkowo nietknięta. Jest zapierająco dech w piersiach piękna nad i pod powierzchnią.
W 2008 roku regencja Kaimana ogłosiła morski obszar chroniony o powierzchni 2300 mil kwadratowych wokół wód Kaimana i Zatoki Triton. Opisywane jako „kolejna granica indonezyjskiego nurkowania” i „ostatnie najlepsze miejsce”, to miejsce na południu Papui Zachodniej oferuje coś dla każdego – dlatego staje się coraz bardziej znane.
Nurkowałem już dwukrotnie w Zatoce Triton, za każdym razem z żywego statku Amira i za każdym razem podczas bliskich i długich spotkań z rekinami wielorybimi. Nawet jeśli myślisz, że doceniasz, jak ogromne i majestatyczne są te stworzenia, dreszczyk emocji związany ze spotkaniem ich pod wodą nigdy nie osłabnie.
Rekiny wielorybie w Zatoce Triton, podobnie jak podobne, dobrze znane skupiska w Zatoce Cenderawasih na północy Papui Zachodniej, są przyciągane przez platformy rybackie zwane baganami.
Te imponujące pływające konstrukcje są obsługiwane przez noc przez lokalnych rybaków w celu połowu przynęty, zwanej lokalnie ikan puri, czyli białą rybą.
Połowy są przechowywane w ogromnych sieciach zawieszonych na baganach, aby zachować jak największą świeżość przed trafieniem na rynek, a trzymane w niewoli ikan puri okazują się nie do odparcia dla rekinów wielorybich, które wynurzają się, aby ssać sieci i ucztować.
Rybacy zachęcają do takich wypraw żerowania, ponieważ uważają takie wizyty za dobry znak, który przyniesie im więcej szczęścia w połowach. I oczywiście rozwiązanie zapewnia teraz dodatkowe źródło dochodu rybakom w postaci opłat od przyjezdnych grup nurków.
Kodeks postępowania nakazuje, aby podczas tych spotkań korzystano z rurek, a nie sprzętu do nurkowania, przynajmniej w przypadku znacznie dużych grup. Dotykanie rekinów wielorybich jest również zabronione.
Podczas mojej pierwszej wizyty w 2014 roku w okolicy nie było innych operatorów nurkowych, więc wraz z resztą mojej grupy mogłem przez kilka godzin cieszyć się snorkelingiem wśród rekinów wielorybich.
To wciągające doświadczenie, intensywne, a jednocześnie tak spokojne, że wydaje się, że czas się zatrzymał.
Rekiny wielorybie wynurzają się z głębin ze wszystkich stron, aby ucztować. Nawet podczas karmienia panuje poczucie spokoju i łagodności. Rekiny wielorybie, w przeciwieństwie do innych gatunków rekinów, nie wpadają w „szał”.
POŁĄCZENIE, KTÓRE CZUJESZ jest spotęgowane oczywistą ciekawością, jaką rekiny wielorybie darzą ludzi. Przechodząc, spoglądają bezpośrednio na nas.
Nawet w tak bliskiej odległości te potężne ryby poruszają się powoli, rozważnie i wydają się być w stanie z łatwością uniknąć kontaktu fizycznego.
To doświadczenie dostarcza nam wrażeń nieziemskich – poczucia bycia ulotną częścią świata rekinów wielorybich.
Wciągające jest także obserwowanie innych dużych rybożerców korzystających z łupów z uczty z przynętą. Nurkując w kierunku moich limitów głębokości podczas snorkelingu, obserwowałem delfiny, a nawet żaglice łapiące oportunistyczny posiłek z resztek spływających z sieci bagan.
Jednakże uczestnicy nagrody zachowują zdrowy dystans od baganów, instynktownie świadomi, że nie zostaną potraktowani z taką samą hojnością, z jaką rybacy okazują rekinom wielorybim.
Rekiny wielorybie, które spotkałem podczas mojej pierwszej podróży, to młode samce o długości do około 9 m i chociaż 9-metrowa ryba robi wrażenie, jest to połowa długości, jaką mogą osiągnąć rekiny wielorybie.
Te znalezione w Zatoce Triton to niezmiennie młode lub młode dorosłe samce, o długości od 3 do 9 metrów.
Ten sam rozkład płci i wielkości zaobserwowano w zatoce Cenderawasih i w rzeczywistości w większości badanych skupisk na całym świecie.
Samice dowolnej wielkości, a nawet duże dorosłe osobniki, są rzadko widywane przez nurków, a przyczyna tego pozostaje tajemnicą.
TEGOROCZNA WIZYTA W ZATOCE TRITON zapewnił jedno szczególnie ekscytujące spotkanie z młodym samcem rekina wielorybiego, które nabrało głębszego wymiaru, ponieważ tym razem mogłem skorzystać z rebreathera. Pełne zanurzenie!
Podczas gdy większość mojej grupy spoglądała w dół z powierzchni, ja cicho zszedłem na dół i, zachowując neutralną pływalność, czekałem na przybycie rekina wielorybiego. I dotarło, chociaż nie w taki sposób, jakiego się spodziewałem.
Najwyraźniej nie przeczytał kodeksu postępowania dotyczącego zakazu dotykania, a moją pierwszą świadomością o jego przybyciu było mocne, ale bardzo delikatne szturchnięcie w plecy.
Odwróciłem się i stanąłem oko w oko z tym ciekawskim lewiatanem. Było w idealnym stanie, bez blizn i zwapnień typowych dla dojrzalszych osobników i nosiło tylko jedną bardzo małą remorę.
Ten młodzieńczy samiec spokojnie przekazywał bardzo aktywną, choć niewinną fascynację – wydawał mi się o wiele bardziej zainteresowany niż gotowym posiłkiem z przynęty dostępnym na powierzchni.
Widoczność była stosunkowo słaba i wynosiła około 5 m, a 6-metrowy rekin powoli znikał z pola widzenia, by powrócić i zaskoczyć mnie z innego nieoczekiwanego kierunku.
Te wybryki bardzo rozbawiły nurkujących na górze i wydawało się, że inscenizacja tych nieprzewidywalnych przylotów bawiła także rekina.
To poczucie zaangażowania jeszcze mocniej oddały komentarze pozostałych gości, którzy twierdzili, że rekin wielorybi najwyraźniej „zakochał się” we mnie. Jeśli tak, to uczucie było odwzajemnione.
Niezależnie od tego, jak wspaniałe są spotkania z rekinami wielorybimi, Zatoka Triton ma o wiele więcej do zaoferowania odwiedzającym ją nurkom. Zostało uznane za gorące miejsce morskiej różnorodności biologicznej nawet w regionie znanym już z dużej różnorodności gatunków – a szczególnie uderzająca jest liczba dużych ryb rafowych, takich jak granik, słodka i lucjan, oraz duże ławice chirurgów i fizylierów.
Ciągle dokonywane są nowe odkrycia, a ja miałem szczęście być częścią jednego z nich podczas nocnego nurkowania. Zauważyłem Rhinopias frondosa (lub skorpionowatą rybę), tak zwaną ze względu na jej profil przypominający nosorożca.
Na początku menadżer Triton Bay Divers, Jimmy Thai, nie mógł uwierzyć, tłumacząc moje twierdzenie dziwacznym angielskim poczuciem humoru.
Przewodnicy nurkowi Jimmy'ego mieli misję odnalezienia tej nieuchwytnej ryby, jednego ze świętych Graali fotografia podwodna [choć nie jest to tak nieuchwytne w niektórych innych częściach Indonezji – zobacz artykuł na Alor]. Spotkanie takiego nurka podczas pierwszego nocnego nurkowania w czasie tej wyprawy wydawało się nie do uwierzenia.
Wątpliwości Jimmy'ego rozwiały się, gdy pokazałem mu oryginalne zdjęcia w aparacie. O ile mu wiadomo, była to pierwsza obserwacja nosorożca w Zatoce Triton.
Ale dla mnie cuda tego nocnego nurkowania nie skończyły się na tym dramatycznym odkryciu. Oprócz hiszpańskich tancerzy i innej nocnej egzotyki, nurkowanie zakończyło się jednym z moich ulubionych spotkań – swobodnie pływającą kałamarnicą.
W nocy wyświetlają one pełną tęczową paletę żywych, ale subtelnie zmieniających się kolorów, które hipnotyzują we wspaniałym pokazie świetlnym. Zatoka Triton ma to wszystko.
PLIK FAKTÓW
DOJAZD DO: Przelot przez Dżakartę i Ambon do Kaimana w Papui Zachodniej. Trasy krajowe obsługiwane są przez Lwie Powietrze.
NURKOWANIE I ZAKWATEROWANIE: Witryna internetowa Amira w Indonezji. W przypadku wakacji na lądzie dostępny jest tylko jeden ośrodek nurkowy, Nurkowie z Zatoki Triton
KIEDY IŚĆ: W regionie występują dwie główne pory roku i najlepiej przyjechać w suchych miesiącach, od września do początku czerwca.
WALUTA: Rupia indonezyjska.
CENY: Loty w obie strony z Wielkiej Brytanii około 1200 funtów. Za 13-dniowy rejs statkiem Amira do Triton Bay i East Banda w przyszłym roku trzeba będzie zapłacić od 5590 franków szwajcarskich (4300 funtów). Siedem nocy z pełnym wyżywieniem w Triton Bay Divers z pakietem 10 nurkowań od 1775 euro za osobę (dwa dzielone).
INFORMACJE DLA GOŚCI: Witryna poświęcona podróżom po Indonezji
