Kajaki idealnie nadają się do odkrywania miejsc pomiędzy brzegiem a odległością nurkowania z łodzi, które nurkowie zaniedbują – jeśli wolisz, nurkowania z brzegu na dłuższy dystans. John Liddiard wypływa z Fort Bovisand.
ZJAZD W DÓŁ WZGÓRZA do Fort Bovisand przywołuje wspomnienia z moich najwcześniejszych nurkowań w Plymouth i BSAC Instruktor egzaminów, uczucie nostalgii wzmocnione niedawną lekturą przewodnika Kendalla McDonalda po Fort Bovisand w ramach przygotowań do podróży.
Podążając za historią fortu, książka omawia wszystkie typowe miejsca do nurkowania na morzu i, co ważniejsze z punktu widzenia nurkowania kajakowego, zawiera wiele szczegółów na temat płytkich miejsc w pobliżu fortu.
Mimo to historia Kendalla została opublikowana 10 lat temu, więc nie obejmuje nowszych skandalów z Bovim (Wiadomości, październik).
W gorący i słoneczny dzień w środku tygodnia w Fort Bovisand panuje cisza. Oprócz nas jest jeszcze tylko kilku nurków z Joint Services Sub-Aqua Club, który do dziś mieści się w starych kazamatach.
JSSAC jest jedynym użytkownikiem fortu od kilku lat, odkąd zamknięto komercyjną szkołę nurkowania, chociaż nie ma go dla siebie, odkąd Discovery Divers otworzyło nowe centrum nurkowe w forcie.
JEDEN Z CHŁOPCÓW od Discovery Divers pobiera nasze 2 opłaty parkingowe i potwierdza, że ponieważ nie jest zajęty, można zaparkować na ścianie portu, dogodnie obok pochylni.
W porównaniu z niektórymi alternatywnymi lokalizacjami, które rozważałem, jest to niesamowicie tanie, zwłaszcza że nie ma opłaty za wodowanie kajaków.
Aby zminimalizować przegrzewanie się skafandrów nurkowych, kajaki rozkładamy i przed przebraniem przenosimy na brzeg.
Jak każda łódź nurkowa, kajaki potrzebują sprzętu zabezpieczającego, chociaż ponieważ prowadzimy cztery łodzie w grupie, traktujemy je w tym celu jako jedną łódź, z rozdzielonymi między sobą flarami, radiami, flagą A i kotwicami.
Pojedyncze butle są przypięte do wnęki z tyłu każdego kajaka, pasy balastowe pośrodku między naszymi kolanami, a inne elementy, takie jak płetwy, światła nurkowe i kamery przymocowane do dziobu.
Kajaki są wyposażone w liczne liny bungee i klipsy, dzięki którym wszystko jest bezpiecznie zamocowane i nie można ich zgubić w przypadku wywrócenia się kajaka.
PRZED WYJAZDEM, zanurzamy się w wodzie, żeby się ochłodzić. Wiosłowanie w noszeniu suchy skafander to gorąca i spocona perspektywa, więc dwóch członków naszego zespołu wróciło do kombinezonów.
Wiosłując pod lekki wiatr, można przepłynąć połowę długości w 35 minut Dźwięk Plymouth do Fort Falochron, zatrzymując się, aby ustąpić miejsca niektórym nadpływającym łodziom i zrobić zdjęcia.
Po załadowaniu kajaki typu sit-on-top są wygodnie stabilne i nikt nie spada po drodze, chociaż od czasu do czasu podlewamy się wodą, aby zapobiec przegrzaniu.
Jak wiele przygód nurkowych, ta zaczęła się w pubie. Zimny Guinness w ręku, miałem wrażenie, że Keith, klub DO, obawiał się, że mogę nie zgodzić się z tym, co miał mi powiedzieć.
„Zastanawiamy się nad zakupem kilku kajaków nurkowych” – powiedział, czekając, aż powiem coś w rodzaju: „Po co nam kajaki? Totalna strata pieniędzy, kup nowy regulatory i zapisz resztę!
Zamiast tego go zaskoczyłem. 'Świetny pomysł. Wspaniała okazja. Czy możesz naciągnąć budżet, aby uzyskać cztery?
Keith szybko otrząsnął się z szoku, a ja wyjaśniłem, że aby móc nurkować na kajakach, potrzebne są cztery kajaki dla czterech nurków, dwóch na dole i dwóch na powierzchni, którzy na zmianę nurkują i zapewniają osłonę łodzi.
Kilka lat temu zapoznałem się z nurkowaniem kajakowym California, zabierając się na nurkowanie na wraku około 300 m od najbliższej plaży (Paddling In Catalina, czerwiec 2000), po czym od tamtej pory nie pływałem kajakiem.
Potencjał kajakarstwa w klubie to coś, co do czego łatwo się zgodzić.
Przy dużej rotacji młodych, sprawnych i zdrowych członków, którzy nie mają zbyt dużej ilości gotówki, istnieje blokada w organizowaniu wystarczającej liczby tanich rejsów nurkowych z łodzi, aby utrzymać masę krytyczną doświadczonych nurków.
W klubie nie brakuje prawdziwego nurkowania, z jednym lub kilkoma wyjazdami w każdy weekend, ale zbyt duża część tego to nurkowanie z brzegu, ponieważ nie wiąże się to z żadnymi kosztami poza transportem.
Nurkowanie kajakiem byłoby równie tanie, ale umożliwiłoby nurkom odbycie nieco większej przygody i zdobycie doświadczenia zarówno w żeglarstwie, jak i nurkowaniu.
KEITH SPĘDZIŁ ZIMĘ przeglądając ofertę kajaków nurkowych dostępnych u kilku producentów.
Klub zakupił kwartet łodzi Ocean Kayak Scrambler 11 ze sklepu Family Adventure Store w Trowbridge, przy czym liczba „11” oznacza długość 11 stóp (3.35 m). Mój wyjazd do Fortu Falochronu nie jest pierwszym spływem kajakowym.
Klubowicze już zdobywają doświadczenie z nowymi zabawkami. Aby zamienić nurkowanie z brzegu w wyprawę kajakową, wystarczył jeden lub dwa bagażniki dachowe, w zależności od wielkości samochodu.
Aby dostarczyć kajaki do Bovisand, holowaliśmy je przywiązane do przyczepy do łodzi.
Fort Falochron to okrągła budowla z kamienia i żelaza zbudowana w czasach wiktoriańskich, aby zamknąć lukę w zasięgu broni zbliżającej się do Plymouth Sound.
Niedawno był używany jako platforma dla nurków komercyjnych trening przy szkole nurkowania w Fort Bovisand.
Obecnie jest nieużywany i częściowo opuszczony, choć z boków zwisają jeszcze stare kable, a miejsce, w którym znajduje się suwnica od strony północnej, wyznacza miejsce trening Nurkowie byli opuszczani w klatce na dno morskie 10 m poniżej.
To właśnie pozostałości tej klatki dźwigowej, obecnie porzuconej na dnie morskim, stanowią pierwszy fragment wraku podczas mojego nurkowania.
Podzieliliśmy się na pary i przywiązaliśmy dwa kajaki do starych lin zwisających z boku fortu. Razem z moim kumplem zakładaliśmy nasz zestaw do nurkowania, najpierw na kajaku, a potem kończyliśmy w wodzie.
Pozostali dwaj nurkowie pomagali tam, gdzie mogli, ale co ważniejsze, pozostali bezpiecznie na kajakach, pełniąc rolę osłony powierzchni.
Coś, co zaskakuje wielu nowych gości odwiedzających miejsce nurkowe Breakwater Fort, to fakt, że wokół bazy znajduje się spora ilość wraków.
Wiele z nich umieszczono tam dla nurków komercyjnych trening, ale dno morskie było również wykorzystywane jako miejsce parkingowe dla innych fragmentów wraku i wysypisko wszystkiego, od pralek po motorowery.
To właściwie lepsza kolekcja niż w wielu śródlądowych miejsca nurkowe, ładne i blisko siebie, z dodatkiem dużej ilości życia morskiego.
Z klatki kieruję się w dół zbocza i na północny wschód, wkrótce napotykając linię rozciągniętą tuż nad dnem morskim, teraz dobrze pokrytą morskim szlamem, ale wciąż wskazującą trasę pomiędzy dwiema atrakcjami.
NAWIGACJA GWARANTOWANA, pierwszy z nurka trening podpory, które napotykam, to jeden z dwóch betonowych filarów, utrzymywanych w pozycji pionowej za pomocą szerokich podstaw z kołnierzami.
Beton pokryty jest teraz darnią mszywiołów i hydroidów, plamami inkrustowanej gąbki i od czasu do czasu kępkami palców martwych ludzi, ale życia morskiego jest mniej niż na niektórych innych konstrukcjach.
Podstawy zostały podcięte przez przepływający delikatny przypływ, choć szybkie spojrzenie poniżej nie ujawnia, że obecnie nie ma tu żadnych krabów ani homarów.
Pomiędzy dwoma betonowymi filarami pozostałości 7-metrowej drewnianej łodzi pilotowej Tavy zostały przygwożdżone do dna morskiego, układając je w stosy łańcuchami.
Był to rekwizyt dodany do tego miejsca, aby pomóc w testowaniu różnych metod badań archeologicznych w 1996 roku.
Szwy są teraz rozdarte, a rufa pęknięta, ale pozostała spora część oryginalnej łodzi.
W pobliżu kolejnym zabytkiem archeologicznym jest żelazna armata. Nie miało to nic wspólnego z fortem i jest starsze o kilkaset lat, ponieważ zostało tu umieszczone na przechowanie po wydobyciu go z wraku Koronacji w 1691 roku.
Działa Fortu Falochron były znacznie większe i były to gwintowane ładowarki wylotowe o średnicy 12.5 cala, ważące 38 ton każde.
POWRÓT W kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara i zgodnie z wytycznymi następną konstrukcją, prawie na wprost spodu schodów, jest trójkątna rama ze stalowych rur wznosząca się kilka metrów nad dnem morskim.
Ten został zbudowany jako trening projekt budowlany komercyjnej szkoły nurkowania.
Kontynuując zgodnie z ruchem wskazówek zegara, na 12-metrowym dnie morskim, rozkładająca się konstrukcja, prawie prosto z suwnicy, to ta z największą historią nurkowania.
Ciężka podstawa podtrzymuje połamaną stalową ramę, która kiedyś podpierała cylinder, teraz opadł między nogami ramy.
Miało około 3.7 m długości i 2.1 m średnicy. Było to niegdyś podwodne siedlisko Glaucus, w którym we wrześniu 1965 roku nurkowie Colin Irwin i John Heath przez siedem dni mieszkali.
Znajdująca się na powierzchni załoga nurków pomocniczych z BSAC w Bournemouth dostarczyła żywność i inne zapasy.
Życie morskie na kadrze Glauka staje się coraz bardziej spektakularne, z kilkoma kępami ukwiałów pospolitych, ale to kolejna konstrukcja, która obsługuje największy pokaz ukwiałów i stanowi najładniejsze tło fotograficzne.
Do szkolenia nurków komercyjnych w zakresie inspekcji czegoś, co przypominało nogę platformy wiertniczej na Morzu Północnym, wykorzystano prostokątną konstrukcję przestrzenną o długości 7 m, z grubych stalowych rur i ukośnych usztywnień.
Bardziej wystawione na działanie prądu i ładnie wystające, zawilce śliwkowe to uwielbiają.
Szczeliny w ramie są na tyle duże, że można przez nie przepłynąć, więc dobrze się bawimy, wchodząc i wychodząc pomiędzy rurkami, uważając, aby nie rozbić się o zawilce.
Mając zaledwie 12 m głębokości, byłby to idealny rekwizyt do nauki zaawansowanych umiejętności pływania – lepszy niż hula-hop na sznurku.
Dalej zgodnie z ruchem wskazówek zegara i na zachód największym fragmentem wraku jest cylinder leżący na boku, którego końce są cofnięte do połowy cylindra. Rozmiar trudno ocenić – ma około 4 m średnicy i 8 m długości.
Część środkowa jest zamknięta grodziami z małymi włazami, wystarczająco dużymi, aby człowiek mógł się jednak wspiąć. Zaglądając do środka, wnętrze to schody i drabiny prowadzące w mrok.
Bardzo ciasno dla nurek w akwalungu zestaw, ale to inny rodzaj nogi platformy wiertniczej używanej do szkolenia nurków komercyjnych.
Nurkowanie na terenie Fortu Falochronu faktycznie istniało wcześniej niż fort.
W 1867 roku rozpoczęto jego budowę od pracy nurków przy dzwonze, kładąc fundamenty na głębokości 10 m.
Teraz, pamiętając o niskim poziomie powietrza – jestem na obwodzie otwartym, ponieważ pomyślałem, że rebreather może być trochę za niewygodny dla tyłu kajaka – wracamy pod górę zboczem w kierunku podstawy fortu.
Trudno powiedzieć, co jest rockiem, a co śmieciem, ponieważ jest tak wiele ogólnych pomieszanych pojęć. Zdecydowanie śmiecie to duża wciągarka, być może z łodzi, a może związana z klatką podnoszącą służącą do opuszczania nurków, którą ponownie mijamy w pobliżu.
Nawet przy ścianie fortu nurkowanie się nie kończy. Fort jest wyłożony kamiennymi blokami, a szczeliny między nimi są domem dla małych krabów, przysadzistych homarów i blennie.
Przyglądam się uważnie granitowej ścianie. W przeszłości widziałem ślimaki nagoskrzelne przeżuwające kępki hydroidów i mszywiołów, którym prawie udało się przylgnąć do granitu, ale nie dzisiaj.
Na ostatnich kilku metrach wzniesienia wodorosty wydają się bez problemu przylegać do kamieni, ale ich liczebność jest mniej liczna w zacienionej północnej stronie, gdzie nurkujemy, niż na słonecznym południu.
POWRÓT NA POKŁAD kajak jest mniej trudny niż mogłoby się wydawać. Większość mojego ekwipunku wyjmuję z wody, wpychając go z powrotem na kajak i mocno przypinając za pomocą bungee i klipsów.
Na koniec przeciągam się przez środek, tak że balansuję prosto na kajaku twarzą w dół, przewracam się na plecy, a następnie obracam się i siadam na siedzeniu z nogami zwisającymi po obu stronach.
Jako mój przewodnik California powiedział kilka lat temu: „pępek, tyłek i obróć się”. To nadal działa.
Teraz moja kolej, aby usiąść bezczynnie na powierzchni, podczas gdy druga para nurków ma swoją kolej pod wodą.
Mój kumpel i ja leniwie wiosłujemy wokół okrągłego fortu, podążając za ich bąbelkami, przy minimalnym wysiłku, ponieważ nie chcemy zachęcać choroba dekompresyjna ćwicząc bezpośrednio po nurkowaniu.
Pozostałe wypływają na powierzchnię. Dajemy im 20 minut na relaks, gdy płyniemy z wiatrem i prądem w ogólnym kierunku Fort Bovisand, od czasu do czasu poruszając wiosłami, aby pozostać razem.
Następnie, przy wietrze za nami, wiosłowanie do domu zajmuje kolejne 25 minut. Kajaki idealnie nadają się do miejsc do nurkowania z brzegu, gdyby tylko był dogodny kawałek brzegu, z którego można nurkować. To rodzaj nurkowania z brzegu na dłuższy dystans.
Nie mogą konkurować z większymi łodziami w przypadku lokalizacji na morzu, ale ile nurkowań zostaje przeoczonych, ponieważ są tak blisko punktu startu, że nikt się nimi nie przejmuje?
Kiedy już podejmiesz wysiłek holowania i zwodowania łodzi, zwykle chcesz oddalić się od plaży na tyle daleko, aby to uzasadnić, a nie zatrzymywać się tuż za rogiem.
Gdybym miał dalej wiosłować, ok suchy skafander zdecydowanie musiałby być wyposażony w zawór siusiu.
A może powinienem był pójść za przykładem naszej pary w kombinezonach. Na kajaku nie da się zdjąć pawęży i użyć pawęży tak jak na RIB-ie.
Plik faktów
- DOJAZD DO: Fort Bovisand znajduje się na wschodnim krańcu Plymouth Sound. Jeśli jeszcze nie wiesz, jak go znaleźć, wskazówki będą tylko mylące, a znaki drogowe z Plymouth nie będą zbyt pomocne. Przygotuj się, pozyskując mapę systemu operacyjnego, mapę GPS lub wydruk z map Google.
- NURKOWANIE, POWIETRZE I ZAKWATEROWANIE: Discovery Divers, 01752 492 722, odwiedź Strona internetowa Discovery Divers.
- DALSZA INFORMACJA: Morskie badania archeologiczne Fortu Falochronu można znaleźć na ich stronie internetowej. Fort Bovisand, Kompletny przewodnik nurka, autor: Kendall McDonald. Mapa Admiralicji 1967, Plymouth Sound. Mapa przeglądowa Ordnance Survey 201, rejon Plymouth i Launceston.
