Rozgrzewka przed nurkowaniem na wrakach Scapa Flow na Orkadach? Niewiele jest wraków lepszych do tego celu niż ten, najpłytszy z niemieckich krążowników z I wojny światowej, mówi JOHN LIDDIARD. Ilustracja: MAX ELLIS
PODCZAS DECYZJI, KTÓRY Z PRZEPŁYWÓW SCAPA wraki, które pojawią się w tegorocznej edycji Wycieczki po wrakach, miałem tylko mały wybór do zaprezentowania – krążownik Grand Fleet z I wojny światowej Karlsruhelub łódź eskortowa z czasów II wojny światowej F2.
W końcu zdecydowałem się dokończyć zestaw krążowników, więc w tym miesiącu wycieczka to SMS Karlsruhe, na głębokości 26 m od dna morskiego, kilka metrów płytsze niż pozostałe krążowniki, popularne nurkowanie na rozgrzewkę i wygodne jako drugie nurkowanie po jednym z głębszych wraków.
Połączenia Karlsruhe jest bardziej zepsuty niż inne krążowniki, ale to jeden z jego uroków. Wiele szczegółów ukrytych głęboko w innych jest dostępnych na widoku Karlsruhe.
Jak we wszystkich wrakach Scapa, na stałe przymocowana jest boja. Na Karlsruhe jest przymocowany do przodu pary ciężkich żurawi (1) po lewej stronie, tuż przed śródokręciem, zaledwie 14 m. Poniżej odpowiednie żurawiki na prawej burcie opadły luźno na dno morskie (2) pośród solidnej drabiny i masztu na wysokości 26 m.
Droga naprzód wiedzie z pokładem na lewym ramieniu. Maszty również opadły na dno morskie, a następnie duża część pokrycia z desek tekowych wysunęła się nieznacznie w wyniku zawalenia się kadłuba (3).
Nie jest to sama w sobie istotna część wraku, ale wyznacza punkt, w którym należy rozpocząć poszukiwania steru. (4), odcinek w kształcie stożka, w połowie zakopany w dnie morskim, pomiędzy odcinkiem pokładu, który właśnie minęliśmy, a opancerzoną kioskiem (5).
Tej ostatniej cechy nie można pominąć: ciężki stalowy cylinder o średnicy i wysokości kilku metrów, z mniejszymi pierścieniami na górze, które chronią kapitana podczas bitwy, gdy dowodził statkiem.
Pozostając na dnie morskim, nasza wycieczka kieruje się teraz na długi, zwężający się dziób krążownika. Dwie wieże dział 5.9 cala (6) pozostały luźno połączone z podstawami, trzonami wieży i otaczającym je pokładem, podczas gdy pokład się zawalił. Pierwotnie ta para znajdowała się obok siebie, być może nieco przesunięta, tak aby oba mogły strzelać w tym samym czasie po tej samej stronie statku.
Podobnie jak w przypadku innych krążowników Scapa Flow, tyły wież są otwarte, odsłaniając szczegóły mechanizmów wyważania i podnoszenia dział.
Sposób złożenia pokładu staje się bardziej widoczny nieco dalej w przód, gdzie znajduje się para kabestanów kotwicznych (7) leżą prawie jeden nad drugim, z własnymi fragmentami pokładu pokrytego drewnem tekowym, gdzie pierwotnie znajdowały się obok siebie.
Z kabestanów łańcuchy kotwiczne zwisają luźno, po czym znikają w kluzach, z parami dużych słupków cumowniczych po obu stronach (8).
Sam dziób jest zaskakujący, ponieważ płyty kadłuba przegniły, pozostawiając jedynie szkielet dziobu (9), doskonała nieruchomość dla kilku dużych ukwiałów pospolitych, gdzie prawie nieistotny prąd buduje się wokół końca wraku.
Kieruj się teraz na rufę, za żurawikami łodzi, płytą z owalnym włazem (10) wyznacza obszar, który kiedyś był nieopancerzoną nadbudówką, obecnie w większości zniszczony.
Nasza trasa przecina teraz kolejną dużą część pokładu pokrytego drewnem tekowym, zanim dotrzemy do rozsypanej hałdy węgla (11).
Przegląd zdjęć z Karlsruhe odkrywa, że w tym rejonie znajdowało się kiedyś więcej dział, ale jedyne, co udało mi się znaleźć, to jeden z szybów (12) który utrzymałby działo aż do stępki statku.
Tuż poniżej znajdują się niektóre funkcje Karlsruhe które mieściłoby się wewnątrz któregokolwiek z pozostałych wraków – w kuchni (13) oraz metalową szafkę do przechowywania.
Wrak zanurza się w miejscu, gdzie kadłub został rozerwany w celu ratowania, ale trasę na rufę można łatwo podążać, kontynuując wzdłuż krawędzi wraku. Teraz na pokładzie rufowym kolejna wieża strzelnicza (14) opadł na dno morskie i spoczął na jednej burcie, a lufa pistoletu była prawie zasłonięta mułem.
Więcej desek z desek tekowych prowadzi na rufę do pojedynczego kabestanu, na którym można umieścić kotwicę belkową (15).
Po obu stronach pokładu znajdują się pary słupków (16), następnie pary półokrągłych wycięć (17), każdy o średnicy nieco mniejszej niż 1 m. Nie określiłem jeszcze ich przeznaczenia – może być tak wyrafinowane, jak stawianie min, lub tak proste, jak kabiny toaletowe wiszące nad rufą. Chciałbym wiedzieć na pewno. Nie ma nic porównywalnego z innymi wrakami krążowników, ale Karlsruhe to inna generacja cruiserów.
Na rufie znajduje się pojedyncza kluza do kotwicy kedowej (18).
Zaokrąglając rufę i pozostając blisko dna morskiego, ster odłamał się i spoczywa na dnie morskim (19). Robiąc to, otworzył otwór w kadłubie, przez który widać górną część wału sterowego i ogromne siłowniki silnika sterowego.
Pozostając na kadłubie, prawym wale napędowym i ramie A (20) poprowadźcie nas naprzód, znikając tylko na chwilę, zanim dotrzemy do dziury ratunkowej. Zbawicielami były metale nieżelazne, ale w przypadku Karlsruhe nie były szczególnie wydajne, gdyż kilka odcinków uległo uszkodzeniu w postaci pierścienia turbiny (21) spocząć wśród gruzów na rufie tej dziury.
Czekamy, kotły (22) widać pod kadłubem.
Nurkowanie mogłoby zakończyć się w tym miejscu wystrzeleniem opóźnionego SMB, ale lewa burta kadłuba ma tylko 14 m głębokości i łatwo jest wrócić do boi (23).
z komputer nurkowy obliczający głębokie przystanki, kilka minut na głębokości 14 m może być w rzeczywistości obowiązkowe.
ZAtopiony w SCAPA
THE CARLSRUHE, lekki krążownik. ZBUDOWANY W 1916 ROKU, ZATOPIONY 1918
THE CARLSRUHE ZOSTAŁA URUCHOMIONA w stoczni Kaiserliches w Wilhelmshaven 31 stycznia 1916 r.
Był jednym z trzech lekkich krążowników, które zastąpiły straty poniesione przez niemiecką marynarkę wojenną podczas I wojny światowej. pisze Kendall McDonald.
Wszystkie trzy statki należały do klasy Konigsberg II, ale stanowiły ogromny postęp w stosunku do statków, które zastąpiły. Karlsruhe dołączył do Floty Pełnomorskiej w listopadzie po wyposażeniu.
Karlsruhe był duży – 5354 ton, mocno opancerzony i wyposażony w dwa zestawy turbin przekładniowych napędzających dwie śruby napędowe, które mogły zapewnić mu prędkość 28 węzłów. Miał 497 stóp długości, szerokość 47 stóp i zanurzenie 21 stóp.
Uzbrojony był w osiem dział kal. 5.9 cala na pojedynczych stanowiskach na dziobie i na nadbudówce oraz dwa działa przeciwlotnicze kal. 3.5 cala.
Na pokładzie miał dwie wyrzutnie torpedowe o średnicy 19.7 cala, po jednej po obu stronach komina, a dwie kolejne wyrzutnie umieszczono pod wodą na pokładzie platformy. Mógł przenosić i układać 200 min z ramp po obu stronach rufy. Załoga liczyła 475 ludzi i 25 oficerów.
KarlsruheSłużba wojenna rozpoczęła się, gdy dołączyła do 2. Dywizji Zwiadowczej i została przydzielona do ochrony trałowców działających w Zatoce Niemieckiej.
Dołączyła do floty niemieckiej w akcji przeciwko Wyspom Bałtyckim, aby wesprzeć 8. Armię, która ruszyła naprzód w kierunku Zatoki Ryskiej. The Karlsruhe poprowadził inwazję na wyspy i wylądował wojska niemieckie, które zniszczyły garnizon rosyjski.
Następnie udał się do stawiania min na Bałtyku, a jej ostatnią czynną służbą była ochrona przed atakiem brytyjskich statków podczas ewakuacji baz U-Bootów w Brugii i Zeebrugge w październiku 1918 roku.
Karlsruhe odbył swój ostatni rejs po zawieszeniu broni w listopadzie 1918 r., kiedy był głównym okrętem linii krążowników poddających się okrętom Królewskiej Marynarki Wojennej, w sumie internując w Scapa Flow 74 niemieckie okręty wojenne.
Rankiem 21 czerwca 1919 r. Karlsruhezałoga go zatopiła, a on opadł na dno morskie u wybrzeży wyspy Cava.
Był jednym z czterech krążowników i trzech pancerników, które nigdy nie zostały podniesione, chociaż prowadzono ciężkie prace ratownicze z użyciem materiałów wybuchowych, szczególnie na śródokręciu i w przedniej części.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Promy Northlink obsługuje połączenia ze Scrabster do Stromness i Aberdeen do Kirkwall, 0845 6000 449.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 58 53.357 N, 003 11.394W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku) z dziobem w kierunku północno-zachodnim. The Karlsruhe jest dość łatwy do znalezienia na podstawie współrzędnych za pomocą GPS i echosondy, zwłaszcza że do wraku przymocowana jest boja.
PŁYWY: SMS-a Karlsruhe można nurkować w dowolnym stanie przypływu.
NURKOWANIE I POWIETRZE: Większość nurkowań w Scapa odbywa się z dużych łodzi, wiele z nich oferuje zakwaterowanie na pokładzie w „pływających pokojach piętrowych”. Łodzie zazwyczaj zatrzymują się w Stromness, ale mogą zacumować na noc w innych portach. Powietrze dostarczane jest przez pokładowe sprężarki. Na większości łodzi można mieszać Nitrox za dodatkową opłatą. Powietrze, obciążniki i butle są zwykle wliczone w cenę, więc podróżowanie z niewielkim bagażem i korzystanie z wyposażenia łodzi jest zawsze możliwe. Scapa Flow Charters obsługuje łodzie Jan Elaine i Szaron Róża, 01856 850879.
NOCLEG: Śpij na pokładzie lub zatrzymaj się w hotelu lub pensjonacie. W Stromness znajduje się pole namiotowe, choć biwakowanie w tym klimacie nie jest zalecane. Orkady Organizacja Turystyczna, 01856 872856.
KWALIFIKACJE: Łatwe nurkowanie dla PADI Zaawansowane wody otwarte lub BSAC Sports Diver. Nurkowanie techniczne nie jest wymagane, ale Karlsruhe znajduje się na idealnej głębokości, aby wydłużyć czas denny za pomocą mieszanki nitroksowej.
WODOWANIE: Jeśli chcesz przeprawić się łodzią, istnieje wiele małych potknięć. Najbliżej Karlsruhe jest w mieście Houton. Scapa Flow jest portem czynnym, dlatego należy wcześniej uzyskać pozwolenie na nurkowanie od kapitana portu.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 35, Przepływ i podejścia w Scapa. Mapa przeglądu uzbrojenia 6, Orkady – kontynent, Mapa przeglądu uzbrojenia 7, Orkady – Wyspy Południowe. Nurkuj w Scapa Flow, autorstwa Roda Macdonalda. Wraki Scapa Flow, autorstwa Davida M. Fergusona. Wraki marynarki wojennej w Scapa Flow, autorstwa Petera L Smitha. Wraki Scapa Flow, autorstwa Lawsona Wooda.
Plusy: Najpłytszy z wraków cruiserów, popularna rozgrzewka lub drugie nurkowanie.
Wady: Najbardziej zniszczony wrak krążownika.
Dziękuję Andy'emu Cuthbertsonowi, Kieranowi Hattonowi, Kevinowi Heathowi i różnym nurkom ze Swansea i Leeds.
Ukazał się w DIVER w marcu 2009
