Ta ofiara najbardziej brutalnego kapitana łodzi podwodnej I wojny światowej znajduje się na głębokich wodach północnej Kornwalii, ale może cieszyć się dobrą widocznością, mówi JOHN LIDDIARD. Ilustracja: MAX ELLIS
ABY ZAKOŃCZYĆ LATO, wracamy do zwykle dobrej widoczności północnego wybrzeża Kornwalii, od Newquay w kierunku Perranporth, gdzie znajduje się wrak hiszpańskiego parowca o wyporności 1 ton z I wojny światowej Cristina.
Ponieważ wrak jest spłaszczony blisko 40-metrowego dna morskiego, jedynym dobrym celem dla echosondy są Cristinadwa kotły, więc kapitan Chris Lowe rzuca strzał i zaczynamy (1).
Za kotłami silnik parowy potrójnego rozprężania spadł na prawą burtę (2) aby pozostawić odsłonięte dno cylindrów i korbowodów.
Kierujemy się w stronę prawej burty wraku, wał napędowy (3) prowadzi aż do rufy. Obok wału bloki łożyskowe (4) stać na wzmocnionym odcinku stępki.
Taki stopień w głównej linii wraku za silnikiem sugeruje mi, że torpeda z U55 uderzyła tuż za silnikiem, a Cristinamiał złamany kręgosłup, zanim statek uderzył w dno morskie.
Jadąc dalej na rufie, wał napędowy ponownie pęka na połączeniu kołnierzowym (5), tuż przed wejściem do gruczołu rufowego.
Pozostałości rufy wskazują, że spadła ona na lewą burtę. Śmigło jest częściowo zakopane w piasku, a ster leży płasko za nim (6). Wygięty wał steru rozciąga się na lewą burtę, z kwadrantem sterowym na górze (7).
Dalsze gruzy są wyrzucane do lewej burty, kończąc się małym zrębnicą włazu (8). Będąc neutralnym hiszpańskim statkiem, Cristina nie miał pistoletu na rufie.
Teraz, podążając za wrakiem, z powrotem do przodu, pojedyncza wciągarka ładunkowa (9) oznacza oddzielenie dwóch ładowni rufowych. Obok tego dolna część masztu rufowego opadła na lewą burtę. Górna część masztu była drewniana i obecnie zgniła.
Prawie prosto do lewej burty od silnika, ster (10) spoczywa również na lewym krańcu wraku. Pierwotnie znajdował się on w sterówce nad przednim końcem kotłów.
Pozostając w porcie, gruz oprócz kotłów obejmuje jeden z żurawi łodziowych (11).
Przed kotłami w poprzek wraku spoczywa płyta kadłuba z prawej burty statku (12), z wystającym od dołu fragmentem balustrady. Trzeci, mniejszy kocioł osioł (13) leży po drugiej stronie statku, tuż przed dwoma głównymi kotłami.
W przedniej części statku rozmieszczenie wraku jest bardziej widoczne, ponieważ pokład i boki kadłuba zapadły się w lewą stronę. W pobliżu odcinka toru kolejowego niewielka zrębnica włazowa (14) znajdowałby się nad pomieszczeniem bunkrowym do załadunku węgla.
Ponownie, pomiędzy przednimi chwytami znajduje się tylko jedna wciągarka (15), tym razem do góry nogami. W przypadku transportu węgla między południową Walią a północą Hiszpanii większość przeładunku odbywałaby się za pomocą maszyn portowych, a nie za pomocą Cristinawłasne wciągarki. Podejrzewam, że w drodze powrotnej z Bilbao zwykłym ładunkiem była ruda żelaza.
Maszt przedni leży na lewej burcie i na rufie tuż przed wciągarką. Podstawa masztu nadal przechodzi przez wzmocniony pierścień płyty pokładowej.
Tuż pod podstawą masztu znajdują się metalowe pręty ułożone w poprzek statku (16). Może część ładunku?
Teraz na dziobie wyciągarka kotwiczna jest zepsuta, a jedno wrzeciono leży obok złożonej kotwicy zapasowej (17). Następnie duży stos łańcucha kotwicznego (18) zaznacza lokalizację szafki na łańcuch; następnie spotykamy drugie wrzeciono wciągarki kotwicznej (19).
Dziób jest całkowicie zniszczony, aż do dna morskiego, bez pozostałości konstrukcji, ale zarys nadal tam jest. Na lewą stronę wciągarki kotwicznej znajduje się para słupków przewrócona na piasek.
Przed nimi kotwica w porcie (20) jest wysunięty z dziobu, wał wciąż znajduje się w kluzie. Kotwica prawej burty (21) jest podobnie ułożony, wał nadal znajduje się w pękniętej kluzie.
Po 40-metrowym profilu prostokątnym zgromadzona zostanie spora ilość dekompresji. W przypadku dużej grupy może to oznaczać konieczność powrotu wszystkich osób na miejsce strzału i do stacji dekompresyjnej.
OSTATNIA TORPEDA KAPITANA ZABÓJCA
KRYSTYNA, kopalnia parowa. Zbudowany w 1903 r., zatopiony w 1918 r
TEN HISZPAŃSKI PARAT O WAŻNOŚCI 2083 TON ZOSTAŁ WPROWADZONY W Kadyksie w 1903 as Kiora. Nazwę tę szybko zmieniono na Kadyks II, zarejestrowany w Bilbao. Ale choć nazwa została wkrótce ponownie zmieniona na Cristina, nie było żadnych innych zmian – pozostała 282 stóp długości, 40 stóp szerokości i zaledwie 17 stóp, pisze Kendall McDonald.
Jej pojedyncza śruba była napędzana trzycylindrowym silnikiem potrójnego rozprężania o mocy 184 KM, wyposażonym w dwa kotły, wszystkie dostarczone przez Central Marine Works of West Hartlepool.
Cristina był neutralnym statkiem pływającym pod hiszpańską banderą po rozpoczęciu wojny, przewożącym głównie walijski węgiel z Port Talbot do Bilbao. Prowadziła czarujące życie, jakimś cudem unikając U-Bootów, których dowódcy nie zawahaliby się zatopić jej na pierwszy rzut oka.
Jej szczęście skończyło się jednak 10 marca 1918 roku, kiedy była w drodze powrotnej do Bilbao, około 15 mil na południowy zachód od Trevose Head w północnej Kornwalii. Pobiegła prosto przez dziób U55, który również zmierzał do domu i miał jeszcze jedną torpedę.
Ostatnie trafienie torpedą kapitanleutnanta Wilhelma Wernera Cristina na prawej burcie. Jego U55 następnie zanurkował stromo, aby uniknąć polowania na niego i innych łodzi podwodnych w okolicy przez statki Królewskiej Marynarki Wojennej. CristinaZałoga zdążyła dotrzeć na swoje łodzie i wszyscy zostali zabrani.
Werner, najbardziej dziki ze wszystkich dowódców U-Bootów, zasłużył na miano „Kapitana-Zabójcy”. Zdobył swoją złą reputację mordując ocalałych z zatopionych statków.
Po raz pierwszy pojawił się na brytyjskiej liście zbrodniarzy wojennych za zatonięcie parowca bez ostrzeżenia Czyste pole październik 1916.
Za nimi poszły inne ofiary, na przykład liniowiec Artysta, rybacki klaps Trevone'a, przewoźnik benzyny Saksoński Brytyjczyk (ocalałych, których w nietypowy sposób pozostawił bez szwanku) oraz statki szpitalne Rewa i Zamek Guildford.
Z parowcem TorringtonWerner umieścił 20 ocalałych członków załogi na obudowie swojej łodzi podwodnej, a następnie zanurkował, topiąc ich. Uważa się, że w ten sam sposób zabił inne załogi.
Spodziewano się, że Werner zostanie skazany na śmierć, gdy jego sprawa trafi do niemieckiego Sądu Najwyższego w Lipsku w 1921 r., ale we wrześniu tego roku załamał się cały system sądzenia w sprawach zbrodni wojennych. Werner, najgorszy ze wszystkich zbrodniarzy wojennych U-Bootów, nigdy nie stanął przed sądem.
U55 został przekazany Japonii w wyniku podziału łodzi podwodnych po jej kapitulacji.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Jedź autostradą M5 do Exeter, następnie autostradą A30 obok Bodmin do Indian Queens, następnie skręć na północ autostradą A392 do Newquay.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 50 24.20 N, 005 13.60 W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku). Dziób znajduje się na zachód, a wrak wznosi się na wysokość 4 m z 40-metrowego dna morskiego przy wysokiej wodzie. Należy pamiętać, że pozycja ta jest na mapie nieznana i należy mieć świadomość, że wrak w tej pozycji jest dla Cristina dalej na lądzie znajduje się właściwie barka.
PŁYWY: Podczas dużych pływów w północnej Kornwalii, stojąca woda jest niezbędna i występuje pół godziny po wysokim i niskim stanie wody w Newquay, przy czym luz przy niskim stanie wody jest znacznie płytszy.
NURKOWANIE I POWIETRZE: Nurek atlantycki, kapitan Chris Lowe, 01637 850 930, www.atlanticdiver.co.uk. Dostępny jest nitroks, tlen i trimiks, ale należy sprawdzić wcześniej, czy w magazynie jest wystarczająca ilość gazu.
NOCLEG: Chris Lowe może zapewnić zakwaterowanie w pokojach piętrowych. Jest mnóstwo innych opcji Newquay.
KWALIFIKACJE: Pasuje do PADI Uratuj nurka, BSAC Diver Leader lub równoważny. Jest to rodzaj nurkowania, w którym korzystne byłoby boczne mocowanie gazu dekompresyjnego.
WODOWANIE: Poślizg w Newquay.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 1149, Pendeen do Trevose Head. Mapa przeglądu uzbrojenia 200, Newquay, Bodmin i okolice. Indeks wraków statków na Wyspach Brytyjskich, tom 1, autorstwa Richarda i Bridget Larn. Nurkuj na Wyspach Scilly i w Północnej Kornwalii, autorstwa Richarda Larna i Davida McBride’a.
Plusy: Zazwyczaj dobra widoczność sprawia, że jest to łatwe nurkowanie na głębokość.
Wady: Trochę za głęboko dla wielu nurków.
GŁĘBOKOŚĆ: 35-45m
Dziękuję Chrisowi Lowe’owi.
Ukazał się w DIVER we wrześniu 2010
