Nasz lipiec Wycieczka po wraku z U-Boota U480 poszło dobrze, jeśli wybaczysz tę grę słów, więc w tym miesiącu JOHN LIDDIARD oferuje podwójną porcję łodzi podwodnych, z niezwykłym niemieckim stawiaczem min U-Bootem z I wojny światowej, leżącym na głębokości 45 m w zatoce Firth of Forth. Ilustracja: MAX ELLIS
ZACZYNA SIĘ TA WYCIECZKA na dość bulwiastym dziobie (1), najwyższy punkt wraku na głębokości 42 m, i gdzie kapitan Iain Easingwood rzucił swój ulubiony strzał obok, kota o dziewięciu ogonach z ołowianymi pierścieniami nawleczonymi na każdy ogon. Przy wadze 100 kg nie jest to rodzaj strzału, który może unieść wszystko.
Dziób jest bulwiasty ze względu na pojedynczą zewnętrzną wyrzutnię torpedową (2), umieszczonego nad nim po lewej burcie, tak aby można było go przeładować z pokładu wynurzonego okrętu podwodnego. Dla usprawnienia właz z przodu jest nadal zamknięty, bez drzwi zewnętrznych.
Tyczka oparta o dziób pochodzi z włoka, który uchwycił się wraku. Być może widziałeś małą plątaninę siatki unoszącą się nad nią w drodze w dół linii strzału.
Poniżej dziobu dziobowe hydroplany (3) znajdują się blisko dna morskiego, a dziób opada w lekkim wzburzeniu na głębokości 45 m.
Za dziobem wydyma się kadłub, a zbiorniki balastowe i okładziny znajdują się po obu stronach głównego kadłuba ciśnieniowego.
Z powrotem na pokład główny pozostałości konstrukcji podtrzymującej okładzinę pokładu prowadzą z powrotem wzdłuż lewej burty, z krótszym odcinkiem po prawej burcie.
Poniżej kołyska (4) do mocowania zapasowej torpedy widoczny jest w postaci zestawu płytkich wsporników w kształcie litery V.
Załoga przeładowałaby zewnętrzną wyrzutnię przez kopułowy właz z tyłu wyrzutni, ukryty pod zewnętrznym płaszczem dziobu.
Dalej z tyłu właz (5) używany przez załogę do wysiadania i ponownego ładowania U74E został wynurzony, znajduje się w górnej części szerokiej rury wystającej z kadłuba.
Tuż za tym resztki okładziny zewnętrznej całkowicie się kończą. Być może mała kotwica (6) zaczepiony o kadłub był częściowo za to odpowiedzialny.
Następnie dochodzimy do respiratora (7), oczywiście zamknięty jako U74E został zanurkowany, gdy zniknął w zatoce Firth of Forth w 1916 roku.
Kolejny właz (8) jest osadzony w kadłubie. Bez ochrony przed morzem można go było używać tylko w porcie lub w bardzo spokojnych warunkach, ponieważ poprzedni właz jest wyraźnie podniesiony nad pokładem.
Połączenia U74E został wyposażony w dwa peryskopy, z których pierwszy jest peryskopem poszukiwawczym (9) stojąc tuż przed kioskiem.
Wieża jest malutka i może w niej przebywać tylko jeden człowiek na raz. Nowością, której nie można znaleźć w nowszych łodziach podwodnych, są małe iluminatory z wycieraczkami (10), aby kapitan mógł dowodzić U74E na powierzchni lub częściowo zanurzony, bez konieczności otwierania włazu kiosku.
Właz (11) w kierunku tyłu wieży zapewnia dostęp do góry, dzięki czemu można dowodzić łodzią podwodną z góry. Ponownie, w górnej części kiosku znajdowała się otwarta okładzina lub balustrada, ale one również uległy zniszczeniu.
Drugi peryskop, peryskop ataku (12), wstaje ze szczytu wieży.
Za kioskiem kolejny krótki odcinek konstrukcji po prawej burcie kadłuba wyznacza zasięg okładziny na rufie (13). Za tym, U74Edziało 88 mm (14) znajduje się tuż nad brzegiem mułu, w którym kadłub znika na głębokości 44 m.
Kadłub tego typu układacza min rozciąga się na podobną długość dalej w stronę rufy, aby pomieścić długie wewnętrzne wyrzutnie min, tak aby miny mogły być wyrzucane przez włazy po obu stronach rufy.
Poprzednie konstrukcje stawiacza min posiadały pionowe rury w przedniej części kadłuba (widzieć UC70, Wycieczka po wraku 10).
Wadą tego rozwiązania było to, że miny musiały zostać ustawione przed opuszczeniem portu. U74EWyrzutnie wewnętrzne statku zostały zaprojektowane tak, aby umożliwić załodze pracę nad minami z wnętrza łodzi podwodnej, zwiększając w ten sposób elastyczność operacji i niezawodność kładzenia min. Niemniej jednak mogło to do tego doprowadzić U74Eupadek, a według jednej z teorii zdetonował jedną z własnych min.
Być może w miarę przesuwania się brzegu mułu będzie ich coraz więcej U74E zostanie ujawnione. Pod koniec nurkowania pozostały czas można wykorzystać na dalsze eksplorowanie mułu (15) aby zobaczyć, czy nie pojawiło się więcej kadłuba. Oznaczałoby to wznoszenie się na DSMB, a nie powrót do linii strzału.
KRÓTKOŻYJĄCA łódź podwodna z żaglami
U74E, Łódź podwodna. ZBUDOWANY W 1915 r., ZATOPIONY w 1916 r
U74E BYŁ JEDEN Z „Dzieci smutku” – niemiecki przydomek nadawany łodziom klasy UE do stawiania min. Został zwodowany 10 sierpnia 1915 roku i wprowadzony do czynnej służby w listopadzie następnego roku pod dowództwem Kapitanleutnanta Erwina Weisbacha, pisze Kendall McDonald.
755-tonowy okręt podwodny miał 187 stóp długości, 19 stóp szerokości i 16 stóp zanurzenia. Załoga statku liczyła 34 ludzi i tyle samo min przewoziła w suchym przedziale w pobliżu rufy, układając je za pomocą napędu zębatego przez dwa włazy na rufie.
U74E miał tylko dwie wyrzutnie torpedowe, obie nad wodą, jedną na lewej burcie na dziobie, drugą na rufie, przesuniętą w stronę prawej burty. Jej działo kal. 88 mm zostało zastąpione działem kal. 105 mm na rufie kiosku.
Nikt nie przeżył, gdy został zatopiony ostrzałem z czterech trawlerów Royal Navy podczas układania pola minowego, aby uwięzić atak RN podczas wypadu statków niemieckiej floty pełnomorskiej w pobliżu Peterhead.
Był 27 maja 1916 roku, kiedy trawlery zauważyły to miejsce U74E, najwyraźniej próbując zamaskować się, podnosząc żagiel. Wpompowali naboje do łodzi podwodnej, która zatonęła, wypłynęła na powierzchnię „pływając po pijanemu”, a następnie zatonęła po raz ostatni.
Długo sądzono, że wrak należy do pogłębiarki nazwanej Cyclops, który zatonął w 1924 roku. Dopiero w 1990 roku nurek Gordon Wadsworth rozpoznał w nim niemiecki okręt podwodny.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Eyemouth znajduje się przy autostradzie A1107, tuż przy autostradzie A1. Po dotarciu do miasta kieruj się znakami prowadzącymi do portu. Gdy wejdziesz na ten obszar, Harbourside znajduje się po północnej stronie.
JAK ZNALEŹĆ: Połączenia U74E leży na płaskim dnie morskim, łukiem w kierunku południowo-wschodnim. Współrzędne GPS to 56 03.707N 002 29.717W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku).
PŁYWY: Slack water jest 1 godzinę przed wysokim lub niskim poziomem wody Eyemouth.
NURKOWANIE I POWIETRZE: Zadanie morskie Czarter łodzi, 01890 752444. Posiada pełną instalację gazową w Harbourside.
NOCLEG: Harbourside posiada pokoje piętrowe dla maksymalnie 15 nurków, salon, telewizor, bezpłatny Internet i bardzo wydajną suszarnię sprzętu.
KWALIFIKACJE: Głębszy wrak odpowiedni dla osób posiadających kwalifikacje techniczne takie jak Advanced Nitrox lub Procedury Dekompresyjne.
WODOWANIE: Poślizgi w North Berwick, St Abbs, Eyemouth.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 175, Z Fife Ness do St Abbs Head. Mapa przeglądu uzbrojenia 67, Dunsa, Dunbara i Eyemoutha. Berwickshire Turystyka nurkowa Stowarzyszenie.
Plusy: Ciekawy mały U-Boot z kilkoma unikalnymi funkcjami.
Wady: Drobny muł może łatwo pogorszyć widoczność.
GŁĘBOKOŚĆ: 35-45m
Dziękuję Iainowi Easingwoodowi i Jimowi Easingwoodowi.
Ukazał się w DIVER Październik 2010
