Dwa parowce, ojedno żelazne, jedno stalowe, oba zbudowane w 1880 r. i oba przeznaczone do zatonięcia na Isle of Wight, ale na którym wraku nurkował JOHN LIDDIARD? Wskazówki z pewnością muszą tam być… Ilustracja: MAX ELLIS
KIEDY NURKOWAŁEM W TYM WRAKU, sądzono, że to był Clyde. Od tego czasu Dave Wendes poinformował mnie, że odnaleziono kilka kranów wskazujących na skandynawskie pochodzenie i wrak może w rzeczywistości należeć do Spyros.
Tożsamość nie jest w żadnym wypadku pewna i w tej chwili można rzucić monetą, aby określić, który statek to właściwie wrak. Obydwa statki miały podobne wymiary i wyposażenie, więc innych wskazówek potwierdzających tożsamość jest niewiele.
Nasza wycieczka rozpoczyna się na śródokręciu, przy kotle (1), stara konstrukcja z zespołem suszarki parowej w kształcie wieżyczki na górze. Ma to na celu dostarczenie dodatkowej ilości ciepła i usunięcie ostatnich śladów wilgoci z pary, ponieważ wilgoć ma stałą objętość i nie przyczynia się do napędzania silnika, jak ma to miejsce w przypadku suchej pary.
Orientacja jest dość łatwa. Suszarka znajduje się na rufie kotła, a silnik za nią, chociaż nasza trasa najpierw będzie przebiegać w drugą stronę, w stronę dziobu. Przed kotłem, po prawej burcie, między belkami pokładu widoczna jest maszyna w kształcie cyfry 8, która jest silnikiem sterowym (2), spadł tutaj z drewnianej sterówki, która kiedyś rozciągała się nad statkiem nad pokładem.
Rama grodzi oddziela maszynę od drugiej ładowni (3). Pokład uległ zniszczeniu, w wyniku czego nienaruszone zrębnice ładowni spadły do ładowni. Podobnie znaczna część kadłuba uległa zniszczeniu, pozostawiając jedynie szkielet pionowych żeber wzdłuż lewej i prawej burty tej ładowni.
Pozostając wewnątrz ładowni i w kierunku prawej burty, wciągarki, które kiedyś były zamontowane na pokładzie między włazami, teraz spoczywają wzdłuż wewnętrznej strony prawej burty kadłuba (4). Zrębnica luku z ładowni przedniej również opadła do ładowni, ale nie do końca, podtrzymywana przez resztki kilku belek pokładowych.
Z przodu znajduje się dziób, który, jak podejrzewam, zrównał się z pokładem, a nie z podniesionym dziobem, choć trudno mieć pewność, biorąc pod uwagę ogólny rozkład.
Zakrzywiony bom leży wzdłuż dziobu (5), górna część spoczywa blisko końca małej wciągarki kotwicznej stojącej na jej końcu. Nie ma śladów kluz kotwicznych. W tym przypadku maszt byłby używany do podnoszenia kotwic za burtę statku, a łańcuchy prowadzone byłyby przez prostą kipę po obu stronach dziobu. Obie kotwice spoczywają razem (6) tuż obok wciągarki kotwicznej.
Poza dziobem i na dnie morskim na głębokości 33 m nie ma śladów dalszych szczątków wraku, chociaż stary garnek na homary utknął tuż przy czubku dziobu.
Chcąc odbyć nieprzerwaną wycieczkę na głębokość nieco ponad 30 m, szybka trasa z powrotem do kotła i silnika wiedzie wzdłuż lewej burty pokładu (7), po prostu dlatego, że jest bardziej nienaruszony niż prawa burta.
Silnik (8) jest dwucylindrowym zespołem złożonym, zamontowanym w obu silnikach Spyros oraz Clyde. Skrawki węgla wśród gruzu na dnie maszynowni pochodzą raczej z bunkrów niż z Spyrosładunek węgla.
Gródź maszynowni to po prostu rama wraku, ze stopą masztu mocno przymocowaną do jej linii środkowej (9). Za tym wciągarka ładunkowa spadła jednym końcem do ładowni (10).
Pokład wokół ładowni rufowej (11) zachowuje większą strukturę niż ta dotycząca ładowni przednich, przy czym zrębnica ładowni jest nadal utrzymywana na swoim pierwotnym miejscu.
Podobnie jak dziób, rufa (12) uległ znacznemu zniszczeniu w porównaniu z resztą kadłuba. Podejrzewam, że stanowił kontynuację pokładu płaskiego i że nie było podwyższonego pokładu nadbudówkowego. Każde zakwaterowanie byłoby w drewnianych domkach.
Pod rufą śmigło (13) jest widoczny tylko z jednym pozostałym ostrzem, pozostałe trzy ostrza są odłamane. Za śmigłem słupek steru wznosi się bezpośrednio na rufie i przekształca się w prosty drążek sterowy (14).
Podejrzewam, że zamiast być ukrytym pod rufą, ster po prostu wystaje z tyłu, zgodnie z prymitywną konstrukcją reszty statku.
Połączenia Spyros (lub Clyde) jest na tyle małym i prostym wrakiem, że można go z łatwością zwiedzać podczas energicznego nurkowania bez przystanków, zatem zarówno wynurzanie się na linii strzału, jak i opóźniony SMB są rozsądnymi opcjami.
TYLKO MAŁY UDERZENIE
Powinien być wymieniony jako „nieznany”, ale dla nurków wszystkie nieznane wraki są wyzwaniem. Zatem tożsamość tego statku w pobliżu St Catherine's Point została w wyniku zdecydowanego nurkowania ograniczona do zaledwie dwóch nieznanych wraków u wybrzeży Isle of Wight.
Front-runnerem jest mały żelazny parowiec tzw Clyde, który uderzył w falochron, opuszczając Portland Harbour, wczesnym popołudniem w niedzielę 25 maja 1902 roku. Nikt na pokładzie się tym nie martwił. „Tylko lekkie stłuczenie, to wszystko” – powiedział oficer.
Natomiast 307-tonowy statek, zbudowany w 1880 roku przez Whitehaven Shipbuilding Company, o długości 40 m, szerokości 6 m i uciągu zaledwie 3 m, napędzany dwucylindrowym silnikiem wielocylindrowym o mocy 70 KM i pojedynczym kotłem, płynął dalej w swoją stronę.
Połączenia Clyde przewoził ładunek rudy ołowiu z Aberystwyth do Antwerpii. Wczesnym rankiem dopłynął do Portland po węgiel. To właśnie podczas odjazdu nastąpiło „drobne uderzenie”.
Nie było żadnych śladów uszkodzeń, a sprawa nie została nawet wpisana do dziennika. Ale o 9:XNUMX było już jasne, że tak powinno być. Woda zaczęła napływać tak szybko, że wydawało się, że stępka została poważnie uszkodzona.
Kapitan Tom Brown wiedział, że jego statek jest skazany na zagładę. Załoga nie była w stanie zatamować przepływu i o godzinie 10.20:10 wydał rozkaz opuszczenia statku. Ze swoich łodzi on i jego XNUMX-osobowa załoga nie musieli długo czekać Clyde opuścił łuk i cicho wśliznął się pod spód. Wszyscy zostali zabrani i następnego dnia bezpiecznie wylądowali w Dover.
Wyzwaniem jest także nieznane miejsce Spyros, grecki parowiec ze stali, który pod wieloma względami był podobny do Clyde. On także powstał w 1880 roku w Rostocku. Był niewielki, o tonażu brutto 387, długości 45 m, szerokości 7 m i zanurzeniu 4 m. Napędzany był silnikiem tego samego typu, dwucylindrowym silnikiem mieszanym, jednokotłowym o mocy 51 KM.
W swojej wędrówce po Europie został nazwany jako pierwszy cytaty, następnie Szyja, następnie Jyden zanim przyjął jego nazwisko.
w grudniu 1921 r. Spyros jechał z Newcastle upon Tyne do St Ives z ładunkiem węgla. We wtorek, 20 grudnia, ogromne morza zostały porwane przez wichury i as Spyros zrównał się – choć daleko od morza – z St Catherine's Point, uderzenia, jakie znosił, spowodowały poważny wyciek w jednej z ładowni pełnych węgla.
Spyros skręcił w stronę lądu w poszukiwaniu schronienia, ale kiedy woda dotarła do maszynowni, straciła moc i zatonęła. Niewielu członków załogi przeżyło.
Który statek jest wrakiem? Jak dotąd nurkowie znaleźli mosiężny kurek na kotle – z czymś, co wygląda na niemiecki napis – a kapitan łodzi nurkowej Dave Wendes znalazł w maszynowni telegraf przemiennikowy z wyrzeźbionym angielskim napisem. Wydaje się mało prawdopodobne, aby wrak ten pozostał „nieznany” zbyt długo.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Na rondzie przy węźle M27 1 skręć na południe na A337 przez Lyndhurst i jedź dalej do Lymington. Kieruj się w stronę centrum miasta, aż droga skręci ostro w prawo i skręć pod górę do High Street. Zamiast jechać w górę High Street, jedź dalej prosto i podążaj drogą w dół do rzeki i przystani.
PŁYWY: Stok wodny jest niezbędny i występuje 10 minut po wysokim stanie wody w Dover lub 45 minut przed niskim stanem wody w Dover.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 50 36.710 N, 001 34.480 W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku).
NURKOWANIE: Duch Wighta, kapitan Dave Wendes, 02380 270390 Odwiedzić Głębokie morze.
POWIETRZE : TAL Scuba, Christchurch, 01202 473030
ZAKWATEROWANIE : Nowy Las to popularny obszar turystyczny, w którym wszystko, od kempingów po hotele, jest łatwo dostępne. Dzwonić 01590 689000.
URUCHOMIENIE: W marinie w Lymington doszło do poślizgu. Ma charakter pływowy i wysycha w kierunku niskiej wody.
KWALIFIKACJE: Odpowiedni dla dość doświadczonych nurków sportowych. Średnia głębokość nieco ponad 30 m sprawia, że Spyros or Clyde idealny do nitroksu.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 2045, Dojazd do Solent. Mapa przeglądu uzbrojenia 196, Solent i wyspa Wight. Nurkuj w Wight i Hampshire, autorstwa Martina Pritcharda i Kendalla McDonalda.
Plusy: Rozmiar mniej więcej odpowiedni, aby zobaczyć to wszystko podczas jednego nurkowania, i wystarczająco dużo, aby zainteresować tych, którzy chcą zgromadzić trochę dekompresji.
Wady: Który to statek, Spyros albo Clyde?
Podziękowania dla Dave’a Wendesa i członków Klubu Nurkowego Policji w Hampshire.
Ukazał się w DIVER w maju 2006
Inne wycieczki po wrakach na Isle of Wight w Divernet: Clarinda, Londyńczyk, Południowo-Zachodni
