Nurek ROSS MCLAREN wyrusza poza swój zwyczajowy rytm na zachodnim wybrzeżu Szkocji i po całym kraju w poszukiwaniu stworzenia, które go zafascynowało – i odkrywa, że podwodne St Abbs otwiera mu oczy
Kiedy zacząłem nurkować w Szkocji, otworzyło mi to oczy na całe mnóstwo życia morskiego, o którym nie miałem pojęcia, że istnieje w naszych wodach, a w niektórych przypadkach w ogóle istnieje. Szczególnym stworzeniem pasującym do tego opisu jest wilcza ryba.
Przez lata słyszałem, jak inni nurkowie rozmawiali przelotnie o wilczakach, ale dopiero gdy zauważyłem post Mike’a Clarka na temat prowadzenia „Warsztatów Wolfie”, naprawdę zwróciłem na to uwagę. Po szybkim przejrzeniu jego postu, a następnie wyszukaniu w Google, nie zajęło mi długo podjęcie decyzji, że muszę zobaczyć jedno z tych wyjątkowych stworzeń.
Jak zawsze szybko przyznaję, nie jestem ekspertem w dziedzinie biologii morskiej. W pewnym momencie moja wiedza pod wodą nie wykraczała poza „To ryba!”, a moje podejście było takie, że po prostu naciskałem przycisk aparatu i pozwalałem innym zająć się identyfikacją.
Jednak przez lata starałem się poszerzać swoją wiedzę. Wydaje się, że wschodnie wybrzeże Szkocji wokół St. Abbs znajduje się mniej więcej tak daleko na południe, jak znaleziono te niesamowite stworzenia, a moje wstępne badania wskazywały, że jeśli nurkowie zdołali znaleźć je na płytkiej powierzchni, oznaczało to dla nas szczęście.
Wilczaki często preferują głębokości od 60 do 300 m i chociaż te ryby mogą być fajne, nie byłem pewien, czy będą na tyle fajne, aby skusić mnie do szukania ich na takich głębokościach. W okolicach 15 m by mi wystarczyło.
Kierując się na wschód
Tylko problem zobaczenie tych niesamowitych stworzeń wiązało się z koniecznością bardzo wczesnego rozpoczęcia podróży z zachodniego wybrzeża Szkocji na wschód. Chociaż uwielbiam wczesny start, nawet dla mnie mogło to być zbyt trudne.
Nigdy nie lubiłem wyjeżdżać na noc bez żony Rachel, a teraz, kiedy mamy córkę Hannah, jest to jeszcze trudniejsze, ale po godzinie lub dwóch debat Rachel przekonała mnie, żebym wieczorem przed nurkowaniem wybrał się na wschód.
Tak, przekonała me wyjechać na noc – myślę, że chciała po prostu odrobiny ciszy i spokoju. Chyba po sześciu tygodniach mojego towarzystwa latem potrzebowała przerwy. Niezależnie od powodu, bardzo się cieszę, że to zrobiła.
Nie tylko udało mi się w środę nurkować z Mikiem Clarkiem, ale także udało mi się wziąć udział w wtorkowym wieczornym nurkowaniu w Pentland Sub Aqua Club Nurek z brzegu z Robertą McMath z St Abbs.
Jeśli kiedykolwiek istnieje przykład na to, jak kluczowa jest wiedza lokalna, to właśnie on. Roberta i Andy Colls zabrali mnie od razu na dół, żeby zobaczyć „swoje” wilki i te ryby naprawdę mnie nie zawiodły,
Jajka zimą
Podobno to zimą wilczaki odpływają na głębsze wody, gdzie samice składają jaja na dnie morskim. W miesiącach letnich rok po roku wracają do tych samych jaskiń i szczelin i wygląda na to, że Roberta i Andy nawiązali dobre relacje z jedną konkretną osobą.
Biorąc pod uwagę raczej zastraszające (choć czasami komiczne) twarze wilczych ryb i groźnie wyglądające kły, gdy ich głowy wystają ze szczelin, mogłem docenić słuszność rad, aby nie wkładać palców w te dziury. Po przeczytaniu, że polują na „opancerzone” zwierzęta, takie jak jeżowce i kraby, uważnie przestrzegałem wytycznych dotyczących nie dotykania żadnych stworzeń morskich podczas nurkowań.
Wracając do tematu zębów wilczaka, na początku niektórych z nich było mi trochę szkoda. Wyglądały tak, jakby mała wizyta u dentysty nie poszła na marne, a zestaw protez wydawał się wystarczający w przypadku co najmniej dwóch z tych, które widzieliśmy. Ale najwyraźniej co roku wyhodują nowy zestaw!
Nowe zęby wyrastają zza starych i zastępują je. Wydaje mi się, że dzieje się to wtedy, gdy wypadają lub zużywają się od zgniatania tych wszystkich muszelek. To brzmi o wiele lepiej niż leczenie kanałowe.
Wykonawcy gwiazd
Wilcza ryba była wyraźnie głównym aktorem, ale obsada drugoplanowa też nie była zła. Dno morskie na wschodnim wybrzeżu St Abbs było pełne życia i kolorów, a do zobaczenia nie brakowało atrakcji związanych z morskim życiem.
Mój aparat nie wiedział, co go trafiło i pod koniec dwudniowego nurkowania moja karta pamięci była znacznie zapełniona niż wcześniej.
W ciągu sześciu lat nurkowania widziałem niesamowite rzeczy tutaj, w Szkocji. Rzeczy, o których nie wiedziałem, że je mamy; stworzenia, o których byłem nieświadomy – ale wilczaki są prawdopodobnie główną atrakcją mojego dotychczasowego nurkowania.
Obydwa dni przyniosły jedne z najlepszych nurkowań, jakie kiedykolwiek odbyłem, chociaż bez lokalnej wiedzy Mike'a, Roberty i Andy'ego nie ma mowy, żebym przeżył takie doświadczenia.
I z pewnością nie tylko wilki mnie zachwyciły. Życie na wschodnim wybrzeżu było dla mnie wspaniałe. Kiedy nurkujemy w jeziorach morskich na zachodzie, gdzie mieszkam, czasami jesteśmy podekscytowani, gdy widzimy dziwnego homara lub ukwiał dalii, ale w okolicach St Abbs – mówimy o byciu rozpieszczanym!
Rossa McLarena nurkuje głównie w wielu miejscach w pobliżu Glasgow. Produkuje i prezentuje filmy o aspektach szkockiego nurkowania w BBC Scotland Online Platforma BBC Społeczność. Również autorstwa Rossa Divernet: Dlaczego kamery nie zmieniają nurków w wandali, Nerwowa podróż z automatu na manual, Nurkowanie z nowym dzieckiem, Długa gra i Szkocki Zakręty gwiazd
Również w Divernet: Powyżej 18 m: „Knot” w St Abbs, Kuszony przez morza umiarkowane
