Wyspy Salomona są przesiąknięte historią z czasów drugiej wojny światowej, w szczególności epickimi bitwami morskimi i powietrznymi pod Guadalcanal. Jest tak wiele wraków statków i samolotów, że obszar ten nazwano Ironbottom Sound, a jednym z najbardziej znanych jest wrak USS Aarona Warda. Słowa i fotografia autorstwa NEILA BENNETTA
Przeczytaj także: Znaleziono wrak pierwszej ofiary rakiety kamikadze
Historia statku
Zbudowany przez Federal Shipbuilding & Drydock Company, USS Aarona Warda był niszczycielem klasy Gleaves zwodowanym 22 listopada 1941 roku. Okręt został nazwany na cześć kontradmirała przed wyruszeniem na służbę w konfliktach na Guadalcanal, jednej z Wysp Salomona.
Połączenia Aarona Warda był imponującym statkiem: miał 106 m długości, wyporność 2,060 ton i rozwijał prędkość 35 węzłów.
Jego uzbrojenie było nie mniej potężne i składało się z czterech 5-calowych dział DP, sześciu półcalowych dział, czterech dział przeciwlotniczych kal. 40 mm, pięciu dział przeciwlotniczych kal. 20 mm, pięciu 21-calowych wyrzutni torpedowych i sześciu projektorów ładunków głębinowych z dwoma gąsienicami ładunków głębinowych. Dziś 5-calowe działa nadal wyzywająco wskazują na niebo, gdy niszczyciel padł w walce.
– Żaden z USS Aarona Warda został wydobyty, gdyż w latach 1970. XX wieku udało mu się umknąć uwadze ratowników, co jest świetną wiadomością dla nurków
Widząc już ciężkie działania na Guadalcanal, Aarona Warda został poważnie uszkodzony i wrócił do Pearl Harbor w celu naprawy, ale jego waleczne działania zostały pochwalone jako przykład ducha walki w ogniu bitwy.
Po ponownym dołączeniu do floty niszczyciel ponownie wziął udział w akcji eskortując LST-499 niedaleko Togoma Point. Na tym okręcie służył młodszy oficer stopnia porucznik John F. Kennedy, późniejszy prezydent USA.
Podczas manewrów mających na celu uniknięcie walki powietrznej nad wyspą Savo,... Aarona Warda został zaskoczony trzema samolotami wroga atakującymi pod osłoną słońca. Próbując się bronić, otworzył ogień z baterii 20 mm, 40 mm i 5 cali, ale nie udało mu się zestrzelić japońskich samolotów. Udało im się wypuścić serię bomb, które ostatecznie okazały się śmiertelne dla statku.
Trzy z tych bomb udało się trafić lub prawie nie trafić Aarona Warda, a pierwszy okazał się niszczycielski, wyrywając dziurę w jej boku i powodując zalanie przedniej komory ogniowej.
Druga bomba trafiła bezpośrednio w maszynownię, powodując utratę mocy dział głównych. Jednakże, przechodząc na sterowanie ręczne, dzielni strzelcy strzelali aż do końca.
Trzecia bomba wybiła dziurę w lewej burcie statku, powodując utratę kontroli nad sterem. Teraz bezradny USS Aarona Warda mógł jedynie kręcić się w kółko, nie mogąc ominąć zbliżających się samolotów. Bombowce zaatakowały ponownie, zrzucając bomby, które eksplodowały w pobliżu lewej burty niszczyciela, zabijając 20 ludzi, raniąc 59, a kolejnych siedmiu pozostawiając zaginionych.
Kaleka i bezradna załoga niszczyciela nie mogła już nic zrobić, aby obronić statek.
Połączenia Ortolan i Vireo natychmiast przyszedł Aarona Wardapomocy i próbował wyrzucić ją na brzeg na pobliską mieliznę, ale zaczął tonąć od rufy zaledwie 550 m od bezpiecznego miejsca i zatrzymał się na głębokości 70 m.
Nurkowanie wraku
W 1995 USS Aarona Warda odkrył archeolog morski Ewan Stephenson. Dziś wrak leży w pozycji pionowej w ciepłej, czystej wodzie, jego pokład znajduje się na głębokości około 60 m, a dno na głębokości 70 m. Jest dostępny dla Nurkowie łodzią jednodniową z Honiary lub przez safari.
Wrak jest zbyt duży, aby objąć go jednym nurkowaniem, dlatego zdecyduj, który obszar zanurkować w pierwszej kolejności, biorąc pod uwagę możliwość występowania prądów, zwłaszcza płynących w kierunku dziobu.
Lina cumownicza została ustawiona na śródokręciu, po lewej burcie wraku. Nurkowie zamierzający penetrować wrak muszą planować bardzo ostrożnie, pamiętając, że konstrukcja została poważnie zniszczona i zawaliła się w środku.
Konstrukcja niszczycieli jest taka, że korytarze są bardzo wąskie, co utrudnia pokonywanie ich z podwójnymi zestawami i cylindrami stopniowymi. Znaleźliśmy tylko kilka miejsc, w których można byłoby wejść do wraku. Pamiętajcie też, że maszynownia została bezpośrednio trafiona i dlatego stwarza więcej wyzwań.
Wszystkie działa skierowane są w stronę nieba, co jest świadectwem ostatnich minut bitwy. Most został całkowicie zniszczony, pozostawiając na swoim miejscu stertę gruzu, a ostatni pozostały reflektor stał pionowo na pokładzie, jakby był tam przez cały czas. Nie daj się zwieść myśleniu, że nie ma wiele do odkrycia – to ogromny statek i wciąż jest wiele do zobaczenia.
Wszystkie działa 5-calowe pozostają nienaruszone, podobnie jak wiele innych dział. Niewiarygodne jest pomyśleć, że te ogromne obiekty rzeczywiście pozostały przyczepione podczas zatonięcia. Przed mostem znajdują się wyrzutnie torpedowe, wciąż pełne i zawierające żywy materiał wybuchowy. Jedna z torped wysunęła się częściowo z wyrzutni. Należy pamiętać, że te torpedy samoczynnie się uzbrajają po wypuszczeniu z wyrzutni. Nigdy nie dotykaj żadnego!
Żadna część USS Aarona Warda został odzyskany, gdyż w latach 1970. XX wieku udało mu się umknąć uwadze ratowników, co jest dobrą wiadomością dla Nurkowie. Pokład pokryty jest wszelkiego rodzaju muszlami; system telegraficzny używany do kontaktu z maszynownią można również znaleźć leżący na pokładzie.
Kokarda jest spektakularna. Całość w stanie nienaruszonym, aż prosi się o zrobienie zdjęcia. Korale gorgońskie wyrastają teraz z boków. Na pokład dociera mnóstwo światła otoczenia, które oświetla dziób niczym parada bożonarodzeniowa.
Przejrzystość i ciepło wody może wprowadzać w błąd, dając fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Zejście na dół dziobu w celu wykonania zdjęcia panoramicznego pozwala zanurzyć się na głębokość nawet 70 metrów, a czas szybko ucieka, gdy ekscytujesz się tym, co widzisz przez obiektyw.
Posuwając się w stronę rufy, komin pozostaje nieuszkodzony, natomiast kiosk opadł teraz na dno morskie po prawej burcie. Ponownie działa nadal tam są, a rufa jest w dobrym stanie, chociaż kadłub jest obecnie zniekształcony w wyniku uderzenia w dno morskie.
Rufa sama w sobie jest dobra okazję, przy czym oba podpory są nadal na miejscu na głębokości 70 m.
Gazy takie jak hel na Wyspach Salomona są bardzo drogie. Chociaż nie jest to idealna metoda, naszym wyborem było nurkowanie na dłuższym dystansie na powietrzu z dekompresją na nitroksie.
Przy czasie dna wynoszącym 25-30 minut, udało nam się osiągnąć czas dekompresji wynoszący około 45 minut, ale zależy to od tego, gdzie na wraku zdecydujesz się spędzić czas nurkowania. Nurkowanie w Tulagi zapewnia trapezowi działanie, które jest niezbędne przy tego rodzaju nurkowaniu. Bez tego, jeśli prąd będzie silny, możesz znaleźć się w połowie drogi do PNG, zanim wypłyniesz na powierzchnię!
„Wyspy Salomona zapewniają piękny kontrast czasu wyspiarskiego i nurkowania na żywo na pokładzie, który doceni każdy nurek”
To nie jest nurkowanie, które można polecić bez odpowiednich uprawnień trening lub sprzętu, a na pewno każda penetracja powinna być przeznaczona dla doświadczonych nurków, po prostu ze względu na głębokość i złożoność wraku, ale zostaną oni sowicie wynagrodzeni, ponieważ jest spektakularny.
Dotarcie do wraku
Połączenia Aarona Warda nie trzeba nurkować z burty; wrak można potraktować jako lądową wyprawę docelową płynącą z Honiary.
Honiara stanowi bazę wypadową do zwiedzania wraków wzdłuż wybrzeża, będąc gospodarzem Nurkowanie w Tulagi. Kiedy tam byliśmy, mogliśmy po prostu przejść przez kanał na wyspę Tulagi i zanurkować w wrakach w tym rejonie, chociaż hotel Raiders, którego używaliśmy jako bazy, jest już zamknięty. Z wyspy, ze względu na ukształtowanie terenu, prawie wszystkie miejsca znajdowały się w promieniu 15 minut rejsu łodzią od hotelu.
W Honiara dotarcie do niektórych miejsc na kontynencie zajmuje trochę więcej czasu, ale nie stanowi to problemu problem. Obsługa i jakość operacji są tam wyjątkowe, biorąc pod uwagę wyzwania, jakie mogą wiązać się z odległymi miejscami docelowymi.
Wyspy Salomona zapewniają piękny kontrast czasu wyspiarskiego i nurkowanie na żywo które doceni każdy nurek. Brisbane jest węzłem komunikacyjnym, a przydatne kontakty do nurkowania wrakowego na Wyspach Salomona obejmują m.in Nurkowanie w Nowej Zelandii i Idź nurkować Pacific.
Również w Divernet: Naród bogactwa cenniejszego niż złoto i Naród bogactwa cenniejszy niż złoto, część 2 przez Marka B. Hattera, Zakochany na Wyspach przez Ellen Husain, Zidentyfikowano wrak historycznego japońskiego pancernika
