W jaki sposób manty wykształciły tak wiele sprytnych sposobów karmienia swoich twarzy, w szczególności strategie polegające na ścisłej współpracy, i w jaki sposób decydują, którego użyć i kiedy? Na Malediwach, gdzie występuje największe na świecie skupisko mant rafowych, badacze tacy jak HANNAH MOLONEY z University of the Sunshine Coast, główna współpracowniczka Manta Trust, nurkują na freedivingu, aby dowiedzieć się więcej
Jeśli nie jesteś zapalonym łowcą burz, istnieje kilka cyklonów, w których chętnie się zanurzysz. Jeśli jednak jesteś entuzjastą oceanów, na Malediwach trwa „sezon cyklonów”, o którym niewiele osób wie!
Podczas południowo-zachodniego monsunu niczego niepodejrzewająca zatoka rafowa jest gospodarzem największego na świecie skupiska mant rafowych. Zatoka Hanifaru staje się tyglem, w którym duża megafauna (w tym rekiny wielorybie) żeruje na maleńkim, bogatym w składniki odżywcze pożywieniu zwanym zooplanktonem.
Kiedy woda przypomina zupę z zooplanktonu, manty żerujące łańcuchowo krążą wokół, a zwierzę prowadzące łączy się z mantą wleczoną, tworząc duży okrąg. W miarę jak coraz więcej mant przyłącza się do żerowania, kolumna buduje się, tworząc wir wody i planktonu. Nazywa się to karmieniem cyklonowym.
Cyklon może rozpocząć się na powierzchni wody i dotrzeć aż do dna morskiego, często prezentując wirujące manty o średnicy 20 m.
Żerowanie cyklonowe to rzadka strategia żerowania, którą zaobserwowano jedynie na Fidżi i Malediwach, a mimo to jest stosunkowo powszechna w morskim obszarze chronionym Zatoki Hanifaru (MPA) w atolu Baa. Jest to sposób żerowania koordynowany przez grupę mant.
Manty cyklonowe powodują, że woda porusza się szybko w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, jak mini-wir lub prąd. To przyciąga zooplankton na ścieżkę tych głodnych maszyn do karmienia. Do zwierząt planktonicznych należą skorupiaki, widłonogi, robaki, salwy i jaja – niektóre z ulubionych potraw mant.
Osoba nurkująca z rurką obserwująca to zjawisko z daleka może czasami mieć wrażenie, że zostaje wciągnięta do środka, niczym zooplankton, w cyklon mant!
Gigantyczne łyżki do twarzy
Manty żerują za pomocą głowy przypominającej wiosło płetwy, które po rozwinięciu do karmienia działają jak gigantyczne łyżki do twarzy. Ścigają się w wodzie na określonej głębokości, na której koncentruje się zooplankton, korzystając z napędu skrzydło-jak piersiowy płetwy.
Pomyśl o 150 dużych osobnikach (niektóre wielkości płaskiego VW Garbusa) z rozwiniętą głową płetwy i szeroko otwartymi ustami, ścigając się, by złapać jak najwięcej szybkich zwierząt na czas trwania tego efemerycznego hotspotu.
Zachowania mant są fascynujące i złożone, a wiele z nich oraz zakres, w jakim promienie mogą się komunikować, musimy jeszcze całkowicie zrozumieć. Kiedy przyjrzymy się bliżej wyłącznie zachowaniom żywieniowym, możemy zidentyfikować osiem odrębnych strategii żerowania zdefiniowanych w 2016 roku przez dr Guya Stevensa, założyciela i dyrektora generalnego Manta Trust.
Niektóre z nich to strategie „solowe”, gdyż manty żerują samotnie (salto, żerowanie przy dnie, na powierzchni, na boki i najczęściej na wprost), a inne to strategie „grupowe”, gdy płaszczki żerują wspólnie (na baranach, na łańcuchu i oczywiście cyklon).
Strategie te stosuje się w celu zwiększenia wydajności karmienia, przy czym każda z nich przynosi różne korzyści. Ponieważ warunki zooplanktonu i warunki oceanograficzne nigdy nie są takie same z dnia na dzień ani z godziny na godzinę, manty dostosowały swoje zachowania żerowe, aby uwzględnić różne typy i zagęszczenia zooplanktonu, a także różną dynamikę prądów / ruchy wody.
Uważa się, że stosowanie strategii grupowych wiąże się ze wzrostem gęstości ofiar. Manty przyjmują skoordynowane lub grupowe karmienie, aby usprawnić chwytanie ofiar, zwiększyć wydajność hydrodynamiczną i oczywiście uniknąć kolizji.
Gdyby w miejscach takich jak Hanifaru nie było rytmu ani systemu karmienia, manty spędzałyby więcej czasu na unikaniu się niż na karmieniu!
Obecnie Manta Trust i University of the Sunshine Coast prowadzą badania, których celem jest dalsze zbadanie, co wpływa na wybór zachowania podczas karmienia i dlaczego w ogóle dochodzi do tak masowych skupisk setek mant.
W ciągu ostatnich dwóch lat badacze zbierali ukierunkowane próbki zooplanktonu w zatoce Hanifaru, ale nie w „powszechny” sposób pobierania próbek planktonu. Większość badań nad planktonem odbywa się poprzez holowanie sieci za łodzią, ale ze względu na status tego miejsca MPA istnieje wiele zasad i przepisów mających na celu łagodzenie wpływu turystyki na zwierzęta.
Oznacza to brak łodzi, brak nurków i ograniczoną liczbę osób nurkujących jednocześnie. Pobieranie próbek musi odbywać się przy użyciu siły człowieka i na jednym oddechu – podczas nurkowania swobodnego.
Wyzwania freedivingu
Metoda ta pozwala badaczom pobrać ukierunkowane próbki na dowolnej głębokości, na której żerują manty, i dokładnie przeanalizować strategie żywieniowe stosowane w celu chwytania ofiary. Jednak nurkowanie swobodne na głębokość 10 m w celu poziomego ciągnięcia obciążonej sieci przez 1 minutę i unikanie bliskiego kontaktu z głodnymi mantami nie zawsze jest proste!
Ta dwuosobowa praca wymaga dużej uwagi ze strony asystenta badawczego, który uważnie obserwuje otoczenie, uczestniczy w patrolach bezpieczeństwa, w szybkim tempie liczy manty i rejestruje różne zachowania żywieniowe.
W lutym 2023 r. badacze będą przetwarzać 100 próbek pożywienia w laboratorium planktonu CSIRO w Australii. W obliczu ciemnej chmury zmian klimatycznych i intensywności systemów takich jak El Nino / La Nina wiszących nad nami, badanie naszych oceanów jest ważniejsze niż kiedykolwiek.
Klimatolodzy przewidują, że w niektórych regionach tropikalnych wielkość zooplanktonu może zmniejszyć się nawet o 50%, co wpłynie na dostępność pożywienia dla mant i innych planktonożerców. To badanie pomoże nam zrozumieć ekologię i zachowania żerowania mant, a także czynniki stojące za największym na świecie miejscem żerowania mant.
Badania te są ważne, ponieważ żywność jest ważna dla przetrwania – jeśli chronimy małe zwierzęta, zooplankton, duże zwierzęta, takie jak manty, mogą nadal się rozwijać.
Badanie to jest prowadzone we współpracy z CSIRO Australia, University of Queensland, Plymouth University, Four Seasons Resorts i Zaufanie Manty.
Również w Divernet: Na Filipinach zidentyfikowano 4 gorące punkty Manty, E-prezenty Manta dla odbiorców z koszmaru, Gdzie znaleźć 22,300 XNUMX gigantycznych mant
