Kendall McDonald, była redaktorka Fleet Street, nurkuje (i pisze o tym) od ponad 45 lat. Od 1960 roku jest ekspertem wrakowym firmy DIVER.
Ile skarbów znajdowało się na pokładzie Merchant Royal, pyta John Messent, który dodaje: Czy możesz mi podać jej położenie?
Chciałbym móc – byłbym bogatym człowiekiem! Wielu innych nurków pytało o to statek ze skarbami i według mojej wiedzy trzy dobrze finansowane i dobrze wyposażone zespoły szukają jej właśnie w Channel Approaches.
Jeden ze statków badawczych ma na pokładzie skomputeryzowany sprzęt nawigacyjny, magnetometr i sonar o wartości ponad 500,000 XNUMX funtów, co daje pewne wyobrażenie o tym, jak poważnie traktują poszukiwanie skarbów.
700-tonowy, 32-działowy Merchant Royal (czasami pisany w ówczesnym stylu jako „Royall”) był statkiem handlowym należącym do czterech londyńskich kupców.
Spędziła trzy lata handlując z hiszpańskimi koloniami w Indiach Zachodnich w latach 1637-40.
W tym czasie utrzymywaliśmy pokój z Hiszpanią, więc Merchant Royal i jego siostrzany statek, Dover Merchant, zawinęli do Kadyksu w drodze powrotnej do Londynu. Wszystko wskazuje na to, że po długiej podróży mocno przeciekała.
Kiedy w tym samym czasie złapał hiszpański statek w Kadyksie ogień tuż przed planowanym noszeniem skarb, który miał zostać zamieniony na zapłatę dla 30,000 XNUMX hiszpańskich żołnierzy we Flandrii, kapitan statku Merchant Royal Limbrey dostrzegł szansę na zarobienie nieco więcej pieniędzy dla swoich właścicieli.
Zgłosił się na ochotnika, aby w drodze do domu zanieść skarb do Antwerpii.
Ile skarbów? Szczegóły są różne, ale z pewnością miała na pokładzie 100,000 20 sztuk złota (400 milionów według dzisiejszych pieniędzy), 1 sztabek meksykańskiego srebra (kolejny milion) i prawie 500,000 XNUMX sztuk ósemek i innych monet.
Jednak wiesz, kim są poszukiwacze skarbów. Niektórzy z zaangażowanych spodziewają się, że we wraku odnajdą także osobistą fortunę Johna Limbreya z tej długiej podróży, więc szacunki sięgają 100 milionów!
Po tym, jak wraz ze swoim siostrzanym statkiem opuścił Kadyks, „Merchant Royal” nadal przeciekał, a kiedy zepsuły się pompy, 23 września 1641 roku zatonął w pobliżu Land's End podczas trudnych warunków pogodowych.
Jej zatonięcie widział „Dover Merchant”, który oszacował ich położenie na „dziesięć mil od Land's End”.
Gdyby pogoda była zła, z trudem widzieliby wybrzeże, co budzi poważne wątpliwości co do tego stanowiska.
(Dla tych, którzy chcą ustalić, gdzie ona leży, liga wynosiła 3.18 mili morskiej, a dla celów praktycznych w tamtych czasach była to trzy mile morskie).
Podczas zatonięcia utonęło osiemnastu ludzi – kapitan Limbrey i 40 członków jego załogi uciekli łodziami i zostali zabrani przez Dover Merchant.
Naukowe polowanie na Merchant Royal trwa już prawie dziesięć lat. Może być gdziekolwiek na obszarze 600 mil kwadratowych Western Approaches. Ale nie wątpię, że w końcu ją znajdą.
Oczywiście każdy, kto zna stanowisko, powinien natychmiast do mnie napisać w ścisłej tajemnicy!
Czy możesz mi pomóc zidentyfikować wrak, który znaleźliśmy podczas nurkowania u wybrzeży Sussex? – pyta Trevor Spiers.
Nie, nie mogę, ale założę się, że czytają to nurkowie wrakowi, którzy to potrafią. Trevor ma wskazówkę dotyczącą swojego statku. Na kilku tablicach widnieje coś, co może być herbem linii żeglugowej – kulą ziemską z liniami szerokości i długości geograficznej.
Pas i klamra otaczają kulę ziemską, a wokół paska znajdują się litery CSN Co.
Czy ktoś zna linię żeglugową z tym herbem i inicjałami? Napisz do mnie, a przekażę to Trevorowi.
Czy masz jakieś informacje na temat wraku Empire Crusader u wybrzeży Isle of Wight? – pyta Gary Paddock.
Krzyżowiec Imperium był pierwotnie znany jako Leander. Należał do niemieckiej linii Neptun Line z Bremy, gdzie został zbudowany przez Atlas-Werke AG w 1925 roku jako parowiec o wyporności 1042 ton, długości 224 stóp i szerokości 33 stóp.
Udawał neutralnego Rosjanina, kiedy 9 listopada 1939 roku został zatrzymany u wybrzeży Vigo w Hiszpanii przez niszczyciel HMS Isis. Jako zdobycz został przewieziony do Plymouth i przemianowany na Empire Crusader.
Nie pływała długo pod brytyjską banderą. 8 sierpnia 1940 roku został zbombardowany i ostrzelany przez Junkersy 87, gdy znajdował się w konwoju 15 mil na zachód od St Catherine's Point w drodze z Seaham do Devonport z 1020 tonami węgla.
W jej 15-osobowej załodze znajdowało się sześciu marynarzy obsługujących duże działo na rufie. Jej kapitan, drugi oficer i dwóch marynarzy zginęli, gdy zapaliła się i wywróciła.
Do niedawna wielu nurków uważało, że Empire Crusader był wrakiem na głębokości 27 m na głębokości 50 35 43; 01 43 21, ale okazało się, że to „Wenezuela”, zatopiona w 1918 r. i nie można się z tym sprzeczać, ponieważ nazwa jest wypisana dużymi mosiężnymi literami na jej rufie!
Jej broń jest teraz główną atrakcją w sali klubowej Swindon BSAC.
W prawym obszarze znajduje się kilka wraków. Empire Crusader jest prawdopodobnie tym poważnie uszkodzonym, mającym 50 25 52N; 01 42 16 W. Leży na głębokości 40 m i nie została jeszcze pozytywnie zidentyfikowana przez nurków.
Istnieje piękny obraz Empire Crusader autorstwa artysty morskiego Barry'ego Masona, reprodukowany w Dorset Shipwrecks Steve'a Shovlara.
Czy skoro o nią pytałeś, Gary, oznacza to, że możesz ją jednoznacznie zidentyfikować? Chciałbym wiedzieć.
Myślę, że wrak statku, który wymieniłeś w Dive Sussex jako „prawdopodobnie HMS Laforey”, to prawdopodobnie HMS Minion. Co myślisz? – Tim Benetto.
Myślę, że masz rację. A dzięki pomocy Tima przy tym starym niszczycielu i innych wrakach w rejonie Brighton, które Tim pokrywa swoją łodzią nurkową Spartacus, kolejne wydanie Dive Sussex powinno być jeszcze lepszą lekturą dla nurków z południowego wybrzeża!
Wrak zabytkowy z I wojny światowej, o którym wspomina Tim, ma wysokość 8 m na 43 m i wynosi 50 38 37; 00 13 53.
Myślałem, że trzy dziury w niej znajdują się w miejscu, gdzie znajdowały się jej kominy, i nie mogłem znaleźć innego statku marynarki wojennej, który spełniałby te wymagania, ale Tim Bennetto mógł.
Podczas wielu nurkowań na niej nabrał przekonania, że otwory nie są przeznaczone na lejki, ale na wieżyczki strzelnicze, które usunięto, pozostawiając jedynie szyny, po których wieże miałyby się obracać.
Nigdzie na wraku ani w jego pobliżu nie znaleziono wież. Ich nieobecność sugerowała, że statek zmierza do stoczni złomu.
Badania Tima doprowadziły go do HMS Minion, niszczyciela klasy M zwodowanego we wrześniu 1915 roku. Był to jeden z sześciu łodzi Admiralicji klasy M zbudowanych przez Thorneycrofta, wszystkie o masie 1052 ton, długości 276 stóp i belce o długości 26 stóp.
W ich trzech wieżach znajdowały się trzy działa kalibru 4 cali.
Mieli także parami pompon 2-funtowy i cztery 21-calowe wyrzutnie torpedowe. Ich trzy kotły i silniki o mocy 25,000 34 KM napędzały trzy śruby, co zapewniało prędkość XNUMX węzłów.
Minion przeżył wojnę i został sprzedany za rozbicie w Niemczech w 1921 roku. Po zatonięciu został pozbawiony broni i holowany.
Czy może mi pan powiedzieć coś o wraku galeonu hiszpańskiej Armady w Portencross w zatoce Firth of Clyde? – pyta Paul Holden.
Mogę, ale tylko dzięki doskonałej książce Petera Moira i Iana Crawforda Clyde Shipwrecks (zadzwoń pod numer 01475-520141, aby uzyskać kopie).
Hiszpańska Armada? Być może, ale wczesne dokumenty wspominają jedynie o „hiszpańskim statku uderzającym w brzeg” w pobliżu Farland Head i ruin zamku.
Z pewnością w roku 1740 odnotowano pewne odnalezienia broni, zarówno brązowej, jak i żelaznej, z wraku „zaledwie ćwierć mili od brzegu, na głębokości dziesięciu sążni i stopy wody”.
W pobliżu zamku Portencross wystawiono dużą żelazną armatę. Warto poszukać pomiędzy 18 a 19 m w odległości około 400 m, nie sądzisz?
Niech Nurkowanie archeologiczne Jednostka będzie wiedzieć, jeśli coś znajdziesz.
Czy wiesz, kto zrobił piwo o nazwie „Tue”? – pyta Bob Peacock, który sam jest kopalnią informacji o nurkowaniu w Kent.
Czy ktoś wie? Bob próbuje sprawdzić, czy nurkuje na Hundvaag, małym norweskim parowcu o wyporności 690 ton, używanym przez Marynarkę Wojenną jako górnik i wydobywanym w 1940 r. Wrak znajduje się na głębokości 25 m na twardym piasku pod adresem 51 08 41; 01 27 55 i składa się z dwóch części.
Bob znalazł sztućce z prawdopodobnie norweskimi oznaczeniami i butelkę piwa z napisem „Wt”. Jeśli jakiś skandynawski piwosz może pomóc, przekażę dalej.
ZADAWAJ PYTANIA
Prześlij je z dopiskiem „Pytania i odpowiedzi dotyczące wraków”: listem zaadresowanym do DIVER lub faksem pod numer 020 8943 4312
e-mailem na adres steve@divermagag.co.uk na stronie dyskusji o wrakach DIVERNET.
Może to również przynieść szybkie odpowiedzi od innych czytelników (choć należy je oczywiście traktować z ostrożnością).
Żałujemy, że na pytania nie można odpowiedzieć telefonicznie ani, ogólnie rzecz biorąc, odpowiedzieć indywidualnie.
